Ронсеваль - Йовин

Ты тогда уже знал лучше нас, но молчали не дрогнув губы,

Что ты знал в тот последний час, час когда закричали трубы?

Рухнул в дребезги свод земной, и запели, и заплясали,

И схлестнулась волна с волной, разбиваясь меж стен Ронсеваля!

Разбиваясь меж стен...

Ты же знал на вопрос ответ, уходя обо всем уже знал ты,

И смотрел неотрывно вслед синий взгляд златокудрой Альды.

А ты спорить решил с судьбой, не познав ни любви, ни печали,

Принимал свой последний бой между стылых камней Ронсеваля!

Между стылых камней...

Слышишь бьется, как кровь в виске, стук копыт - это мчит подмога!

Но сломавшись в твоей руке, разлетелись осколки рога!..

Торжествующий крик врага, переливы пьянеющей стали,

Слышишь - звонко трубят рога, эхом бьются в груди Ронсеваля!

Эхом бьются в груди...

И сжимая в ладонях клинок, ты смеялся легко и беспечно,

Уходя за последний порог, в безоглядную дальнюю вечность,

В безоглядную дальнюю даль, к голосам, что безмолвно звали,

Оставляя на век Ронсеваль, оставаясь на век в Ронсевале...

Оставляя на век...

Оставаясь на век...

Сіз ол кезде бізден жақсы білдіңіз, бірақ ерініңіз дірілмей үнсіз қалдыңыз,

Сол соңғы сағатта, кернейлер соғылған сағатта не білдің?

Жер қойнауы құлап, ән айтып, би биледі.

Ал толқын толқынмен соқтығысып, Ронцевал қабырғаларының арасына соқтығысты!

Қабырғалардың арасына соғылу...

Сіз сұрақтың жауабын білдіңіз, бәрі туралы бұрыннан білетін боласыз,

Ал ол алтын шашты Алданың көгілдір көздеріне мұқият қарады.

Ал сен махаббатты да, мұңды да білмей, тағдырмен таласуға бел будың,

Ол соңғы жекпе-жегін Ронцевалдың қатып қалған тастары арасында өткізді!

Суық тастардың арасында...

Сіз оның ғибадатханада қан сияқты соғып жатқанын, тұяқтардың дыбысын естисіз - бұл көмекке асықтыру!

Бірақ қолыңызда сынған, мүйіздің сынықтары шашылып жатыр! ..

Жеңімпаз жаудың айқайы, мас болаттың асуы,

Естідіңіз бе - мүйіздер қатты кернейлеп, Ронсевалдың кеудесінде жаңғырып жатыр!

Кеудеде жаңғырық соқты...

Пышақты алақаныңызға қысып, сіз жеңіл және немқұрайлы күлдіңіз,

Соңғы табалдырығын тастап, абайсыз алыс мәңгілікке,

Абайсыз алыс қашықтықта, үнсіз шақырған дауыстарға,

Ғасырға Ронсевалды тастап, Ронсвалда ғасырға тұру...

Мәңгілікке кету...

Мәңгі қалу...