Madame Suzie - Jeanne Cherhal

Madame Suzie a des ennuis

Madame Suzie a des soucis

Elle paraît bien triste elle qui

Pourtant tous les jours me sourit

Quand elle vient à la boulangerie

Tout a commencé mercredi

Le jour où avec son mari

Elle reçoit le petit Jean-Louis

A manger sur le coup d’midi

C’est leur fils, il est très gentil

Et justement ce mercredi

D’après ce qu’a dit madame Suzie

Il avait, le petit Jean-Louis

Tout juste vingt-six ans et demi

Mon dieu, c’est fou ce que ça grandit

Le mari de madame Suzie

Qui du même coup est aussi

Le père de notre brave Jean-Louis

A réfléchi et puis s’est dit

Qu’il fallait parler au petit

Quand Jean-Louis la porte a franchie

Ses parents l’ont bien accueilli

Puis tous les trois se sont assis

Autour du plat de spaghettis

Et Monsieur la parole a prit:

«On sait qu'à vingt-six ans et demi

C’est bien que les gars se marient

Sinon ça traîne et puis les filles

Y’en a plus nulle part, et oui!

Qu’est-ce que tu en penses mon petit?»

Comme Jean-Louis restait interdit

Madame Suzie lui a servi

Une grosse assiette de spaghettis

En pensant que comme l’appétit

Le bagou vient petit à petit

Mais aussitôt Monsieur reprit:

«Jean-Louis un de ces quatre midis

Faudrait que tu ramènes ici

Avec toi ta petite amie

Faudra nous présenter une fille»

Dans son assiette madame Suzie

Avait très peu de spaghettis

Mais elle souriait à Jean-Louis

Comme pour lui dire: «réponds nous oui»

Mais Jean-Louis restait interdit

Le silence avait assombri

L’humeur du papa de Jean-Louis

Qui se dit: «il se fout de qui»

C'était tendu dans la famille

Et c’est là que Jean-Louis a dit:

«Papa Marcel, Maman Suzie

Vous en serez sans doute aigris

Mais jamais une seule fille

ne passera le seuil d’ici

Pardonnez-moi j’aime un garçon»

«Faux!

C’est pas possible petit con

Tu mens ou tu perds la raison

Les garçons avec les garçons

On voit ça que dans les feuilletons

Pas sous le toit de ma maison»

Entre les deux monta le ton

Et pleura madame Suzon

Le père décida pour de bon

Que son débauché de fiston

ne viendrait plus à la maison

Alors Jean-Louis mit sont blouson

Il regarda madame Suzon

Qui se mouchait dans un torchon

Les yeux rouges comme des pucerons

Et puis il quitta la maison

Madame Suzie a des ennuis

Madame Suzie a des soucis

Elle paraît bien triste elle qui

Pourtant tous les jours me sourit…

Сюзи ханым қиыншылықта

Сюзи ханым қиыншылықта

Ол өте қайғылы сияқты

Сонда да маған күнде күледі

Ол наубайханаға келгенде

Барлығы сәрсенбіде басталды

Күйеуімен бірге болған күн

Ол кішкентай Жан-Луиді қабылдайды

Түсте тамақтану үшін

Ол олардың ұлы, ол өте жақсы

Ал дәл осы сәрсенбі

Сюзи ханымның айтқанынан

Оның кішкентай Жан-Луи болған

Небәрі жиырма алты жарым

Құдай-ау, оның қаншалықты өсіп жатқаны ақылсыз

Сюзи ханымның күйеуі

бұл сонымен бірге

Біздің батыл Жан-Луидің әкесі

Ойланып, сосын өз-өзіне айтты

Кішіге айту керек болды

Жан-Луи есіктен кіргенде

Оны ата-анасы қарсы алды

Сосын үшеуі де орындарына отырды

Спагетти тарелкасының айналасында

Ал мырза сөз алды:

«Біз оны жиырма алты жарымда білеміз

Жігіттердің үйленіп жатқаны жақсы

Әйтпесе сүйрейді, сосын қыздар

Енді еш жерде жоқ, иә!

Бұл туралы не ойлайсың, менің кішкентайым?»

Себебі Жан-Луи абдырап қалды

Оған Сюзи ханым қызмет етті

Үлкен тәрелке спагетти

Тәбет сияқты ойлау

Габ бірте-бірте келеді

Бірақ бірден мырза сөзін жалғастырды:

«Жан-Луи осы төрт күннің бірі

Сіз оны осында қайтаруыңыз керек

Сенімен қызыңмен

Сіз бізді бір қызбен таныстыруыңыз керек».

Оның табағында Сюзи ханым

Спагетти өте аз болды

Бірақ ол Жан-Луиге күліп тұрды

Оған: «Иә деп жауап бер» дегендей.

Бірақ Жан-Луи үнсіз қалды

Тыныштық қараңғыланып кетті

Жан-Луидің әкесінің көңіл-күйі

Кім өзіне: «Оған кім екені бәрібір» дейді.

Отбасында шиеленіс болды

Міне, Жан-Луи:

«Әке Марсель, анам Сюзи

Сіздің ашуланатыныңыз сөзсіз

Бірақ ешқашан жалғыз қыз емес

бұл жерден табалдырығын аттамайды

Мені кешіріңіз, мен бір баланы жақсы көремін»

«Жалған!

Бұл мүмкін емес, жігітім

Өтірік айтасың немесе ақылыңды жоғалтасың

Ұлдар ұлдармен

Оны сериалдардан ғана көресіз

Менің үйімнің шатырының астында емес»

Екеуінің арасында үн көтерілді

Сюзон ханым жылап жіберді

Әкесі жақсы шешім қабылдады

Оның азғын ұлына қарағанда

енді үйге келмейтін

Сөйтіп, Жан-Луи курткасын киді

Ол Сюзон ханымға қарады

Шәй орамалмен мұрнын үрлеп жатқан кім

Көздер тли сияқты қызыл

Сосын үйден шығып кетті

Сюзи ханым қиыншылықта

Сюзи ханым қиыншылықта

Ол өте қайғылы сияқты

Сонда да маған күнде күледі...