Frühlingsgruß - Versengold

An einem schönen Frühlingstag

Ein Frühlingsgruß - Ein Blümelein

Am Wegesrand im Sterben lag

Das arme Ding ward abgerissen

Dem Sein verdammt — Dem Tod allein

Zum Fraße vor- und hingeschmissen

Als ich mich hinunter beugte

Jenes Elend zu beäugen

Das vom rohen walten zeugte

Ohne Reue zu bezeugen

Entfloh' dem Halse mir ein Wort

— Mord!

Denn diese Blume so verletzlich

Ward entsetzlich vorsätzlich gepflückt

Am Wegesrand so schätz ich

Im Sinnesrausch dem Sinn entrückt

Hat jemand sich nach ihr gebückt

Und sie verträumt, erregt, errötet

Im Frühlingstaumel, hoch entzückt

Erspäht, ergriffen und getötet

Und ich fragte mich wer trachtet

Wider jeder Gnad' noch Güte

Solcher Schönheit nach dem Leben

Hingerichtet, abgeschlachtet

So entmachtet, so mal eben

Diese friedevolle Blüte

So verworfen und verachtet

Oh behüte

Der Narr er war doch so gerührt

Das sich in ihm kein Zweifel rührte

Sein Verstand war wie entführt

Von ihrer Pracht die er entführte

Und gewissenlos verdarb

Als er sie nahm — sich ihr hingab

Erst dann ward ihm gewahr — sie starb

Und plötzlich schoss ihm die Erkenntnis

In den Geist und allzu ehrlich

Rang sich’s Verständnis zum Geständnis

Schlich ins Herz sich ihm so schmerzlich

Sein Vergehen allzu schwerlich

Und er fragte sich wer trachtet

Wider jeder Gnad' noch Güte

Solcher Schönheit nach dem Leben

Hingerichtet, abgeschlachtet

So entmachtet, so mal eben

Diese friedevolle Blüte

So verworfen und verachtet

Oh behüte

Von seiner Fehlbarkeit schockiert

Warf er die Schönheit nun zum Sande

Von seiner Untat irritiert

Wich er zurück von seiner Schande

Hat er das Blümlein doch begehrt

Geliebt, bewundert, ja verehrt

Hat er es doch nicht respektiert

Und jene Pracht am Wegesrand'

Ist nun beschlossen und passiert

Und er fragte sich wer trachtet

Wider jeder Gnad' noch Güte

Solcher Schönheit nach dem Leben

Hingerichtet, abgeschlachtet

So entmachtet, so mal eben

Diese friedevolle Blüte

So verworfen und verachtet

Oh behüte

Und er fragte sich wer trachtet

Wider jeder Gnad' noch Güte

Solcher Schönheit nach dem Leben

Hingerichtet, abgeschlachtet

So entmachtet, so mal eben

Diese friedevolle Blüte

So verworfen und verachtet

Oh behüte

An einem schönen Frühlingstag

Ein Frühlingsgruß - Ein Blümelein

Am Wegesrand im Sterben lag

Beraubt der schönen Frühlingszeit

Dem Sein — verdammt — der Lust allein

Ein Opfer eitler Menschlichkeit

Ich war’s Ich war’s Es tut mir leid

Ich war’s Ich war’s Jetzt tut’s mir Leid

Көктемнің әдемі күнінде

Көктеммен құттықтау - кішкентай гүл

Жол бойында жатып өлу

Байғұсты жұлып алды

Жалғыз өлім жазасына кесілді

Тамақтандырып, лақтыру үшін

Мен еңкейгенімде

Сол қасіретті көру үшін

Бұл дөрекі ережеге куә болды

Ешқандай өкініш білдірмей

Бір сөз аузымнан шығып кетті

— Кісі өлтіру!

Өйткені бұл гүл өте осал

Қорқынышты түрде әдейі жұлып алды

Менің ойымша, жол бойында

Сезімтал интоксикацияда сезімдерден алынады

Оған біреу еңкейді ме?

Және ол армандайды, оятады, қызарады

Көктемде аласапыран, қуанып

Табылды, ұсталды және өлтірілді

Кім іздейді екен деп таң қалдым

Мейірімге де, жақсылыққа да қарсы

Өмірде осындай сұлулық

Өлді, сойылды

Күшсіз, дәл солай

Бұл бейбіт гүл

Сондықтан лақтырып, жек көреді

Ой сақ бол

Ақымақ оған қатты әсер етті

Бұл оның жүрегін елжіретіп жібергені сөзсіз

Оның санасы бұзылды

Ол ұрлап әкеткен олардың әсемдігі туралы

Және ар-ұждансыз бұзылған

Ол оны алған кезде - оған өзін берді

Сонда ғана оның өліп жатқанын түсінді

Және кенеттен түсіністік оған түсті

Рухқа және тым адал

Мойындау үшін түсіністікті арттыру

Оның жүрегіне ауыр тиді

Оның қылмысы тым ауыр

Ал ол кім іздейді деп таң қалды

Мейірімге де, жақсылыққа да қарсы

Өмірде осындай сұлулық

Өлді, сойылды

Күшсіз, дәл солай

Бұл бейбіт гүл

Сондықтан лақтырып, жек көреді

Ой сақ бол

Оның қателігіне таң қалды

Ол енді сұлуды құмға лақтырды

Оның теріс қылықтарына ызаланған

Ол ұятынан шошып кетті

Ол кішкентай гүлді қалады ма?

Сүйген, таңдаған, иә құрметтеген

Оны сыйламады ма?

Және бұл әсемдік жол бойындағы '

Енді шешілді және болды

Ал ол кім іздейді деп таң қалды

Мейірімге де, жақсылыққа да қарсы

Өмірде осындай сұлулық

Өлді, сойылды

Күшсіз, дәл солай

Бұл бейбіт гүл

Сондықтан лақтырып, жек көреді

Ой сақ бол

Ал ол кім іздейді деп таң қалды

Мейірімге де, жақсылыққа да қарсы

Өмірде осындай сұлулық

Өлді, сойылды

Күшсіз, дәл солай

Бұл бейбіт гүл

Сондықтан лақтырып, жек көреді

Ой сақ бол

Көктемнің әдемі күнінде

Көктеммен құттықтау - кішкентай гүл

Жол бойында жатып өлу

Әдемі көктемнен айырылған

Болмысы - қарғыс атсын - тек нәпсіқұмарлықтан

Бос адамзаттың құрбаны

Мен өкіндім

Бұл мен болдым.Мен болдым.Енді өкінемін