Van Loon - Francesco Guccini

Van Loon, uomo destinato direi da sempre ad un lavoro più forte

Che le sue spalle o la sua intelligenza non volevano sopportare

Sembrò quasi baciato da una buona sorte

Quando dovette andare;

Sembra però che non sia mai entrato nella storia

Ma sono cose che si sanno sempre dopo

D’altra parte nessuno ha mai chiesto di scegliere

Neanche all’aquila o al topo;

Poi un certo giorno timbra tutto un avvenire

Od una guerra spacca come una sassata

Ma ho visto a volte che anche un topo sa ruggire

Ed anche un' aquila precipitata…

Quanti anni, giorno per giorno, dobbiamo vivere con uno

Per capire cosa gli nasca in testa o cosa voglia o chi è

Turisti del vuoto, esploratori di nessuno

Che non sia io o me;

Van Loon viveva e io lo credevo morto

O, peggio, inutile, solo per la distanza

Fra i suoi miti diversi e la mia giovinezza e superbia d’allora

La mia ignoranza:

Che ne sapevo quanto avesse navigato

Con il coraggio di un Caboto fra le schiume

Di ogni suo giorno e che uno squalo è diventato

Giorno per giorno, pesce di fiume…

Van Loon, Van Loon

Che cosa porti dentro, quando tace

La mente e la stagione si dà pace?

Insegui un' ombra o quella stessa pace l’hai in te?

Vorrei sapere

Che cosa vedi quando guardi attorno

Lontani panorami o questo giorno

È già abbastanza, è come un nuovo dono per te?

Van Loon, Van Loon

A cosa pensi in questo settembrino

Nebbieggiare alto che macchia l’Appennino

Ora che hai tanto tempo per pensare, ma a chi?

Vai, vecchio, vai

Non temere, che avrà una sua ragione

Ognuno ed una giustificazione

Anche se quale non sapremo mai, mai!

Ora Van Loon si sta preparando piano al suo ultimo viaggio

I bagagli già pronti da tempo, come ogni uomo prudente

O meglio, il bagaglio, quello consueto, di un semplice o un saggio

Cioè poco o niente

E andrà davvero in un suo luogo o una sua storia

Con tutti i libri che la vita gli ha proibito

Con vecchi amici di cui ha perso la memoria

Con l’infinito

Dove anche su quei monti nostri è sempre estate

Ma se uno vuole quell' inverno senza affanni

Che scricchiolava in gelo sotto le chiodate scarpe di un tempo

Dei suoi diciottanni

Dei suoi diciottanni…

Ван Лун, мен айтар едім, ол әрқашан күшті жұмысқа тағайындалған

Бұл оның иығына немесе оның ақыл-ойы көтергісі келмеді

Сәттілік оны сүйіп кете жаздады

Ол бару керек болғанда;

Дегенмен, ол ешқашан тарих жасамаған сияқты

Бірақ бұл сіз әрқашан кейінірек білетін нәрселер

Екінші жағынан, ешкім ешқашан таңдауды сұраған емес

Бүркіт те, тышқан да емес;

Сонда белгілі бір күн бүкіл болашақтың таңбасын қояды

Немесе соғыс тастай жарылады

Бірақ кейде тышқанның да ырылдайтынын көрдім

Сондай-ақ құлаған қыран ...

Қаншама жыл, күннен күнге бірмен өмір сүруіміз керек

Оның басында не туылғанын немесе нені қалайтынын немесе кім екенін түсіну

Бостың туристері, ешқайсысының зерттеушілері

Мейлі ол мен болсын, мейлі мен;

Ван Лун өмір сүрді, мен оны өлді деп ойладым

Немесе, одан да жаманы, пайдасыз, тек қашықтық үшін

Оның әртүрлі мифтері мен сол кездегі жастығым мен мақтанышым арасында

Менің білмегенім:

Мен оның қанша жүзгенін не білдім

Көбіктердің арасында Каботтың батылдығымен

Оның әр күні және ол қандай акулаға айналды

Күннен күнге өзен балықтары ...

Ван Лун, Ван Лун

Үндемей тұрғанда ішінде не алып жүресің

Ақыл мен мезгіл сізге тыныштық береді ме?

Сіз көлеңкені қуып жүрсіз бе, әлде сізде де осындай тыныштық бар ма?

Мен білгім келеді

Айналаға қарасаң не көресің

Алыстағы көріністер немесе осы күн

Бұл жеткілікті ме, бұл сізге жаңа сыйлық сияқты ма?

Ван Лун, Ван Лун

Осы қыркүйек туралы не ойлайсыз

Апеннинді бояйтын жоғары тұман

Енді ойлануға уақытыңыз көп, бірақ кім?

Жүр, ақсақал, жүр

Уайымдамаңыз, оның өз себебі болады

Әрқайсысы және негіздемесі

Тіпті қайсысын біз ешқашан білмейміз!

Қазір Ван Лун ақырындап соңғы сапарына дайындалуда

Кез келген парасатты адам сияқты жүк біраз уақытқа дайын

Дәлірек айтсақ, қарапайым адамның немесе дана адамның кәдімгі жүгі

Бұл аз немесе жоқ

Және ол шынымен де өз орнына немесе тарихына барады

Өмір оған тыйым салған барлық кітаптармен

Есінен айырылған ескі достарымен

Шексіздікпен

Біздің тауларда да әрқашан жаз

Бірақ сол қысты алаңсыз қаласа

Бұрынғы түкті туфлидің астынан суықта сықырлаған

Оның он сегізінен

Оның он сегіз жасында ...