Anne - Lynda Lemay

Bonjour, j' m’appelle Anne, j' voulais juste vous écrire

Mais la main d' la femme qui va t’nir le stylo

C’est celle de Joane, une personne que j’admire

Et qui va tenter d' me traduire comme il faut

Voyez-vous, Joane, elle est pas d' mon troupeau

Mais elle s’intéresse à ce qui s' passe dans ma peau

J' lui rappelle son frère qui a quitté plus tôt qu' moi

Son corps de misère et sa chaise de combat

J' vous vois qui toussez pour camoufler vos rires

Quand j’essaie d' parler et qu' je n' sais que gémir

Quand la main qu' j' vous tends, elle veut pas m’obéir

Et que tristement, j' la r’garde aller et v’nir

N’importe quel détail de la vie quotidienne

Qu' ce soit l' téléphone, les toilettes ou manger

C’est tellement d' travail que ça vaut pas la peine

On finit par vivre entouré d'étrangers

Y en a qui sont là pour gagner leur salaire

Qui poussent nos chaises, nous habillent, nous nettoient

Par chance qu’y a Joane qui est gentille comme une mère

Qu’on dirait qu’elle m’aime et qu’elle est fière de moi

Elle verse quelques larmes quelquefois, à ma place

Quand y a une belle âme qui veut bien s’attarder

Qu’a l’air de comprendre que sous ma carapace

Y a des idées franches et un cœur à aimer

Comme vous, j’ai d' l’humour, mais j' l’exprime autrement

C’est juste que mes rires peuvent sonner comme des cris

J' contrôle pas l' volume de mes longs gémissements

Quand, au cinéma, je m’offre une comédie

Je vois toutes ces têtes devant moi qui s' retournent

J' voudrais disparaître mais je suis tellement là

Un chien dans l' jeu d' quilles, un humain qui aboie

C' toujours à l’horreur que les comédies tournent

Comme vous, j' suis émue d’vant un enfant qui pleure

Comme vous, j' suis déçue quand j'écoute les nouvelles

J' me lève soit de bonne ou de mauvaise humeur

J' suis pas différente en dedans d' ma cervelle

Mais puisque c’est «cérébrale» qu’on la nomme

Cette paralysie qui est ma tache de naissance

Les gens ne m' traitent pas vraiment comme une personne

Y croient que j’ai mal à mon intelligence

Y m' parlent comme on parle à un chat, à une bête

Un peu comme y font avec les vieux séniles

Ce qu’y comprennent pas, c’est que j’ai toute ma tête

Alors que mon corps se tord comme un débile

Des tas d' gens oublient qu’y pourraient m' trouver belle

Si j'étais capable de ret’nir mes grimaces

Alors j' m’interdis d' rêver à grande échelle

J’ai que des p’tits souhaits étouffés par mes spasmes

Eh oui, j' m’appelle Anne, j' voulais juste vous écrire

Merci à Joane d’avoir lu mes pensées

Pour que j' puisse enfin à vous tous me confier

Bien sûr, j' m’attends pas à ce que cette petite lettre

Ne trouve de réponse, à l’exception, peut-être

De quelques regards qui me perceront mieux

Un petit espoir d'être belle à vos yeux

Des tas d' gens oublient qu’y pourraient m' trouver belle

Y font des détours, ils ont peur de ma gueule

Des tas d' gens oublient, alors moi, j' vous l' rappelle

Je suis là, j’existe !

Ne m' laissez pas toute seule !

Сәлем, менің атым Анна, мен жай ғана сізге жазғым келді

Бірақ саған қалам беретін әйелдің қолы

Бұл Джоандікі, мен жақсы көретін адам

Ал мені кім дұрыс аударуға тырысады

Көрдің бе, Джоан, ол менің үйірімнен емес

Бірақ ол менің терімде не болып жатқанына мән береді

Менен ерте кеткен ағасын еске аламын

Оның бейшара денесі мен жауынгерлік креслосы

Күлкіңді жасыру үшін жөтеліп тұрғаныңды көріп тұрмын

Мен сөйлейін десем, қолымнан келгені жылау ғана

Ұстаған қолым маған бағынғысы келмейді

Өкінішке орай, мен оның келіп-кетіп жатқанын көремін

Күнделікті өмірдің кез келген детальдары

Телефон болсын, дәретхана болсын, тамақ болсын

Бұл соншалықты көп жұмыс, оған тұрарлық емес

Біз бейтаныс адамдардың ортасында өмір сүреміз

Кейбіреулер жалақы алу үшін сонда

Біздің орындықтарымызды итеріп, бізді киіндіретін, тазалайтындар

Бақытымызға орай, ана сияқты мейірімді Джоан бар

Ол мені жақсы көретін және менімен мақтанатын сияқты

Ол кейде мен үшін бірнеше көз жасын төгеді

Ұстауға дайын сұлу жан болған кезде

Менің қабығымның астында мұны түсінетін сияқты

Түзу идеялар мен сүйетін жүрек бар

Сіз сияқты менің де әзіл-оспақ бар, бірақ мен оны басқаша білдіремін

Менің күлгенім айғайдай естіледі

Мен ұзақ ыңыранғанымның дыбыс деңгейін бақыламаймын

Кинотеатрда мен өзімді комедияға тартамын

Менің алдымда осы бастардың бәрі бұрылып жатқанын көремін

Мен жоғалғым келеді, бірақ мен осындамын

Ит боулинг, адамның үруі

Комедиялар әрқашан қорқынышқа айналады

Сен сияқты менде жылап жатқан бала әсер етті

Сен сияқты менде жаңалық тыңдасам көңілім қалады

Мен не жақсы көңіл-күймен, не нашар көңіл-күймен оянамын

Менің миымнан еш айырмашылығым жоқ

Бірақ бұл «церебральды» болғандықтан, оны атайды

Бұл сал ауруы менің туған белгісім

Адамдар маған адам ретінде қарамайды

Олар менің интеллектім ауырады деп ойлайды

Сен мысықпен, аңмен сөйлескендей олар менімен сөйлеседі

Олар қарт адамдармен бірдей

Менің түсінбейтінім, менің басым бар

Менің денем ақымақ сияқты айналды

Көптеген адамдар мені әдемі деп санайтынын ұмытады

Жүрегімді ұстай алсам

Сондықтан мен өзіме үлкен ауқымда армандауға тыйым саламын

Менің спазмтарым тұншықтырған кішкентай ғана тілектерім бар

Иә, менің атым Анна, мен жай ғана сізге жазғым келді

Менің ойларымды оқығаны үшін Джоанға рахмет

Сондықтан мен бәріңізге сене аламын

Әрине, мен бұл шағын хатты күтпеймін

Мүмкін дегеннен басқа жауап таба алмаймын

Маған жақсырақ әсер ететін бірнеше көріністер

Сіздің көзіңізде әдемі болу үшін кішкене үміт

Көптеген адамдар мені әдемі деп санайтынын ұмытады

Олар айналма жолдармен жүреді, менің бетімнен қорқады

Көптеген адамдар ұмытады, сондықтан мен сізге еске саламын

Мен осындамын, мен бармын!

Мені жалғыз қалдырмаңыз!