Requiem rozbiorowe - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński, PRZEMYSŁAW GINTROWSKI

Pamięć moja — ponurej natury:

Nie chce wskrzeszać soczystych rozkoszy,

Nie rozczuli jej flet,

Nie rozrusza tamburyn,

Płoche szczęście ją peszy i płoszy.

Pamięć moją ożywia żałoba,

Lecz — nie płaczka rozpaczą podniosła,

Tylko wściekły ten wstyd,

Co się szwenda po grobach,

Które lepka pleśń legend porosła.

Jeśli grzmiące obrzędy bezcześci,

Jeśli babrze się w szczątkach wstydliwych —

To nie po to, by mieć

Nośny temat do pieśni,

Lecz by wstyd — był ostrogą - dla żywych

II

Głos II:

Na śniadaniu u Carycy

Sutą dzieli się potrawę;

Pertraktują biesiadnicy

Komu jaki kęs i skrawek.

Temu galicyjski połeć,

Temu — wielkopolski gryz;

Monarchini żre nad stołem

Schab «Polonia á la russe»

Chór:

Nie przystroi się garnirem

Za to krwistym sosem lśni,

Dies irae, dies irae

Idą na nią gniewu dni.

Uczta w imię Trójcy Świętej

Oświeconych autokratów

Potwierdzona dokumentem

Co posiada moc traktatu.

Nie ma to, jak pełna miska

Do dyplomatycznej gry,

Choć wątpliwy na niej przysmak:

Kapuściane polskie łby.

Chór:

Zaraz się nad nimi schylą

Żeby im upuścić krwi

Dies irae, dies irae

Idą na nią gniewu dni.

Polska karczma wciąż pijana

Od swych obłąkańczych swar,

Polska pana i plebana

Zatopiona w chamski gwar.

Bizantyjski na niej przepych

Azjatycki na niej brud.

Więc się do trzech par rąk lepi

I potrójny syci głód.

Chór:

Nie powlecze jej nikt kirem

Nie uroni nad nią łzy

Dies irae, dies irae

Idą na nią gniewu dni.

III

Głos II:

Śpijcie spokojnie ojcowie i matki

Naszego «ja" — co tak dziś niewyraźne.

Już poza wami żywotów przypadki

I wybór między zbawieniem, a kaźnią.

Was nic już więcej obchodzić nie musi

Dotknięci życiem — snujcie śmierci smutek.

To nam spuściznę dziwną czas wykrztusił,

Niewymienialną na żadną walutę.

Chór:

Śpijcie — wy poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos I:

Śpijcie spokojnie — zdradzeni, zsyłani,

Mięso eposów skomlące o sens;

Straceńcy, stróże niewidzialnych granic

Powyznaczanych majestatem klęsk.

Niech was nie budzą skrzekliwe capstrzyki,

Parady, werble, rocznicowe msze;

Szare — z ołowiu sumień - żołnierzyki,

Grzechot w pudełku pamięci, na dnie!

Chór:

Śpijcie — już poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos II:

Śpijcie spokojnie — skrytym zdradom wierni,

Za bezcen strachu swej pychy kupieni,

Karni dzierżawcy cmentarnej guberni,

Hetmańskich buław, biskupich pierścieni.

Nikt wam już dzisiaj nie pohańbi mogił;

Sąd ostateczny odległy, niepewny,

Nieprzeliczone zapomnienia drogi,

Bóg dobrotliwy, człowiek — krótko gniewny.

Chór:

Śpijcie — znów poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos I:

Śpijcie spokojnie — mędrcy przenikliwi,

Żonglerzy światła, tak bezsilnie świetni,

Że nawet temu niezdolni się dziwić,

Gdy próchnem w mroku świeci ból szlachetny.

Wszystkoście z góry najlepiej wiedzieli,

Lecz nie zdołali niczemu zapobiec:

Naładowana broń - co nie wystrzeli,

Bo ma na ścianie wisieć ku ozdobie.

Chór:

Śpijcie więc, poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos II:

I ty spokojnie śpij, bezkształtny tłumie

Analfabetów o zwichniętych karkach,

Którego grozy nigdy nie zrozumie

Mędrzec, wojownik, skazaniec ni zdrajca.

Śpij, boś też myślał, walczył, i też zdradzał;

Czemu byś lepszy miał być niż te tuzy,

Dla których człowiek, wiara, rozum, władza

Do tego tylko, by im służyć - służy!

Głos I i II:

Śpij wstrzymywany dobrem, gnany złem

Requiem.

IV Chór:

Jesteśmy — jacy jesteśmy

Byliśmy — jacyśmy byli

Tę prawdę o sobie unieśmy

W tej krótkiej, danej nam chwili.

