Surtout vous - Lynda Lemay

Il y a des poètes

Qui torturent les mots

Qui menacent les lettres

Du bout de leur mégot

Des griffoneux, des cancres

Des fraudeurs de la prose

Qui bave de toute leur encre

Pour ne pas dire grand-chose

Et il y a vous

Oui il n’y a que vous

Ignorant ceux qui trichent

Ecrivant avec goût

Rimant on n’peut plus riche

Faisant autant d’jaloux

Que d’gens qui vous récitent

Qui quand ils vous imitent

N’vous arrivent pas au genoux

Oui il n’y a que vous

Maitrisant le crayon

Et devenant du coup

Plus grand que l'émotion

Plus grand que les pays

Qui plantent vos refrains

Au creux de leurs jardins

Qui embaument l’esprit

Il y a des chanteurs

Qui souillent des coins

De scène

Quand les semelles qu’ils Trainent lancinent en mineur

Ils cachent leurs yeux vides

Se tordent et puis

Se plaignent

D’une sourde voix qui saigne

De longs couplets liquides…

Et il y a vous

Oui il n’y a que vous

La voix comme un récif

L’esprit au garde-à-vous

Le sourcil expressif

Vous tendez vos yeux pleins

Aux foules qui se pâment

Et vous avez soudain

La taille de votre âme

Vous êtes plus grand que vous

Vous trônez comme un roi

Les mots sont des bijoux

Qui vous tombent des doigts

Et on les porte en nous

Ce qui fait que voilà

Quand vous rentrez chez vous

Vous ne nous quittez pas

Puis il y a des hommes

Des hommes par millions

Qui tristement plafonnent

Dans leur évolution

Et il y a vous

Vous si intemporel

Si grand mais si fragile

Penché comme un bon ciel

Au-dessus de votre famille

Il y a surtout vous

Ruisselant sous vos cils

Quand vous frôlez la joue

De votre petite fille

Il y a surtout vous

Lucide comme une sagesse

Gagnée par petits bouts

Par petites faiblesses

Par excès d’une jeunesse

Que vous avez décrite

Avec tant de justesse

Que ça rend nostalgique

Il y a surtout vous

20 ans et tant d’poussières

Que vos cheveux du coup

Sont tout de blanc couverts

Il y a surtout vous

Qui m’ouvrez votre coeur

Il y a surtout vous

Pour mon plus grand bonheur

(Merci à full-ace pour cettes paroles)

Ақындар бар

сөздерді азаптайтындар

Хаттарды кім қорқытады

Олардың бөкселерінің ұшынан

Гриффонекс, манжеттер

Прозаның алаяқтары

Кім бар сиясымен ағып жатыр

Көп айтпай-ақ қояйын

Ал сен барсың

Иә бұл тек сенсің

Алдағандарды елемеу

Талғаммен жазу

Үнтаспаның бай болуы мүмкін емес еді

Осыншама қызғаныш тудырады

Сені оқитындар қаншама

Олар саған еліктегенде кім

Тізеңізге келмеңіз

Иә бұл тек сенсің

Қарындашты меңгеру

Және кенеттен болу

Эмоциядан да үлкен

Елдерден үлкен

Кім сенің рақымыңды отырғызды

Бақтарының ойпаңында

Ол рухты бальзамдайды

Әншілер бар

Бұрыштары қандай топырақ

Сахна

Табанында олар дірілдеп сүйрейді

Олар бос көздерін жасырады

Бұрыңыз, содан кейін

Шағымдану

Қансырап тұрған керең дауыспен

Ұзын сұйық өлеңдер...

Ал сен барсың

Иә бұл тек сенсің

Дауыс риф сияқты

Назардағы рух

Экспрессивті қас

Көзіңді қатайтасың

Шаңырақ көтерген қалың қауымға

Ал сен кенеттен

Сіздің жаныңыздың өлшемі

сен өзіңнен үлкенсің

Сіз патша сияқты отырсыз

сөздер асыл тас

саусақтарыңыздан түсетін

Ал біз оларды өз ішімізде алып жүреміз

Бұл жасайды

Үйге келгенде

Сен бізді тастап кетпе

Сосын еркектер бар

Миллиондаған адамдар

Өкінішке орай, қақпақ

Олардың эволюциясында

Ал сен барсың

Сен сонша уақытсызсың

Соншалықты үлкен, бірақ өте нәзік

Жақсы аспан сияқты еңкейіп

Отбасыңнан жоғары

Көбінесе сен барсың

Кірпігіңнің астына тамшы

Бетіңізді щеткалағанда

Сіздің кішкентай қызыңыздан

Көбінесе сен барсың

Даналық сияқты түсінікті

Аздап ұтты

Кішкентай кемшіліктер бойынша

Жастық шамадан тыс

сіз сипаттаған

Осындай дәлдікпен

Бұл сізді ностальгиялық етеді

Көбінесе сен барсың

20 жыл және сонша шаң

Бұл сіздің шашыңыз кенеттен

Барлығы ақ түсті

Көбінесе сен барсың

кім маған жүрегіңді ашады

Көбінесе сен барсың

Менің ең үлкен бақытым үшін

(Осы сөздер үшін full-ace-ге рахмет)