Летучая мышь - Обе-Рек

Моя смерть ждёт всегда за углом,

Свою смерть я всегда ношу в рюкзаке,

В мою смерть не протиснуться с кем-то вдвоём,

И она заставляет идти налегке.

В этом сне я похож на летучую мышь,

Мой полёт абордажным крюком дневных глаз

Не зацепишь, разве только, и ты здесь не спишь,

Чёрных крыш наблюдая тревожный экстаз.

Ждать, люди будут ждать,

Ждать людям нужно вместе,

Знать, людям нужно знать,

Спать будут, спать люди, спать на Лобном месте...

Кроме снов есть ещё ослепительный свет

И клыки обаятельных хищных зверей,

Я лечу догонять запятые комет,

Продирая картинки скупых букварей.

А любовь возвращалась с потухшим лицом,

Уходя, оставляла вину у дверей,

Мы стреножены вечным «началом-концом»,

Мы разбавлены злой пустотою теней.

Ждать, люди будут ждать,

Ждать людям нужно вместе,

Знать, людям нужно знать,

Спать будут, спать люди, спать на Лобном месте...

Мы живём в ожидании последних шагов,

Мы немеем, стараясь друг друга понять,

И молчать будет тот, кому есть, что сказать,

А мычание станет моднее всех слов...

Магия слов воскрешает мой дух,

Старый друг лучше двух новых – это известно;

Пальцем в виске дырку я прокручу,

В этот ад не хочу погружаться, естественно...

Лезвие слов – беспощадная сталь,

Рассекающий меч и опасная бритва,

Добрый улов и святая печаль,

Вдохновенная речь и простая молитва.

Ждать, люди будут ждать,

Ждать людям нужно вместе,

Знать, людям нужно знать,

Спать будут, спать люди, спать на Лобном месте...

Магия слов воскрешает мой дух, летим со мной!

Магия слов обостряет мой слух, летим со мной!

Менің өлімім әрқашан бұрышта

Мен өлгенімді әрқашан сөмкемде алып жүремін

Сіз менің өліміме біреумен бірге кіре алмайсыз,

Және ол сізді жеңілдетеді.

Бұл түсімде мен жарқанатқа ұқсаймын

Менің күндізгі ұшатын көздерім

Сіз бұл жерде ұйықтамасаңыз, ұстай алмайсыз,

Мазасыз экстазды тамашалап тұрған қара шатырлар.

Күте тұрыңыз, адамдар күтеді

Адамдар бірге күту керек

Адамдар білуі керек екенін білу

Олар ұйықтайды, адамдар ұйықтайды, олар Өлім алаңында ұйықтайды ...

Арманнан бөлек, көз ілмейтін нұры да бар

Сүйкімді жыртқыш жануарлардың тістері,

Мен кометалардың үтірлерін қуып жету үшін ұшып келемін,

Сараң праймерлердің суреттерін жырту.

Ал махаббат өшіп қалған жүзбен оралды,

Кетіп, есік алдында кінәні қалдырып,

Бізді мәңгілік «басталуы-соңы»,

Көлеңкелердің зұлымдығымен сұйылтылғанбыз.

Күте тұрыңыз, адамдар күтеді

Адамдар бірге күту керек

Адамдар білуі керек екенін білу

Олар ұйықтайды, адамдар ұйықтайды, олар Өлім алаңында ұйықтайды ...

Біз соңғы қадамдарды күтумен өмір сүреміз

Біз мылқаумыз, бір-бірімізді түсінуге тырысамыз,

Ал айтары бар адам үндемейді,

Ал моуинг барлық сөздерге қарағанда сәнді болады ...

Сөздің сиқыры рухымды тірілтеді

Екі жаңадан ескі дос жақсы – бұл белгілі;

Мен саусағыммен ғибадатханада тесік бұрамын,

Мен бұл тозаққа түскім келмейді, әрине...

Сөздің жүзі – аяусыз болат,

Кесетін қылыш пен тік ұстара

Жақсы ұстау және қасиетті қайғы,

Шабыттандыратын сөйлеу және қарапайым дұға.

Күте тұрыңыз, адамдар күтеді

Адамдар бірге күту керек

Адамдар білуі керек екенін білу

Олар ұйықтайды, адамдар ұйықтайды, олар Өлім алаңында ұйықтайды ...

Сөздің сиқыры рухымды тірілтеді, менімен бірге ұш!

Сөздің сиқыры құлағымды ұштайды, менімен бірге самға!