Dzień gniewu - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Wyją syreny i biją dzwony

Ciemność płonące tną reflektory

Z nocy zerwani w noc zapadamy

Paniczny tupot na schodach nóg

Gasną za nami ogłuchłe domy

W krzyku agonii w ryku motorów

W wielkie macice zmienione bramy

Rodzą tłumy na bruk

Ciemność wypełnia upał wszechmocny

W popiół zamienia zlepione ciała

Szkło pęka kipią blachy pancerne

Powietrze twarde jak mur

Panika rybia usta rozdarła

Schną w osmalonych czerepach oczy

I w drżenie wprawia zdrętwiałą ziemię

Marsz nadchodzących gór

Nim nasza kolej zdążymy jeszcze

Wspomnieć proroctwa i przepowiednie

Znaki na niebie myśli piwniczne

Które niejedną zabrały noc

Choć w życiu nadal słońca i deszcze

Snuliśmy plany dalekosiężne…

I oto nad paleniskiem miast

Równym wznosimy się parasolem

Dymu i pary ciężkiej od sądu

Ugotowanej krwi

Wszyscyśmy teraz godni litości

Wszyscyśmy teraz godni litości

Wszyscyśmy teraz godni litości

Сиреналар естіледі, қоңыраулар соғылады

Жанып тұрған қараңғылық фараларды кесіп өтеді

Біз түннен түнге құлаймыз

Аяқ баспалдақтарындағы дүрбелең

Артымызда саңырау үйлер жанып жатыр

Мотоциклдердің гүрілінде азаптың айғайында

Гейтс үлкен жатырға айналды

Олар халықты тротуарға шығарады

Қараңғылық құдіретті жылуға толы

Ол жабысқақ денелерді күлге айналдырады

Шыны сауыт тақталарымен жарылып жатыр

Ауа қабырға сияқты қатты

Балық аузының үрейі екіге жарылды

Күйіп кеткен бас сүйектерде көздер құрғайды

Ол жерді дүр сілкіндіреді

Келе жатқан таулардың наурызы

Біздің кезегіміз кеткенше

Пайғамбарлықтар мен болжамдарды атап өтіңіз

Аспандағы белгілер жертөледегі ойлар

Бұл бір түннен астам уақытты алды

Өмірде әлі күнге дейін күн мен жаңбыр бар болса да

Біз ұзақ мерзімді жоспарлар құрдық ...

Міне, ол қалалардың ошақтарының үстінде

Біз қолшатырмен тұрамыз

Соттан түтін мен ауыр бу

Қайнаған қан

Қазір бәріміз де аяныштымыз

Қазір бәріміз де аяныштымыз

Қазір бәріміз де аяныштымыз