Wout mit den Wölfen - Versengold

Wout mit den Wölfen

Auf heulenden Schwingen

Im Winde ein Totenheer klagt

Verlorene Seelen

Beschreien, besingen

Voll Wildheit den Sturm und die Jagd

Flüsternd das Unheil

Kein Vogel, der singt mehr

Die Stille verleugnet die Welt

Trügend die Ruhe

In furchtsamen Fesseln

Die Erde den Atem anhält

Kündend ein Windhauch

Vom nahenden Schrecken

Der zornig den Himmel befällt

Raunend die Kronen

Der heiligen Eschen

Raunend die kommende Nacht

Schneidend das Dunkel

Bricht über die Lande

Erhebt sich in Allvaters Macht

Lechzend die Klauen

Gewaltiger Winde

Die Hatz auf das Leben entfacht

Wütend die Heere

Zerreißen die Lüfte

Zerreißen was endlich vergeht

Lachend und weinend

Ergreifen sie jene

Die kreischend der Wind nun verweht

Fallend die Wesen

Die zweifelnd der Wurzeln

Im Sturm kein jener besteht

Қасқырлармен шайқаңыз

Айғайлаған қанаттарда

Желде өлген әскер жоқтап жатыр

Жоғалған жандар

Сипаттау, ән айту

Жабайы дауыл мен аңшылыққа толы

Бұзақылықты сыбырлау

Енді бірде-бір құс ән салмайды

Үнсіздік әлемді жоққа шығарады

Тыныштық алдамшы

Қорқынышты байланыстарда

Жер тынысын ұстайды

Желдің тынысы хабарлайды

жақындап келе жатқан террор туралы

Бұл ашулы түрде аспанға шабуыл жасайды

Тәжілер күбірледі

Қасиетті күлді ағаштар

Келе жатқан түнде күңкілдеп

Қараңғылықты кесу

Жерді бұзады

Әкенің құдіретіне ие болады

Тырнақтарды сүйеу

қатты жел

Өмірге деген аңшылық жанды

Әскерлерді ашуландырады

Аспанды жыртыңыз

Ақырында жоғалған нәрсені жыртып тастаңыз

Күлу және жылау

Соларды ал

Соққан жел енді ұшып кетті

Жандылардың құлауы

Тамырына күмәнданатындар

Дауылда бұлардың ешқайсысы жоқ