El jorn dels miserables - Lluís Llach

Que poques paraules tinc,

i les que us dic són tan gastades.

Caldrà buscar nous camins

on no calguin les paraules.

Que poca força que tinc;

tants de cops l’he malmenada.

La vull tota per demà,

quan la gesta portí l’alba.

Quanta ràbia que tinc,

potser cal ser gos des d’ara;

quanta ràbia que tinc

i no vull pas oblidar-la.

Que poca esperança tinc,

i potser caldrà deixar-la,

que no sigui que esperar

ens allunyi més dels actes.

Quanta misèria que tinc

sota els peus damunt l’espatlla,

i la vull guardar amb mi fins al jorn dels miserables.

Сөзім аз,

ал саған айтатындарым әбден тозған.

Біз жаңа жолдарды іздеуіміз керек

сөздер қажет емес жерде.

Менің күшім қаншалықты аз;

Мен оны талай рет ұрдым.

Бәрін ертеңге қалаймын,

ерлік таңы атқанда.

Қандай ашулымын,

бәлкім, сен енді ит болуың керек;

мен қаншалықты ашулымын

және оны ұмытқым келмейді.

Не деген үмітім бар,

және оны қалдыруға тура келуі мүмкін,

күтуден басқа

бізді амалдардан алыстат.

Менде қаншама қасірет бар

иықта аяқ астында,

Мен оны бейшараның күніне дейін жанымда ұстағым келеді.