Berceuse pour adultes - Lynda Lemay

Depuis qu’on a vieilli

Y’a plus d’marchand de sables

Assis au bord du lit

Pour nous chanter ses fables

Au début de la nuit

Comme à l’aube de nos vies

Depuis qu’on a vieilli

Qu’on n’est plus fille et garçon

On aime bien se rappeler

Qu’on a vaincu les dragons

On ose plus y rêver

Les héros sont fatigués

Y’a pas d’berceuse pour adultes

Parce qu’on a voulu grandir

On avale notre pilule

On a besoin pour dormir

Parce qu’on s’est laissé vieillir

Y’a pas d’berceuse pour les grands

Parce qu’on a tous voulu fuir

Ce qui reste en nous d’enfant

On n’peut plus s’assoupir

Avec ce tendre sourire

Parce qu’on s’est laissé vieillir

Depuis qu’on a vieilli

Tous nos souvenirs figés

Dans un albums jauni

Vont pas pour nous s’animer

Pour redonner d’la vie

À nos pauvres yeux cernés

Depuis qu’on a vieilli

Et qu’on travaille pour payer

Notre p’tit bout d’paradis

On rêve d'être bercé

Par d’autres bras meurtris

Pour un moment de répit

Y’a pas d’berceuse pour adultes

Parce qu’on a voulu grandir

On avale notre pilule

On a besoin pour dormir

Parce qu’on s’est laissé vieillir

Y’a pas d’berceuse pour les grands

Parce qu’on a tous voulu fuir

Ce qui reste en nous d’enfant

On n’peut plus s’assoupir

Avec ce tendre sourire

Parce qu’on s’est laissé vieillir

Depuis qu’on a vieilli

Et que des corps étrangers

Sont venus souiller nos lits

Sans jamais y rester

Un p’tit bout d’insomnie

Qu’on voudrait bien partager

Depuis qu’on a vieilli

Et que ça nous prends deux souffles

Pour éteindre les bougies

Y’a ce cri qu’on étouffe

Dans le silence de nos nuits

Où nos sanglots s’engouffrent

Y’a pas d’berceuse pour adultes

Parce qu’on a voulu grandir

On avale notre pilule

On a besoin pour dormir

Parce qu’on s’est laissé vieillir

Y’a pas d’berceuse pour les grands

Parce qu’on a tous voulu fuir

Ce qui reste en nous d’enfant

On n’peut plus s’assoupir

Avec ce tendre sourire

Parce qu’on s’est laissé vieillir

Қартайғаннан бері

Енді құмды адам жоқ

Төсектің шетінде отыру

Бізге оның ертегілерін айту

Түннің басында

Біздің өміріміздің таңы сияқты

Қартайғаннан бері

Біз енді қыз бен жігіт емеспіз

Біз есте сақтауды жақсы көреміз

Айдаһарлардың жеңілгені

Біз енді бұл туралы армандауға батылымыз жоқ

Батырлар шаршады

Үлкендерге арналған бесік жыры жоқ

Өйткені біз өскіміз келді

Біз таблеткамызды жұтамыз

Біз ұйықтауымыз керек

Өйткені біз өзімізді қартаюға мүмкіндік береміз

Үлкендер үшін бесік жыры жоқ

Өйткені бәріміз қашып кеткіміз келді

Бала кезімізде не қалады

Біз енді ұйықтай алмаймыз

Сол нәзік күлкімен

Өйткені біз өзімізді қартаюға мүмкіндік береміз

Қартайғаннан бері

Біздің барлық мұздатылған естеліктер

Сарғайған альбомда

Бізді жандандырмайды

Өмірді қайтару үшін

Біздің бейшара қара шеңберлі көзімізге

Қартайғаннан бері

Ал біз төлеу үшін жұмыс істейміз

Біздің жұмақтың кішкентай бөлігі

Біз шайқалуды армандаймыз

Басқа көгерген қолдармен

Бір сәт тынығу үшін

Үлкендерге арналған бесік жыры жоқ

Өйткені біз өскіміз келді

Біз таблеткамызды жұтамыз

Біз ұйықтауымыз керек

Өйткені біз өзімізді қартаюға мүмкіндік береміз

Үлкендер үшін бесік жыры жоқ

Өйткені бәріміз қашып кеткіміз келді

Бала кезімізде не қалады

Біз енді ұйықтай алмаймыз

Сол нәзік күлкімен

Өйткені біз өзімізді қартаюға мүмкіндік береміз

Қартайғаннан бері

Және бұл бөтен денелер

Төсектерімізді ластауға келді

Онда ешқашан қалмаңыз

Аздап ұйқысыздық

Біз немен бөліскіміз келеді

Қартайғаннан бері

Және екі тыныс алады

Шамдарды сөндіру үшін

Біз тұншықтыратын айқай бар

Түндеріміздің тыныштығында

Біздің жылауымыз қай жерде

Үлкендерге арналған бесік жыры жоқ

Өйткені біз өскіміз келді

Біз таблеткамызды жұтамыз

Біз ұйықтауымыз керек

Өйткені біз өзімізді қартаюға мүмкіндік береміз

Үлкендер үшін бесік жыры жоқ

Өйткені бәріміз қашып кеткіміз келді

Бала кезімізде не қалады

Біз енді ұйықтай алмаймыз

Сол нәзік күлкімен

Өйткені біз өзімізді қартаюға мүмкіндік береміз