Cinq Ou Six Années - Jeanne Cherhal

Le long des longs cheveux de dix-sept ans

Que je nouais de temps en temps

Glissaient parfois quelques mains nues

Que sont-elles devenues?

Le long des longues nuits dans la pénombre

Je me disais «Ça y est, je sombre»

Et j’attendais le petit jour

Qui revenait toujours

Cinq ou six années de presque rien

Âge imbécile, âge désespéré

Cinq ou six années, je me souviens

J'étais l’argile et le feu mélangés

Le long des longs couloirs de ce lycée

Où je m’ennuyais à crever

Je traçais des mots sur les murs

Sans qu’on me voie, bien sûr !

Le long des longues journées noires et blanches

Les deux mains cachées dans mes manches

J’aurais donné pour être ailleurs

Un morceau de mon cœur

Le long des longs dimanches agonisants

Dieu !

Je détestais le présent

Et me réfugiais dans ma tour

Où je mourais d’amour

Le long des longues lettres clandestines

Que j'écrivais en héroïne

J’imaginais en grand secret

Que, pour moi, on mourait

Le long des longs cheveux de dix-sept ans

Que tu nouais de temps en temps

Glissaient parfois quelques mains nues

Que sont-elles devenues?

Le long des longues nuits dans la pénombre

Je me disais «Ça y est, je sombre !»

Et j’attendais le petit jour

Qui revenait toujours

Cinq ou six années de presque rien

Он жетідегі ұзын шаш бойымен

Ара-тұра түйін түйетінім

Кейде жалаңаш қолдар тайып қалады

Олар не болды?

Қараңғыда ұзақ түндерде

Мен: «Болды, мен батып бара жатырмын» деп қалдым.

Ал мен таңның атуын күттім

әрқашан қайтып келетін

Бес-алты жыл жоқ

Ақымақ жас, шарасыз жас

Бес-алты жыл, есімде

Мен балшық пен от араласқан едім

Осы орта мектептің ұзын залдары бойында

Қайда мен өлгенше зеріктім

Мен қабырғаларға сөздерді сызып отырдым

Көрінбей, әрине!

Ұзақ ақ пен қара күндерде

Екі қол жеңімде тығылған

Мен басқа жерде болуды берер едім

Жүрегімнің бір бөлшегі

Ұзақ азапты жексенбілерде

Құдай !

Мен қазіргіні жек көрдім

Менің мұнарамды паналады

Махаббаттан өлген жерім

Ұзын жасырын хаттардың қатарында

Мен кейіпкер ретінде жазғаным

Мен жасырын елестеттім

Бұл мен үшін біз өлдік

Он жетідегі ұзын шаш бойымен

Ара-тұра байлап қойғаның

Кейде жалаңаш қолдар тайып қалады

Олар не болды?

Қараңғыда ұзақ түндерде

«Болды, мен батып бара жатырмын!» деп қалдым.

Ал мен таңның атуын күттім

әрқашан қайтып келетін

Бес-алты жыл жоқ