Гретхен - Йовин

Скрылась опушка давно, где дорога?

Небо размокло под серым дождем.

Ты же бормочешь: Осталось немного

Гретхен, вернемся, куда мы идем?

С дальних болот заунывное эхо

всхлипнуло, ахнуло: Мы тебя ждем!

Как изменилось лицо твое, Гретхен,

Гретхен, ответь мне, куда мы идем?

Видишь там птица срывается с ветки,

Черною тряской зарос водоем,

Из-под корней смотрят хмурые цверги,

Гретхен, опомнись, куда мы идем?

Вот, ты смеешься безжалостным смехом,

Вот ты бормочешь: Теперь мы вдвоем!

Я же твой Ганс, моя милая Гретхен,

Гретхен, о Боже, куда мы идем?

Шеті әлдеқашан жоғалып кетті, жол қайда?

Аспан сұр жаңбырмен дымқыл болды.

Сіз міңгірлейсіз: Көп нәрсе қалды

Гретчен, қайт, біз қайда барамыз?

Алыстағы батпақтардан мұңды жаңғырық

жылап, ентігіп: Біз сені күтеміз!

Сіздің бетіңіз қалай өзгерді, Гретчен,

Гретчен, айтыңызшы, біз қайда барамыз?

Құстың бұтақтан сынғанын көресің,

Су қоймасы қара шайқалып,

Мұңды цвергтер тамырдың астынан көрінеді,

Гретчен, есін жи, біз қайда барамыз?

Міне, сен аяусыз күлесің,

Сіз міңгірлейсіз: Енді біз біргеміз!

Мен сенің Гансыңмын, қымбаттым Гретчен,

Гретчен, Құдай-ау, біз қайда барамыз?