Będziemy — jacy zechcemy

Byle wiedzieć nam — czego chcieć,

Lecz — nie wiemy — czego nie wiemy,

Więc nie mamy — co chcemy mieć.

Mogliśmy, czego nie wolno,

Co wolno — nie chcemy móc.

Wolimy niewolę niż wolność,

W której nie ma o co łbem tłuc.

Więc będziemy — jacyśmy byli,

Więc jesteśmy — a jakby nas brak

W tej krótkiej danej nam chwili,

Której jutro nie będzie i tak…

Głos I:

Tym, co w szkarłatach, tym w kazamatach,

Tym, co w kapturach i tym na sznurach,

Tym, co w powozach i tym w powrozach

Chór:

Lacrimosa.

Nie mamy rąk — mamy łapy,

Nie mamy głów — mamy łby.

Dlatego dla nas ochłapy,

Dlatego po nas — łzy.

Głos II:

Tym w dumnej pozie i tym w pokorze,

Tym, co w koszarach i tym w koszmarach,

Tym, co w przestworzach i tym w obozach —

Chór:

Lacrimosa.

Nie mamy snów — lecz majaki,

Nie mamy myśli — lecz szał,

Dlatego los byle jaki,

Dlatego głos łka, jak łkał.

Głos I:

Tym — złote zboża, tym — ostrze noża.

Tym — szlak po płozach, tym — szlam bezdroża,

Tym — łaska boża, tym — trwożna groza

Chór:

Lacrimosa.

Nie mamy wiary, lecz złudy,

Za dzieje nasze — zbiór klechd.

Dlatego trwać będą trudy

Nasz własny płacz i z nas śmiech.

Менің жадым - мұңды сипатта:

Мен шырынды ләззаттарды жандандырғым келмейді,

Олар оның флейтасын сезбеді,

Домбыра іске қосылмайды

Әлсіз бақыт оны қорқытады және оны қорқытады.

Менің жадым жоқтаумен жанданды,

Бірақ - жылау емес, үмітсіздікті көтерді,

Тек ашулы бұл ұят

Бейіттердің айналасында не бар,

Аңыздардың жабысқақ зеңі өскен.

Күн күркірейтін ғұрыптар арам болса,

Егер ол ұятсыз қалдықтарда жүрсе -

Болмауы керек

Әнге арналған тақырып,

Бірақ бұл ұят - тірі үшін шпор болыңыз

II

II дауыс:

Царицадағы таңғы ас кезінде

Тамақ сутамен бірге бөлінеді;

Көңіл көтерушілер келіссөздер жүргізіп жатыр

Кімге тістеп, сынық керек.

Осы галисия жынысына,

Тему - велкопольский грыз;

Монарх дастархан үстінде тамақтанып отыр

Шошқа еті «Polonia á la russe»

Хор:

Ол өзін құмырамен безендірмейді

Бірақ ол қанды тұздықпен жарқырайды,

Айра өледі, ира өледі

Оның ашулы күндері келе жатыр.

Қасиетті Троица атынан мереке

Ағартушы автократтар

Құжатпен расталған

Шарттың күші қандай.

Толық ыдыс сияқты ештеңе жоқ

Дипломатиялық ойынға,

Күмәнді деликатес болса да:

Поляк қырыққабат бастары.

Хор:

Олар жақын арада олардың үстіне еңкейеді

Оларды қан кету үшін

Айра өледі, ира өледі

Оның ашулы күндері келе жатыр.

Поляк қонақ үйі әлі мас

Оның ессіз дауларынан,

Лорд және приход діни қызметкерінің Польшасы

Дөрекі шуылға батып кетті.

Византия сәні

Үстінде азиялық кір.

Сонымен, үш жұп қол жабысқақ

Ал аштықпен үш есе тамақтанады.

Хор:

Оған ешкім қарындаш сала алмайды

Ол оның үстінен көз жасын да төкпейді

Айра өледі, ира өледі

Оның ашулы күндері келе жатыр.

III

II дауыс:

Ұйқыларыңыз жайлы болсын, әкелер мен аналар

Біздің «Мен» - бүгін не бұлыңғыр.

Қазірдің өзінде сізден тыс жағдайлар өмір сүреді

Және құтқарылу мен жазаның арасындағы таңдау.

Енді ештеңені уайымдаудың қажеті жоқ

Өмірден қиналған - өлімге қайғы тоқу.

Бұл уақыт тұншығып қалған біртүрлі мұра,

Кез келген валютаға айырбасталмайды.

Хор:

Ұйқы - сіз жақсылықтан, жамандықтан жоғары

Реквием.

