Obława - Jacek Kaczmarski

Skulony w jakiejś ciemnej jamie smaczniem sobie spał

I spały wilczki dwa, zupełnie ślepe jeszcze

Wtem stary wilk przewodnik, co życie dobrze znał

Łeb podniósł, warknął groźnie, aż mną szarpnęły dreszcze

Poczułem wokół siebie nienawistną woń

Woń, która burzy wszelki spokój, zrywa wszystkie sny

Z daleka ktoś, gdzieś krzyknął krótki rozkaz: goń!

I z czterech stron wypadły na nas cztery gończe psy!

Obława, obława na młode wilki obława

Te dzikie zapalczywe, w gęstym lesie wychowane

Krąg śniegu wydeptany, w tym kręgu plama krwawa

I ciała wilcze kłami gończych psów szarpane!

Ten, który na mnie rzucił się, niewiele szczęścia miał

Bo wpadł prosto mi na kły i krew trysnęła z rany

Gdym teraz ile w łapach sił przed siebie prosto gnał

Ujrzałem młode wilczki na strzępy rozszarpane

Zginęły ślepe ufne tak, puszyste kłębki dwa

Bezradne na tym świecie złym nie wiedząc, kto je zdławił

I zginie wilk-przewodnik, choć życie dobrze zna

Bo z trzema na raz walczy psami i z ran trzech naraz krwawi

Obława, obława…

Wypadłem na otwartą przestrzeń pianą z pyska tocząc

Lecz tutaj też ze wszystkich stron zła mnie otacza woń

A myśliwemu, co mnie dojrzał, już się śmieją oczy

I ręka pewna niezawodna podnosi w górę broń

Rzucam się w bok, na oślep gnam, aż ziemia spod łap pryska

I wtedy pada pierwszy strzał, co kark mi rozszarpuje

Pędzę, słyszę jak on klnie, krew mi płynie z pyska

On strzela po raz drugi, lecz teraz już pudłuje

Obława, obława …

Wyrwałem się z obławy tej, schowałem w jakiś las

Lecz ile szczęścia miałem w tym to każdy chyba przyzna

Leżałem w śniegu jak nieżywy długi, długi czas

Po strzale zaś na zawsze mi została krwawa blizna

Lecz nie skończyła się obława i nie śpią gończe psy

I giną ciągle wilki młode na całym wielkim świecie

Nie dajcie z siebie zedrzeć skór, brońcie się i wy

O, bracia wilcy!

Brońcie się nim wszyscy wyginiecie

Obława, obława…

Қараңғы үңгірге тығылып, тәтті ұйықтады

Ал екі қасқыр ұйықтап жатыр, әлі соқыр

Сонда жол көрсетуші кәрі қасқыр өмірді жақсы білетін

Ол басын көтеріп, мені үрейлендіре қорқытты

Мен айналамды жек көретін иіс сезіндім

Барлық тыныштықты бұзатын, барлық армандарды бұзатын жұпар иіс

Біреу алыстан, бір жерден қысқа пәрмен айқайлады: қу!

Төрт жақтан төрт төбет бізге қарай шықты!

Адам аулау, жас қасқырларды іздеу

Тығыз орманда өскен бұл жабайы, құмарлық

Қар шеңбері тапталады, бұл шеңберде қанды дақ

Ал қасқыр денелері азу тістері бар жыртылған ит иттер!

Маған шапқанның жолы болмады

Өйткені ол менің тістеріме құлап, жарадан қан атқылап кетті

Қолымнан келгенше тура алға жүгіріп келе жатқанда

Мен жас қасқырлардың жыртылғанын көрдім

Олар өлді, соншалықты сенімді, екі пушистый байлам

Мына зұлым дүниеде дәрменсіз, оларды кім тұншықтырғанын білмей

Ал қасқыр жолбасшы өмірді жақсы білгенімен өледі

Өйткені ол бірден үшеумен итпен төбелесіп, үш жарақатынан бірден қан кетеді

Адамды іздеу, аң аулау ...

Аузымнан көбік ағып, ашық жерге құладым

Бірақ мұнда да иіс мені жан-жақтан қоршап тұр

Ал мені көрген аңшының көзі күледі

Ал қайсар қол қаруды мінсіз көтереді

Мен табанымның астынан жер шашырағанша, мен соқыр жүгіремін

Содан кейін бірінші оқ атылып, мойынымды жарып жібереді

Мен асығамын, оның қарғағанын естимін, аузымнан қаным ағып жатыр

Екінші рет атады, бірақ қазір жіберіп алады

Адамды іздеу, аң аулау ...

Мен бұл шабуылдан құтылып, бір орманға жасырындым

Бірақ бұл жолы менің бақытым болғанын бәрі мойындайтын шығар

Мен ұзақ, ұзақ уақыт қарда өлі жаттым

Түсірілімнен кейін менде мәңгілікке қанды тыртық қалды

Бірақ аң аулау біткен жоқ, иттер ұйықтамай жатыр

Ал жас қасқырлар дүние жүзінде әлі де қырылып жатыр

Теріңіздің қабыршағына жол бермеңіз, өзіңізді де қорғаңыз

Ей, қасқыр ағайындар!

Бәрің өлмес бұрын өзіңді қорға

Адамды іздеу, аң аулау ...