I si canto trist - Lluís Llach

Jo no estimo la por, ni la vull per a demà,

no la vull per a avui, ni tampoc com a record;

que m’agrada els somrís

d’un infant vora el mar

i els seus ulls com un ram d’il·lusions esclatant.

I si canto trist

és perquè no puc

esborrar la por

dels meus pobres ulls.

Jo no estimo la mort

ni el seu pas tan glaçat,

no la vull per a avui, ni tampoc com a record;

que m’agrada el batec d’aquell cor que, lluitant,

dóna vida a la mort

a què l’han condemnat.

I si canto trist

és perquè no puc

oblidar la mort

d’ignorats companys.

Jo no estimo el meu cant, perquè sé que han callat

tantes boques, tants clams, dient la veritat;

que jo m’estimo el cant

de la gent del carrer

amb la força dels mots

arrelats en la raó.

I si canto trist

és per recordar

que no és així

des de fa tants anys.

Мен қорқынышты жақсы көрмеймін, ертеңгі күнді де қаламаймын,

Мен мұны бүгін де, кәдесый ретінде де қаламаймын;

Маған күлкі ұнайды

теңіз жағасындағы бала

ал оның көздері жарылған иллюзиялардың шоғындай.

Мен мұңайып ән айтамын

мүмкін емес болғандықтан

қорқынышты жою

менің бейшара көзімнен.

Мен өлімді жақсы көрмеймін

оның мұздай қадамы да емес,

Мен мұны бүгін де, кәдесый ретінде де қаламаймын;

Маған сол жүректің соғуы ұнайды, ол күреседі,

өлімге өмір береді

ол сотталды.

Мен мұңайып ән айтамын

мүмкін емес болғандықтан

өлімді ұмыт

белгісіз жолдастар.

Мен ән айтуды ұнатпаймын, өйткені олардың үндемегенін білемін

қанша ауыз, қанша жылайды, шындықты айтып;

Мен ән айтқанды жақсы көремін

көше адамдарынан

сөздің күшімен

ақылға негізделген.

Мен мұңайып ән айтамын

есте сақтау болып табылады

олай емес

сонша жыл бойы.