Szturm - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Szturmują bramy!

Kłódek trzask!

Ze wszystkich stron rozgrzane twarze!

Straż puszcza pod naciskiem mas!

Wpadają w chłodne korytarze

Wołając — Czas!

Już czas!

Już czas!

Gną się parkiety pod naporem

Zrośnięte otwierają drzwi

Wśród rzeźb, obrazów i ubiorów

Z przepisów barwna ciżba drwi

I woła — Wzoru!

Wzoru!

Wzoru!

Muzeum wszystkich nie pomieści

Więc idą przez pamiątek zbiór

A ci, co raz już całość przeszli

Z powrotem zamykają sznur

Wołając — «Treści!

Treści!

Treści!»

Patrzą na szable, katafalki

Procesje zamienionych w lód

Błamy sztandarów rozpostartych

Wybrzmiałych pieśni zwoje nut

I krzyczą - Walki!

Walki!

Walki!

I cisza tej zapada miary

Gdy nagle wiedzą, czego chcą

Ci, którym przeznaczono mary

A którzy o swe życie drżą

Ale wołają - Wiary!

— Ofiary… — echem mury drwią

Олар қақпаны ұрып жатыр!

Құлыптарды сындырыңыз!

Барлық жағынан ыстық жүздер!

Күзетшілер бұқараның қысымымен босатты!

Олар салқын дәліздерге түседі

Айқайлау - Уақыт!

Уақыт келді!

Уақыт келді!

Паркет едендер қысыммен майысып жатыр

Біріктірілгендер есікті ашады

Мүсіндердің, картиналардың және киімдердің арасында

Түрлі-түсті топ ережелерді келеке етеді

Және ол айқайлайды - Үлгі!

Үлгі!

Үлгі!

Мұражай барлығын сыйдыра алмайды

Осылайша олар естелік заттар жинағынан өтеді

Ал бұрын бір рет бастан кешкендер

Олар арқанды қайтадан жауып тастайды

Айқайлап - «Мазмұны!

Мазмұны!

Мазмұны! »

Олар қылыш пен катафальке қарайды

Шерулер мұзға айналды

Ұзартылған баннерлерде жатырмыз

Ноталардың шуылдаған әндері

Және олар айқайлайды - Күрес!

Ұрыс!

Ұрыс!

Және бұл шараның үнсіздігі төмендейді

Олар кенеттен не қалайтынын білгенде

Мәриямға тағайындалғандар

Ал өз өмірі үшін дірілдеп жүргендер

Бірақ олар жылайды - Сенім!

- Құрбандар ... - деп қабырғаларды мазақ етеді