Cai'Serra - Claude Barzotti

C’est presque au bout du monde,

C’est des chemins étroits,

Dessinés de jets d’ombres

Et d’empreintes de pas.

Derrière la colline,

Le Monte Nerone

Se fatigue et s’abîme

A force de veiller.

Refrain:

Toi, tu portais des fleurs à l’ama dominae,

Pour qu’elle séchait tes pleurs pour que je reste là,

Mes parents sont partis et puis mon frère et moi,

On ne gagne pas sa vie à vivre à Cai’serra.

Je ne reviendrais pas affronter ton regard,

Tu sais quand on s’en va, on est plus de nulle part.

Je ne reviendrais pas pêcher à la rivière,

Mi voile si tu espères encore que je sois là.

Pendant que l’Agonie jouait de l’accordéon,

Mon père sur ses échasses dansait et faisait des bonds,

Mais c’est bien loin tout ça,

Je ne reviendrais pas revivre à Cai’serra.

Ceux qui sont revenus,

Ne comprennent plus rien,

Ils ont mis dans ma rue,

Des couleurs d’arlequins.

Les vieilles pierres pleurent,

Sur la vie d’autrefois,

Mon Italie se meurt,

Une seconde fois.

Retour au refrain (1 fois)

Дүниенің ақыры таяп қалды,

Бұл тар жолдар,

Көлеңкеге арналған сызбалар

Және аяқ іздері.

Төбенің артында,

Монте-Нероне

Шаршайды және зақымдалады

Қарау арқылы.

Хор:

Сіз ama dominae гүлін апардыңыз,

Ол сенің көз жасыңды құрғату үшін мен осында қалуым үшін,

Ата-анам кетті, сосын ағам екеуміз,

Сіз Кайсеррада күн көрмейсіз.

Мен сенің көзқарасыңа қайтып келмеймін,

Білесің бе, біз барған кезде біз еш жерде емеспіз.

Мен өзенге балық аулауға қайтып келмес едім,

Егер сіз әлі де мен сондамын деп үміттенсеңіз.

Агония аккордеон ойнап жатқанда,

Әкем тұғырында билеп секірді,

Бірақ бұл алыс,

Мен Кайсерраға қайта оралмас едім.

Қайтып келгендер

Енді ештеңе түсінбеймін,

Олар менің көшеме қойды,

Арлекин түстері.

Ескі тастар жылайды,

Ескі өмірде,

Менің Италия өліп жатыр,

Екінші рет.

Хорға оралу (1 рет)