I дауыс:

Жақсы ұйықтаңыз - сатқындық жасады, жіберілді,

Мағынаны ыңылдаған дастандардың еті;

Бұзушылар, көрінбейтін шекараларды сақтаушылар

Апаттардың ұлылығымен белгіленген.

Татуировкалардың сізді оятуына жол бермеңіз,

Шерулер, барабандар, мерейтойлық кештер;

Сұр - жетекші ар-ұждан - сарбаздар,

Жад жәшігіндегі діріл, төменгі жағында!

Хор:

Ұйқы - қазірдің өзінде жақсылықтан, жамандықтан асып кету

Реквием.

II дауыс:

Жақсы ұйықтаңыз - жасырын сатқындыққа адал,

Менің мақтанышымнан қорқып, сатып алдым,

Зират әкімшілігінің айыпты жалға алушылары,

Гетман сойылдары, епископтық сақиналар.

Бүгін бейіттеріңді ешкім масқараламайды;

Соңғы үкім алыс, белгісіз,

Сансыз жолды ұмыту,

Құдай мейірімді, адам - ​​қысқа ашулы.

Хор:

Ұйқы - қайтадан жақсылықтан тыс, жамандықтан тыс

Реквием.

I дауыс:

Жақсы ұйықтаңыз - дана адамдар,

Жарықтың жонглерлері, соншалықты дәрменсіз керемет

Олар тіпті таң қалдыра алмайды

Асыл дерт қараңғыда шірумен жарқырап тұрғанда.

Бәріңіз алдын ала жақсы білетінсіздер

Бірақ олар ештеңеге кедергі жасай алмады:

Жүктелген қару - не атпайды,

Өйткені ол әшекей ретінде қабырғаға ілінуі керек.

Хор:

Сондықтан жақсылықтан тыс, жамандықтан тыс ұйықтаңыз

Реквием.

II дауыс:

Ал сендер тыныш ұйықтайсыңдар, пішінсіз тобыр

Мойны шығып кеткен сауатсыздар

Кімнің сұмдығын ол ешқашан түсінбейді

Ақылды, жауынгер, сотталған және сатқын.

Ұйықтаңыз, өйткені сіз де ойладыңыз, ұрыстыңыз және алдадыңыз;

Неліктен сіз бұл үлкен адамнан артық боласыз?

Кімге адам, сенім, ақыл, күш

Тек оларға қызмет ету - бұл қызмет етеді!

I және II дауыс:

Ұйқыға жақсылық кедергі, жамандық жетеледі

Реквием.

IV хор:

Біз - біз кімбіз

Біз қандай болдық

Өзіміз туралы осы шындықты көтерейік

Осы қысқа уақытта бізге берілген.

Біз боламыз - қалағанымыз

Біз нені қалайтынымызды білгенше,

Бірақ – біз білмейміз – білмейтінімізді

Демек, бізде жоқ - бізде болғымыз келетін нәрсе.

Біз мүмкін, не рұқсат етілмейді

Рұқсат етілген нәрсе - біз болғымыз келмейді.

Біз бостандыққа құлдықты артық көреміз

Онда сіздің басыңызды ұратын ештеңе жоқ.

Осылайша біз боламыз - біз қандай болдық,

Сонымен, біз - және біз жоқ сияқтымыз

Бізге берілген осы қысқа сәтте,

Бұл бәрібір ертең болмайды ...

I дауыс:

Қызыл түсте не бар, казематтарда,

Сорғыштар мен жіптерде не бар,

Вагондар мен арқандарда не бар

Хор:

Лакримоз.

Қолымыз жоқ - табанымыз бар,

Басымыз жоқ – басымыз бар.

Сондықтан, біз үшін сынықтар,

Сондықтан, бізден кейін - көз жасы.

II дауыс:

Тәкаппар күйде және кішіпейілділікте,

Казармада не түнде,

Аспанда және лагерьлерде не бар -

Хор:

Лакримоз.

Бізде арман жоқ - бірақ армандар,

Бізде ешқандай ой жоқ - бірақ ашуланшақ,

Сондықтан кез келген тағдыр,

Дауыстың еңіреп жылап тұрғаны да сондықтан.

I дауыс:

Бұл – алтын дән, пышақтың жүзі.

Соның ішінде – жүйріктің ізі, – шөл даланың шламы,

Бұл – Құдайдың рақымы, мынау – қорқынышты үрей

Хор:

Лакримоз.

Бізде адасушылықтан басқа сенім жоқ

Біздің тарихымыз үшін - klechd жинағы.

Сондықтан қиыншылықтар жалғаса береді

Өзіміздің жылауымыз бен күлкіміз.