Ja - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Nie jestem piękny, a przyciągam wzrok

Cieszy mnie wstręt w tworzących mnie spojrzeniach;

Sprytu nauczył mnie ułomny krok

Co krok normalny w powód wstydu zmienia

Wiem, że nawiedzam przyzwoite sny;

Bóg mnie spartaczył, jam wyrzut sumienia;

Dlatego wpełzam w dostojne zgromadzenia

Gdzie racją bytu jest bezkarne — my!

A ja na złość im — nie należę

I tak beze mnie — o mnie — gra

Jednego nikt mi nie odbierze:

Ja jestem ja, ja, ja.

W karczmie tak siadam, by mnie widzieć mógł

Każdy obżartuch najzdrowszy i pijak;

To, co mi Bóg dał zamiast zwykłych nóg

Wokół półmiska bezwstydnie owijam

Tym, co mam w miejsce rąk, odpędzam psy

Węszące łatwy łup w chromego strawie

I traci nastrój biesiadników gawiedź

Co śpiewa przy mnie swoje śmieszne — my!

Bo ja na złość im — nie należę

I tak beze mnie — o mnie — gra

Jednego nikt mi nie odbierze:

Ja jestem ja, ja, ja.

Mam pod Ratuszem stałe miejsce, gdzie

Swój tors niezwykły wystawiam na pokaz:

Pomnik wyjątku, drżę z rozkoszy, że

Żadnego z radnych nie przepuszczę oka

Gdy się dębowe już zatrzasną drzwi

By przebieg obrad skryć przed losem plebsu

Wiem, że zdołałem trochę nastrój zepsuć

Tym, co tak godnie mówią, myśląc — my!

Bo ja na złość im — nie należę

I tak beze mnie — o mnie — gra

Jednego nikt mi nie odbierze:

Ja jestem ja, ja, ja

W farze na najświetlistszą włażę z ław

Gdzie przed ołtarzem tęcza lśni z witraży

By, kiedy wierni proszą - Boże zbaw!

-

Móc Mu pokazać, co z mej zrobił twarzy

Więc patrzą na mnie, chociaż kapłan grzmi

Żeśmy jedynie niepoprawnym stadem

Bom namacalnym przecież jest przykładem

Że jest nieprawdą ich chóralne — my!

Bo ja na złość im — nie należę

I tak beze mnie — o mnie — gra

Jednego nikt mi nie odbierze:

Ja jestem ja, ja, ja

Nie jestem sam.

Odmiennych nas jest w bród!

Wciąż otorbionych wstrętem i respektem

Bóg dał z kalectwem pokusę nam — i głód

By się związać w pokręconych sektę

Partia Potworków!

Rząd zatrutej krwi!

Ach, cóż za ulga — unormalnić skazy!

Nakaz szacunku, a nie gest odrazy

Wystarczy — ja!

ja!

ja!

— zmienić w — my!

Nie, nie chcę wpływać i należeć!

I tak beze mnie — o mnie — gra

Jednego nikt mi nie odbierze:

Ja jestem ja!

ja!

ja!

Мен әдемі емеспін, мен көздің жауын алатынмын

Мені жарататын түрдегі жиіркеніштілікке ризамын;

Ақсақ қадам маған ақылдылығымды үйретті

Қандай қалыпты қадам ұятқа себеп болып өзгереді

Мен лайықты армандарым бар екенін білемін;

Құдай мені ренжітті, мен ауырдым;

Сондықтан мен құрметті жиындарға барамын

Раисон д'етр жазасыз қалатын жерде - біз!

Ал мен, оларға қарамастан, тиесілі емеспін

Сондықтан менсіз - мен туралы - ол ойнайды

Менен ешкім ала алмайтын бір нәрсе:

Мен менмін, менмін, менмін.

Қонақүйде ол мені көрсін деп отырамын

Әрбір ашкөз - ең сау және маскүнем;

Кәдімгі аяқтың орнына Құдай маған не берді

Ыдыс-аяқты ұялмай орап қоямын

Қолымның орнында не бар, иттерді қуып жіберемін

Ақсақ ас қорытуда оңай олжаны иіскеу

Әрі әңгімелесіп отырған қонақтардың көңіл-күйін жоғалтады

Менің қасымда ән айтатын нәрсе күлкілі - біз!

Өйткені оларға ренжіу үшін - мен тиесілі емеспін

Сондықтан менсіз - мен туралы - ол ойнайды

Менен ешкім ала алмайтын бір нәрсе:

Мен менмін, менмін, менмін.

Менің қалалық әкімдіктің астында тұрақты орным бар

Мен өзімнің ерекше денемді көрсетемін:

Ескерткіш ерекшелік, мен бұған қуанамын

Мен кеңесшілердің ешқайсысын жіберіп алмаймын

Емен есік тарс жабылғанда

Істің барысын қарапайым халықтың тағдырынан жасыру

Көңіл-күйді біраз бұза алғанымды білемін

Олардың ойлаған кезде лайықты айтқандары – біз!

Өйткені оларға ренжіу үшін - мен тиесілі емеспін

Сондықтан менсіз - мен туралы - ол ойнайды

Менен ешкім ала алмайтын бір нәрсе:

Мен менмін, менмін, менмін

Приходта орындықтардан жарқыраған люк

Құрбандық үстелінің алдында витраждардан кемпірқосақ жарқырайды

Имандылар сұрағанда – Құдай сақтасын!

-

Оның менің бетіме не істегенін көрсету үшін

Сондықтан діни қызметкер күн күркіресе де, олар маған қарайды

Біз тек дұрыс емес табынмен өмір сүреміз

Өйткені мен нақтымын, ақыр соңында, үлгі

Олардың хоры шындыққа жанаспайды - біз!

Өйткені оларға ренжіу үшін - мен тиесілі емеспін

Сондықтан менсіз - мен туралы - ол ойнайды

Менен ешкім ала алмайтын бір нәрсе:

Мен менмін, менмін, менмін

Мен жалғыз емеспін.

Бізде әртүрлі адамдар көп!

Әлі де жиіркеніш пен құрметке толы

Құдай бізді мүгедектікпен және аштықпен сынады

Бұрылған сектаға араласу

Monster Party!

Қатар уланған қан!

Ах, қандай жеңілдік - кемшіліктерді қалыпқа келтіру!

Жирену емес, құрмет көрсету бұйрығы

Жетеді - мен!

мен!

мен!

- айналамыз - біз!

Жоқ, мен әсер етіп, тиесілі болғым келмейді!

Сондықтан менсіз - мен туралы - ол ойнайды

Менен ешкім ала алмайтын бір нәрсе:

мен менмін!

мен!

мен!