Und schon wieder rollt ein Kopf - Versengold

An uns’rem Marktplatz steht ein Haus und davor eine Menge Leute

Die rufen Volksgerichte aus und fordern Rechenschaft noch heute

Und im Hause da sind solche drin die wahrhaft keiner von uns mag

Eingeschlossen von der Meute fürchten sie die Bürgerklag…

Ein Schrei, ein Schlag, ein dumpfes Knall’n, ein kaum gehörtes Niederfall’n

Und wieder hör' ich Jubelrufe von dem Marktplatz rüberschall'n

~ Refrain ~

Und schon wieder rollt ein Kopf über das Pflaster uns’rer Stadt

Und schon wieder wird die Frage laut, wer ihn verloren hat

Vielleicht war es ja der Pfaffe, ja der Pfaffe war es ja

Ja — den hatten hier doch eh schon alle lange, lange satt

Oh der Pfaffe dieser Blender, Heilsabschneider, Seelenpfänder

Wortverdreher, Sündenseher, Wahrheitsmeuchler, Frohsinnsschänder

Der wollte doch nur alle hier zu steter trister Frommheit zwing’n

Obgleich er selbst mehr an der Buddel als an seinem Gotte hing

Der hat sogar vom Ärmsten hier den Kirchenzehnt gepresst

Und damit seinen Wams genährt und seinen Gaum' benässt

Und dann denn Rest von unser’m Gold ins Freudenhaus getragen

Könnt jeder hier doch in zehn Sommern rechtens zu ihm Vater sagen

War seine Dekadenz doch hier berühmt-berüchtigt schon

War seine Eminenz Scheinheiligkeit doch in Person

~ Refrain ~

Und schon wieder rollt ein Kopf über das Pflaster uns’rer Stadt

Und schon wieder wird die Frage laut, wer ihn verloren hat

Vielleicht war es ja der Stadtvogt, ja der Stadtvogt war es ja

Ja — den hatten hier doch eh schon alle lange, lange satt

Oh der Stadtvogt dieser Volksverräter, Wendehals und Miesepeter

Steuerraffer, Adelsgaffer, Speichellecker, Goldanbeter

Der hat doch sowieso auch nicht nur ein wahr Wort gesprochen

Und sich auf jedem Fest das beste Stück vom Brot gebrochen

Der hatte zehn der Zungen in dem Lügenmaule stecken

Damit konnt' er zehn Leuten gleicher Zeit die Ärsche lecken

Und dabei noch das Gold für seinen lieben Grafen zählen

Um sich beim hohen Herren denn noch wärmstens zu empfehlen

Bestochen hat er jeden hier mit Lüge und Betrug

Doch seine Intrigantenkünste war’n wohl nicht genug

~ Refrain ~

Und schon wieder rollt ein Kopf über das Pflaster uns’rer Stadt

Und schon wieder wird die Frage laut, wer ihn verloren hat

Vielleicht war es ja der Büttel, ja der Büttel war es ja

Ja — den hatten hier doch eh schon alle lange, lange satt

Oh der Büttel dieser Drücker, Stier im Wolfspelz, Klingenzücker

Zungenreißer, Schmerzverheißer, gewaltverliebter Rechtsverrücker

Der hat doch wirklich jedem hier schon ohne Nachzufragen

Aus nichtig Grunde mit dem Stock ins Angesicht geschlagen

Der war bei jeder Prügelei doch meist als erster mit dabei

Dieser miese, fiese Kerl mit einem Hirn aus Hirsebrei

Zum Schutze sollte er uns dienen walten seiner Büttelskraft

Dabei war er der größte Gauner in der ganzen Bürgerschaft

Alle hier in uns’rer Stadt hab’n seine Tage schon gezählt

Jetzt endlich wird sein Kopf auf unser Stadttor wohl gepfählt

Auch der Bäcker muss dran glauben und der Metzger beißt ins Gras

Allen denen die berauben das Volke schon das Urteil las

Dirnen, Krämer, Müßigweiler, Wirte, Wechsler, Wunderheiler

Selbst der Henker wird enthauptet ja das ist ein Freudenspaß

Und ich frag' mich langsam wahrlich wohin Rechenschaft noch strebt?

Und ob heut Abend in der Stadt denn überhaupt noch jemand lebt?

~ Refrain ~

Und schon wieder rollt ein Kopf über das Pflaster uns’rer Stadt

Und schon wieder wird die Frage laut, wer ihn verloren hat

Vielleicht war es ja der Spielmann, oh der Spielmann war es ja

Ja — den hatten hier doch eh schon alle lange, lange satt

Ääääh, Spielmann?!

Oh der Spielmann dieser Schwätzer, Possenreißer, Volksverhetzer

Klugenschnacker, Versekacker, Minneknecht und Ehrverletzer

Der wollt sich doch zu jedem Weib ins warme Lager legen

Tag ein Tag aus nur seine lusterdachte Minne pflegen

Und hat ihm jemand nicht gepasst, dann hat er flugs ein Lied gemacht

Und am nächsten Morgen dann hat jeder hier den noch verlacht

Der machte auch aus solchem Witz was wahrlich nicht zum Spaßen war

Und war mein ärgster Konkurrent in jeder Schank- und Wirtsstub' gar

So endlich hat sich unsre Stadt von seinem Tun befreit

Dieser Taugenichts der tut uns wirklich gar nicht Leid

Nun ja… äh… wir sollt’n wohl auch mal geh’n, es ist wohl… an der Zeit

Біздің базар алаңында үй бар, оның алдында адам көп

Олар халық соттарын жариялап, бүгінгі күнге дейін есеп беруді талап етеді

Ал үйде ешкімге ұнамайтын адамдар бар

Қаптамаға қамалған олар азаматтық соттан қорқады...

