Canzone Per Silvia - Francesco Guccini

Il cielo dell' America son mille cieli sopra a un continente

Il cielo della Florida è uno straccio che è bagnato di celeste

Ma il cielo là in prigione non è cielo, è un qualche cosa che riveste

Il giorno e il giorno dopo e un altro ancora sempre dello stesso niente

E fuori c'è una strada all' infinito, lunga come la speranza

E attorno c'è un villaggio sfilacciato, motel, chiese, case, aiuole

Paludi dove un tempo ormai lontano dominava il Seminole

Ma attorno alla prigione c'è un deserto dove spesso il vento danza

Son tanti gli anni fatti e tanti in più che sono ancora da passare

In giorni e giorni e giorni che fan mesi che fan anni ed anni amari;

A Silvia là in prigione cosa resta?

Non le resta che guardare

L' America negli occhi, sorridendo coi suoi limpidi occhi chiari…

Già, l' America è grandiosa ed è potente, tutto e niente, il bene e il male

Città coi grattacieli e con gli slum e nostalgia di un grande ieri

Tecnologia avanzata e all' orizzonte l' orizzonte dei pionieri

Ma a volte l' orizzonte ha solamente una prigione federale

L' America è una statua che ti accoglie e simboleggia, bianca e pura

La libertà, e dall' alto fiera abbraccia tutta quanta la nazione

Per Silvia questa statua simboleggia solamente la prigione

Perchè di questa piccola italiana ora l' America ha paura

Paura del diverso e del contrario, di chi lotta per cambiare

Paura delle idee di gente libera, che soffre, sbaglia e spera

Nazione di bigotti!

Ora vi chiedo di lasciarla ritornare

Perchè non è possibile rinchiudere le idee in una galera…

Il cielo dell' America son mille cieli sopra a un continente

Ma il cielo là rinchiusi non esiste, è solo un dubbio o un' intuizione;

Mi chiedo se ci sono idee per cui valga restare là in prigione

E Silvia non ha ucciso mai nessuno e non ha mai rubato niente

Mi chiedo cosa pensi alla mattina nel trovarsi il sole accanto

O come fa a scacciare fra quei muri la sua grande nostalgia

O quando un acquazzone all' improvviso spezza la monotonia

Mi chiedo cosa faccia adesso Silvia mentre io qui piano la canto…

Mi chiedo ma non riesco a immaginarlo: penso a questa donna forte

Che ancora lotta e spera perchè sa che adesso non sarà più sola

La vedo con la sua maglietta addosso con su scritte le parole

«che sempre l' ignoranza fa paura ed il silenzio è uguale a morte»

«che sempre l' ignoranza fa paura ed il silenzio è uguale a morte»

«che sempre l' ignoranza fa paura… ed il silenzio è uguale a morte»…

Американың аспаны континентте мыңдаған аспан

Флорида аспаны - бұл аспанмен дымқыл шүберек

Бірақ түрмедегі аспан аспан емес, ол киетін нәрсе

Бір күн, одан кейінгі күн және тағы бір нәрсе

Ал оның сыртында шексіздікке жол бар, үміт болғанша

Оның айналасында жыртылған ауыл, мотельдер, шіркеулер, үйлер, гүлзарлар бар

Ертеде семинол үстемдік еткен батпақтар

Бірақ түрменің айналасында жел жиі билейтін шөл бар

Арада талай жылдар өтті, алда әлі талай жылдар өтті

Жылдар мен жылдарды ащы ететін айларды жасайтын күндер мен күндер мен күндерде;

Түрмеде Сильвияның не қалды?

Ол тек қарау керек

Америка өзінің мөлдір көздерімен күлімсіреп тұрған көзінде ...

Иә, Америка ұлы және ол күшті, бәрі және ештеңе, жақсылық пен жамандық

Зәулім ғимараттары мен қараңғы аудандары бар және кешегі күнді сағынышпен еске алатын қала

Жетілдірілген технология және пионерлердің көкжиегі

Бірақ кейде көкжиекте тек федералды түрме болады

Америка сізді қарсы алып, ақ пен тазалықты бейнелейтін мүсін

Азаттық, биік жәрмеңкеден барша халықты құшақ жаяды

Сильвия үшін бұл мүсін тек түрменің символы болып табылады

Өйткені Америка қазір осы кішкентай итальяндықтан қорқады

Өзгелерден және керісінше, өзгертуге тырысатындардан қорқу

Азап шегетін, қателесіп, үміттенетін еркін адамдардың идеяларынан қорқу

Қасқырлар елі!

Енді оны қайтаруыңызды сұраймын

Өйткені түрмеде идеяларды қамау мүмкін емес ...

Американың аспаны континентте мыңдаған аспан

Бірақ ол жерде жабық аспан жоқ, ол тек күмән немесе түйсігі ғана;

Түрмеде отыруға тұрарлық идеялар бар ма деп ойлаймын

Ал Сильвия ешқашан ешкімді өлтірмеген және ешқашан ештеңе ұрлаған емес

Таңертең жаныңызда күн тұрғанда не ойлайсыз, қызық

Әлде сол қабырғалардың арасындағы ұлы сағынышын қалай қуып жібереді

Немесе кенеттен жауған нөсер монотондылықты бұзған кезде

Мен бұл жерде баяу ән айтып жатқанда, Сильвияның қазір не істеп жатқанына таңғаламын ...

Мен таң қалдым, бірақ мен оны елестете алмаймын: мен осы күшті әйелді ойлаймын

Кім әлі де күреседі және үміттенеді, өйткені ол енді жалғыз болмайтынын біледі

Мен оның көйлегін үстінде сөздер жазылғанын көремін

«Надандық әрқашан қорқытады, ал үнсіздік өліммен тең»

«Надандық әрқашан қорқытады, ал үнсіздік өліммен тең»

«Бұл надандық әрқашан қорқынышты ... және үнсіздік өліммен тең» ...