Charlot - Lynda Lemay

Les grands que je connais

Ils gardent tout le temps

Tout près de leur argent

Dans leurs porte-monnaie

Une photo d’enfant

Là il avait cinq ans

Maintenant il en a huit

Eh que le temps passe vite

Les grands que je connais

Pleurent à gros sanglots

S’il faut que leur cadet

Coupe-vent sur le dos

Entre en maternelle

Ou se fasse des bobos

Les grands ça se permet

D’avoir le cœur gros

Mais moi je me gardais

Toujours une petite gène

Puis si je te montrais

J’voulais pas que ça traîne

C’est pas long que ta photo

Elle reprenait le trajet

Vers mon porte-monnaie

Toi qui étais si beau

Moi à être écoutée

J’aurais parlé de toi

A m’en essouffler

Partout sur les toits

Des fois je me retenais

Pis je gardais pour moi

Combien je t’aimais

T’sais ça ne se disait pas

Pourtant tu étais petit

Tu tenais dans ma main

Quand je t’ai accueilli

Dans mon quotidien

Je t’ai vu grandir

Et semaine après semaine

Je t’ai laissé dormir

Ta tête contre la mienne

On se levait le matin

Je remplissais ton plat

Puis je remplissais le mien

Puis on déjeunait

Tu te jetais dans mes bras

Quand il fallait que je m’en aille

Tu voulais donc pas

Que je parte au travail

Puis là au travail

Ben je pensais à toi

En passant le rouleau

Sur ma jupe en soie

Puis le soir je m’arrêtais

À l’animalerie

T’acheter des jouets

T’acheter des gâteries

Les grands que je connais

Quand il arrive un drame

Il y a le monde au complet

Qui se rue sur leurs larmes

Il y a des bouquets de fleurs

Des cartes à la tonne

S’il faut que leur bonheur

S'écarte et s’endorme

Toi mon petit têtu

Toi mon doux complice

Ca y est je t’ai perdu

Puis je suis seule à être triste

Il y a tellement de rapaces

Qui conduisent trop vite

Pour les petits de ta race

Il n’y a pas de délit de fuite

T’as pris tes deux pattes

Les deux qui te restaient

Puis tu t’es traîné

Jusque sous le buisson

La voisine d’en face

T’as vu de son balcon

C’est comme ça que je t’ai retrouvé

Mon pauvre chaton

Les grands que je connais

Laissent pas leurs petits

Courir dans les rues

Quand s’en vient la nuit

Mais il n’y aura personne

Pour me dire «c'est pas ta faute»

Il faudra que je me pardonne

Un jour ou l’autre

Les grands que je connais

Ils gardent tout le temps

Dans leurs porte-monnaie

Leurs plus belles photos

Qu’ils tendent à bout de bras

Vers le premier venu

Qui se dira tout bas

«Le mien est plus beau»

Ben moi ta photo

Je la garderai sur moi

Malgré ce qu’on pensera

Malgré les ragots

Quand je la montrerai

Ben les yeux dans l’eau

Fièrement je dirai

«Il s’appelait Charlot»

Мен білетін ұлылар

Олар үнемі сақтайды

Олардың ақшасына жақын

Олардың әмиянында

Баланың суреті

Онда ол бес жаста еді

Қазір оның сегізі бар

Ей, уақыт қалай зымырап өтіп жатыр

Мен білетін ұлылар

Қатты жыла

Егер олардың інісі болса

Артқы жағындағы жел қорғағыш

балабақшаға кіру

Жаралар бар жерде

Үлкендерге рұқсат беруге болады

Жүрегі ауыр болу үшін

Бірақ мен өзімді ұстадым

Әлі де аздап ренжіту

Сонда мен саған көрсетсем

Мен оны сүйреткім келмеді

Сіздің фотоңыз көп емес

Ол саяхатты қайта жалғастырды

Менің әмияныма

Сен сондай сұлу едің

Мені тыңдау керек

Мен сен туралы айтатын едім

Тыныс алу үшін

Барлық шатырларда

Кейде өзімді ұстадым

Ал мен өзімді ұстадым

мен сені қаншалықты жақсы көрдім

Бұл айтылмағанын білесіз

Сонда да кішкентай едің

Сен менің қолымда ұстадың

Мен сені қарсы алған кезде

Менің күнделікті өмірімде

Мен сенің өскеніңді көрдім

Және апта сайын

Мен сені ұйықтауға рұқсат еттім

Сенің басың маған қарсы

Таңертең тұрдық

Мен сіздің тағамыңызды толтырдым

Содан мен өзімді толтырдым

Сосын түскі ас іштік

Сен менің құшағыма лақтырып кеттің

Мен бару керек болғанда

Сондықтан сен қаламадың

Мен жұмысқа барамын деп

Сосын жұмыста

Жақсы мен сені ойладым

Айналдыру

Менің жібек юбкамда

Содан түнде тоқтадым

Үй жануарлары дүкенінде

ойыншықтар сатып ал

сізге тәттілерді сатып алыңыз

Мен білетін ұлылар

Қайғылы оқиға болған кезде

Бүкіл әлем бар

Көз жасына кім асығады

Гүл шоқтары бар

Карталар тонна

Олардың бақыты керек болса

Тартылып, ұйықтап қалады

Сен менің қыңыр кішкентайымсың

Сен менің тәтті серігімсің

Міне, мен сені жоғалттым

Сонда мен жалғыз қаламын

Жыртқыштар өте көп

кім тым жылдам жүргізеді

Сіздің нәсіліңіздің кішкентайлары үшін

Ешқандай соққы және жүгіру жоқ

Сіз екі аяғыңызды алдыңыз

Сіз қалдырған екеуі

Сосын өзіңді сүйреттің

Бұтаның астында

Қарама-қарсы көрші

Сіз оның балконынан көрдіңіз бе?

Мен сені осылай таптым

менің бейшара котенкам

Мен білетін ұлылар

олардың кішкентайларын қалдырмаңыз

Көшелерде жүгіру

Түн келгенде

Бірақ ешкім болмайды

Маған «бұл сенің кінәң емес» деп айту

Мен өзімді кешіруім керек

Бір күні

Мен білетін ұлылар

Олар үнемі сақтайды

Олардың әмиянында

Олардың ең жақсы суреттері

Олар қол созатын жерде

Бірінші келген адамға

Кім сыбырлайды

«Менікі әдемірек»

Маған сіздің фотоңыз

Мен оны өзімде сақтаймын

Сіз не ойласаңыз да

Өсекке қарамастан

Мен оған көрсеткен кезде

Бен көздері суда

Мақтанышпен айтамын

«Оның аты Шарлот еді»