Айқай, соққы, күңгірт тарс, әрең естілген құлау

Мен базардан тағы да қошемет естимін

~хор~

Қаламыздың тротуарынан тағы да басы аунады

Оны кім жоғалтты деген сұрақ тағы да туындайды

Мүмкін бұл діни қызметкер болды, иә бұл діни қызметкер болды

Иә — мұндағылардың бәрі онымен ұзақ, ұзақ уақыт бойы жеткілікті болды

О, осы жарқырағандардың діни қызметкері, құтқарушы, жандардың кепілі

Сөз бұрмалаушылар, күнәні көруші, шындықты өлтірушілер, көңілділікті қорлаушылар

Ол жай ғана мұндағылардың барлығын үнемі қайғылы тақуалыққа мәжбүрлемек болды

Өзі құдайдан гөрі шөлмекке көбірек үйір болғанымен

Ол тіпті мұндағы ең кедейлерден шіркеу оннан бір бөлігін сығып алды

Ал онымен дублеттерін тамақтандырып, қызыл иектерін ылғалдандырды

Содан қалған алтынымызды жезөкшелер үйіне апарды

Он жазда мұндағылардың бәрі оны әке дейтін болса ғой

Оның құлдырауы мұнда бұрыннан белгілі болды

Оның атақтылығы екіжүзділік емес пе еді?

~хор~

Қаламыздың тротуарынан тағы да басы аунады

Оны кім жоғалтты деген сұрақ тағы да туындайды

Мүмкін бұл Стадтвогт болды, иә бұл Стадтвогт болды

Иә — мұндағылардың бәрі онымен ұзақ, ұзақ уақыт бойы жеткілікті болды

О, Стадтвогт мынау сатқындар, қаракөздер мен қаракөздер

Салық ұрылары, ақсүйектер, алтынға табынушылар

Ол бәрібір тек шындықты айтқан жоқ

Әр кеште нанның ең жақсысын сындыратын

Жатқан аузына он тілі кептеліп қалыпты

Бір уақытта он адамның құлағын жалайтын

Ал алтынды оның қымбат санауы үшін санаңыз

Сізді жоғары мырзаларға жылы шыраймен ұсыну үшін

Мұндағылардың бәрін өтірікпен, қулықпен пара берді

Бірақ оның айлакерлігі жеткіліксіз болған шығар

~хор~

Қаламыздың тротуарынан тағы да басы аунады

Оны кім жоғалтты деген сұрақ тағы да туындайды

Мүмкін бұл сот орындаушысы болды, иә сот орындаушысы болды

Иә — мұндағылардың бәрі онымен ұзақ, ұзақ уақыт бойы жеткілікті болды

Әй, әлгі итергіштердің приставы, қасқыр киімді бұқа, ұстара тартқыш

Тіл-триггер, ауырсыну туралы уәде, зорлық-зомбылықты жақсы көретін оң қанатты маньяк

Ол шынымен де мұнда барлығын сұрамай-ақ алады

Ешқандай себепсіз таяқпен бетінен ұрған

Ол әдетте әр жекпе-жекке бірінші болып қатысатын

Бұл дегені тарыдан миы бар сұм жігіт

Қорғау үшін ол бізге өзінің сот орындаушысы билігін жүзеге асыруға қызмет етуі керек

Ол бүкіл елдегі ең үлкен алаяқ болды

Біздің қалада барлығы өз күндерін есептеп қойған

Енді ақыры оның басы біздің қала қақпасына қадалатын шығар

Оған наубайшы да сену керек, қасапшы шаңды тістейді

Халықты тонап жатқандардың бәрі үкімді оқып үлгерді

Жезөкшелер, дүкеншілер, бос жұмысшылар, қонақ үй иелері, ақша айырбастаушылар, иманды емшілер

Тіпті жазалаушының басы кесілген, иә бұл өте қызық

Мен өзіме баяу сұрақ қоямын: жауапкершілік әлі де қайда ұмтылады?

Бүгін түнде қалада әлі тірі біреу бар ма?

~хор~

Қаламыздың тротуарынан тағы да басы аунады

Оны кім жоғалтты деген сұрақ тағы да туындайды

Бәлкім, күйші болған шығар, әй, күйші еді

Иә — мұндағылардың бәрі онымен ұзақ, ұзақ уақыт бойы жеткілікті болды

Ааа, минстрель?!

Әй, анау әңгімешілдердің, өшпенділердің, өшпенділердің

Ақылды әңгімеші, Версекакер, Миннекнехт және жала жабушы

Ол әр әйелмен жылы төсекте жатқысы келді

Күндіз-түні тек оның нәпсіқұмарлық махаббатын дамытыңыз

Ал егер оған біреу жараспаса, ол тез ән шығарды

Ал келесі күні таңертең мұндағылардың бәрі оған күлді

Сондай-ақ ол мұндай әзілдерді шын мәнінде әзілдеуге арналмаған нәрсеге айналдырды

Әр бар мен қонақ үйдегі менің ең нашар бәсекелесім болды

Біздің қала ақыры оның әрекеттерінен құтылды

Біз бұл жақсылыққа өкінбейміз

Жарайды... у... біз де баруымыз керек шығар, сірә... уақыт таяп қалған шығар