L'Abri - Lynda Lemay

C’est tout les coups de feu et en dessous des flammes

C’est en dessous de ceux qui ont tenu les armes

Qu’on s’est cachés

Car la peur était bleue et le ciel était pâle

Car le monde était vieux et la guerre mondiale, on s’est cachés

Car on avait le choix et perdu le moral

Car on avait le doigt qui donnait le signal, on s’est cachés

En dessous des enfants qui ont versé des larmes

En dessous de ce vent qui a éteint le drame, on s’est cachés

Un trou dans la plnnète en dessous de la tempête

L’abri, prison des rêves, passions qui crèvent

Raison qui tourne à la folie

L’abri, se change en piège, dieu nous protège

On assassine la vie

C’est en dessous d’un fleuve qui a coulé rouge

C’est a lui qu’on s’abreuve et grâce a lui qu’on bouge

On a gagné

C’est en dessous du champ de cendres et de poussières

Qui n’offre de moisson qu’un souvenir d’hier, on a gagné

C’est en dessous du plus énorme des déserts

C’esst au fond d’un cratère et loin de la lumière, qu’on a gagné

Un trou dans la planète en dessous de la défaite

On est vivants, les survivants

Qu’est-ce qu’il nous reste en attendant

Qu’est-ce qu’on attend, pourquoi j’ai froid

J’ai peur

C’est en dessous du front en dessous des paupières

Qu’on a caché profond un peu trop de colère on est tout seul

Dans un abri du corps on a ligoté l'âme

Et puis face à la mort, voila qu’on la réclame, on est tout seul

Comme un trou dans la tête dès qu’on touche à la gachette

Мұның бәрі оқ пен жалын астында

Ол қару ұстағандардан төмен

Жасырғанымыз

Себебі қорқыныш көгілдір, аспан бозғылт болды

Әлем ескі және дүниежүзілік соғыс болғандықтан, біз жасырдық

Себебі бізде таңдау болды және көңіл-күйді жоғалттық

Бізде сигналдық саусақ болғандықтан, біз жасырдық

Көз жасын төккен балалардың астында

Драманы өшірген осы желдің астында біз жасырындық

Дауылдың астындағы планетадағы тесік

Баспана, армандар түрмесі, өлетін құмарлықтар

Ақылсыздыққа айналатын себеп

Баспана, қақпанға айналады, Құдай сақтасын

Біз өмірді өлтіреміз

Бұл қызыл ағып жатқан өзеннің астында

Біз оған ішеміз және оның арқасында қозғаламыз

Біз жеңдік

Ол күл мен шаң алқабының астында

Кешегі естеліктен басқа егін ұсынбаған, біз жеңдік

Бұл ең үлкен шөлдің астында

Бұл кратердің түбінде және жарықтан алыс, біз жеңдік

Жеңіліс астындағы планетадағы тесік

Біз тірі қалғандармыз

Осы арада не қалдық

Не күтеміз, неге тоңып қалдым

Мен қорқамын

Ол маңдайдың астында, қабақтың астында

Біз ашуды тым көп жасырғандықтан, біз жалғызбыз

Тәннің панасында біз жанды байладық

Сосын ажалмен бетпе-бет келгенде, міне, біз оны талап етеміз, бәріміз жалғызбыз

Тітіркендіргішті басқан бойда басындағы тесік сияқты