Wolken - Versengold

Wolken, zieh’n Gedanken gleich,

zergehen sorglos mit dem Wind.

Zeigen uns dort am Himmelsreich,

wie endlich wir doch alle sind.

Bleib dicht bei mir, nimm meine Hand!

Ich werde alles tunnum dich zu halten,

seit ich dich jeh fand.

Selbst wenn sich bald der Regen zeigt

und sich manch Traum langsam verbraucht.

Selbst wenn der Weg sich abwärts neigt

und unsere Welt ins Dunkel taucht.

Bleib dicht bei mir, halt dich an mir fest!

Ich werde alles tun um dich zu halten,

wenn du mich nur lässt.

Selbst wenn der Himmel Sterne weint,

der Ozean brennt und sich erhebt.

Selbst wenn die Sonne Schatten scheint,

im Weltensturm die Erde bebt.

Bleib dicht bei mir, schau mich nur an!

Ich werde alles tun um dich zu halten,

alles was ich kann.

Bleib dicht bei mir und halt dich fest!

Wir werden alles übersteh'n und leben,

was uns zweifeln lässt.

Bitte halt mich, halt mich fest.

Und wenn wir irgendwann vergeh’n,

dann nur ein Teil von uns starb.

Denn glaub mir, jeden Frühling steh’n

zwei Blumen dicht auf unser’m Grab.

ENDE

бұлттар, ой салу,

желмен абайсызда ериді.

Бізге аспан Патшалығында көрсетші,

бәріміз қаншалықты шектеуліміз.

маған жақын бол, қолымды ұста!

Мен сені ұстау үшін бәрін жасаймын

сені тапқаннан бері

Жақын арада жаңбыр жауса да

ал кейбір армандар баяу ескіреді.

Тіпті жол еңкейіп кетсе де

және біздің әлем қараңғылыққа батады.

Маған жақын бол, мені ұста!

Мен сені ұстау үшін бәрін жасаймын

маған рұқсат етсең

Аспанда жұлдыздар жылап тұрса да

мұхит жанып, көтеріледі.

Тіпті күн сәулесі көлеңке түсірсе де

дүниедегі дауылда жер дірілдейді.

Маған жақын бол, маған қара!

Мен сені ұстау үшін бәрін жасаймын

Қолымнан келгеннің бәрі.

Маған жақын болып, мықтап ұстаңыз!

Біз бәріне төтеп береміз және өмір сүреміз

бізді күмәндандыратын нәрсе.

Өтінемін, мені ұстаңыз, мені қатты ұстаңыз

Ал егер біз кететін болсақ

содан кейін біздің бір бөлігіміз ғана қайтыс болды.

Өйткені маған сеніңіз, көктем сайын

қабірімізге жақын екі гүл.

СОҢЫ