On a jeté les anneaux - Lynda Lemay

Je t’ai rejoint au bout du quai

Le bout d’une barge au bout du nez

On s’est parlé par courtes phrases

Un peu comme un vieux couple qui jase

On s’est parlé sans trop en dire

Par petites bribes de beaux souv’nirs

Comme ces jours où on va aux pommes

Comme ces jours où ça sent l’automne

J’suis accourue dès que j’t’ai vu

J’ter un coup d'œil vers la fenêtre

De cette maison que j’n’habite plus

De ce cocon qui m’a vu naître

Je t’ai rejoint au bout du quai

Parce que c’est là que l’on allait

À l'époque où les soirs d'été

L'éternité se parfumait

On s’est cueilli des confidences

On s’est mis à sentir l’automne

Comme une Eve affamée, je pense

Que j’ai croqué dans ton cœur d’homme

Y avait un goût de mon enfance

Comme ces jours où on va aux pommes

Ce temps avant qu’l’hiver commence

Ce temps où notre vie est bonne

Et c’est au bout du petit quai qu’on a j’té les anneaux

Comme une ancre

Au bout du quai qui prend les vagues de tous les bateaux

Que l’on manque

On sait qu’on s’est raté de peu

On retient nos sanglots

En silence

On a quitté le bout du quai

Les yeux ternis comme nos alliances

On a bêtement laissé couler

Comme coule tant de romances

Est-ce par lâcheté ou par courage

Qu’on s’est noyés un peu d’histoires?

Quand la dernière vague d’une barge

Qui passait par là par hasard

Appelle-t-on ça une coïncidence

La même visite au même village

Et la frappante ressemblance

De deux échecs, de deux ménages?

On sait qu’on s’est raté de peu

On retient nos sanglots

En silence

Мен сені доктың соңында кездестірдім

Мұрынның ұшында баржаның ұшы

Біз қысқа сөйлемдермен сөйлестік

Әңгімелесіп отырған қарт жұп сияқты

Екеуміз көп сөйлемей сөйлестік

Әдемі естеліктердің кішкене үзінділерімен

Сол алма теретін күндер сияқты

Күз иісі аңқып тұрған сол күндер сияқты

Мен сені көрген бойда жүгірдім

Мен терезеден қараймын

Мен енді тұрмайтын осы үйден

Менің туғанымды көрген осы коконнан

Мен сені доктың соңында кездестірдім

Өйткені біз сол жаққа баратынбыз

Жазғы кештерде

Мәңгілік хош иісті

Біз сенім жинадық

Біз күздің иісін сезе бастадық

Менің ойымша, аш Хауа сияқты

Мен сенің адамдық жүрегіңді тістеп алдым

Балалық шағымның дәмі болды

Сол алма теретін күндер сияқты

Қыс басталмай тұрғанда

Біздің өміріміз жақсы болған кезде

Ал біз сақиналарды шағын айлақтың соңында лақтырдық

якорь сияқты

Барлық қайықтардан толқындарды қабылдайтын доктың соңында

Біз нені сағынамыз

Бір-бірімізді сағынғанымызды білеміз

Біз жылауымызды ұстаймыз

Үнсіз

Біз доктың соңынан шықтық

Неке жүзігіміздей бозарған көздер

Біз оны ақымақтықпен жібердік

Қаншама романстар ағып жатқандай

Қорқақтықтан ба, батылдықтан ба

Біз аздап әбігерге түстік пе?

Баржаның соңғы толқыны қашан

Кездейсоқ өтіп бара жатқан кім

Сіз мұны кездейсоқтық дейсіз бе

Дәл сол ауылға бару

Және таңқаларлық ұқсастық

Екі сәтсіздік, екі үй шаруашылығы?

Бір-бірімізді сағынғанымызды білеміз

Біз жылауымызды ұстаймыз

Үнсіз