Pijak - Jacek Kaczmarski

Pijany poeta ma za złe że klaszczą

Że patrzą na niego ciekawie

Że każdy mu nietakt łaskawie wybaczą

Poeta wszak wariat jest prawie

Nie chodzi po ziemi współżyje z duchami

Ich mowę na wylot zna przecież

I cóż że ogląda się wciąż za trunkami

Alkohol nie szkodzi poecie

Kochają go bardzo drwiąc z rąk jego drżenia

Ta drwina współczucia ma nazwę

Ugoszczą przytulą ukoją cierpienia

A on mimo wszystko ma za złe

Do łez się zamartwią że znowu nic nie jadł

Że pali za dużo i nie śpi

Że w oczach mu tańczy szaleńcza zawieja

A oni pragnęliby pieśni

Zakocha się szczerze trzy razy na tydzień

I wtedy zstępuje na ziemię

Czasami w połowie wieczoru gdzieś wyjdzie

Czasami wpół słowa zadrzemie

A oni się wtedy po cichu rozzłoszczą

Że nie dba gdy w krąg niego siedzą

Lecz czegoś mu jednak naprawdę zazdroszczą

Lecz czego zazdroszczą nie wiedzą

Олардың қол шапалақтағанына мас ақын өкпеледі

Олар оған қызыға қарайды

Олар оның кез келген теріс қылықтарын кешіреді

Өйткені, ақын жынды дерлік

Ол жер бетінде жүрмейді, елестермен бірге өмір сүреді

Өйткені, ол олардың сөзін жан-жақты біледі

Сіз әлі де сусын іздейсіз

Ішімдіктің ақынға зияны жоқ

Олар оның қалтырап тұрған қолдарын келеке етіп, қатты жақсы көреді

Бұл жанашырлықты келемеждеудің де аты бар

Олар сені құшақтап, қасіретіңді басады

Және ол әлі де қарсы

Олар оның тағы ештеңе жемегеніне көз жасына дейін уайымдайды

Ол тым көп темекі шегеді және ояу

Оның көзінде ессіз жел билеп тұр

Және олар ән алғысы келеді

Ол аптасына үш рет шын ғашық болады

Содан кейін ол жерге түседі

Кейде кешке қарай бір жерге шығып кетеді

Кейде жарты сөз ұйықтап қалады

Сосын олар үнсіз ашуланады

Оның қасында отырғанда бәрібір

Бірақ олар оған бір нәрсеге қызғанышпен қарайды

Бірақ олар нені қызғанады, білмейді