Tochter der Weiten - Versengold

Lausche den Weiten der Meere

Im Dunkeln der Tiefen

Am Grunde der See

Flüstert ein Wesen der Leere

Singt Weisen und von Fern- und Heimweh

Lausch, ihre Stimme trägt Lieder

Im Wind, über Wellen, und an manches Ohr

Klingt in den Brandungen wieder

Und lockt mit der Freiheit die Mancher verlor

Und wenn sich all die Himmel dann verfinstern steigt sie lachend empor

Tanzt im Rausch des Sturmes

So schön und schrecklich, dass Manchem das Blute gefror

Und sie singt

Wind, Wind, Wind

Auf den tosenden tiefen der See

Tanzt ein Kind

Eine Tochter der Weiten

Von Sturm und Gezeiten

Ein Wesen so schön wie der Schnee

Sieh in der Gischt ihre Hände

Sie greifen nach denen, die wag’mutig sind

Jene hinab gar zu ziehen

Ins Reich der Ertrunknen

Zum Tanze mit Wasser und Wind

sieh wen sie mit sich reißt nimmt sie für immer ins Dunkeln, ins nachtschwarze

Meer

Dort in den Kreissaal der Träumer, Verdammten und Reuen ohne Wiederkehr

Und wenn sich all die Himmel wieder klären, dann steigt sie lachend hinab

Tanzt dort mit den Seelen der Verlornen, tanzt auf dem Seemannsgrab

Und sie singt

Wind, Wind, Wind

Auf den tosenden tiefen der See

Tanzt ein Kind

Eine Tochter der Weiten

Von Sturm und Gezeiten

Ein Wesen so schön wie der Schnee

Ihr Anblick, tief und tobend

still, gewaltig, gefährlich und so wunderschön

Verheißend und bedrohlich, und begehrlich, wer kann da schon noch widerstehen

Wenn sie singt

Wind, Wind, Wind

Auf den tosenden tiefen der See

Tanzt ein Kind

Eine Tochter der Weiten

Von Sturm und Gezeiten

Ein Wesen so schön wie der

Wind, Wind, Wind

Auf den tosenden tiefen der See

Tanzt ein Kind

Eine Tochter der Weiten

Von Sturm und Gezeiten

Ein Wesen so schön und so rein und so kalt wie der Schnee

Теңіздердің кеңдігін тыңдаңыз

Тереңдіктің қараңғылығында

Көлдің түбінде

Бос тіршілік иесін сыбырлайды

Әуендер мен құмарлық пен сағыныш әндерін айтады

Тыңдаңыздар, оның дауысы әндерді жеткізеді

Желде, толқындарда және көптеген құлақтарда

Серфингтерде қайтадан естіледі

Ал кейбіреулер жоғалтқан еркіндікпен азғырады

Ал бүкіл аспан қараңғы болған кезде ол күліп тұрып кетеді

Дауылдың қарқынында билеңіз

Әдемі және қорқыныштысы сонша, кейбіреулер қанын мұздатып жіберді

Және ол ән айтады

жел, жел, жел

Теңіздің гүрілдеген тереңдігінде

Бала билейді

Кеңнің қызы

Дауыл мен толқын

Қар сияқты әдемі жаратылыс

Оның қолдарын спрейден қараңыз

Олар батылы барларға жетеді

Тіпті оларды төмен түсіріңіз

Суға батқандар патшалығына

Сумен және желмен билеу

Кімді алып бара жатқанын қараңыз, ол мәңгілікке қараңғы түнге апарады

теңіз

Босану бөлмесінде армандайтындар қарғыс атқан және қайтып оралмағанына өкінеді

Бүкіл аспан қайтадан ашылғанда, ол күліп төмен түседі

Онда адасқандардың рухымен билеңіз, теңізші бейітінде билеңіз

Және ол ән айтады

жел, жел, жел

Теңіздің гүрілдеген тереңдігінде

Бала билейді

Кеңнің қызы

Дауыл мен толқын

Қар сияқты әдемі жаратылыс

Оның көзқарасы, терең және ашулы

үнсіз, күшті, қауіпті және өте әдемі

Уәде беріп, қорқытатын, сараң, қарсы тұра алатын

ол ән айтқан кезде

жел, жел, жел

Теңіздің гүрілдеген тереңдігінде

Бала билейді

Кеңнің қызы

Дауыл мен толқын

Сондай сұлу жан

жел, жел, жел

Теңіздің гүрілдеген тереңдігінде

Бала билейді

Кеңнің қызы

Дауыл мен толқын

Қар сияқты сұлу, таза, суық тіршілік иесі