Un Altro Giorno É Andato - Francesco Guccini

quanto tempo?

ormai passato e passer?

Le orchestre di motori ne accompagnano i sospiri:

l' oggi dove?

andato l' ieri se ne andr?.

Se guardi nelle tasche della sera

ritrovi le ore che conosci gi?,

ma il riso dei minuti cambia in pianto ormai

e il tempo andato non ritroverai…

Giornate senza senso, come un mare senza vento,

come perle di collane di tristezza…

Le porte dell’estate dall' inverno son bagnate:

fugge un cane come la tua giovinezza.

Negli angoli di casa cerchi il mondo,

nei libri e nei poeti cerchi te,

ma il tuo poeta muore e l' alba non vedr?

e dove corra il tempo chi lo sa?

Nel sole dei cortili i tuoi fantasmi giovanili

corron dietro a delle Silvie beffeggianti,

si?

spenta la fontana, si?

ossidata la campana:

perch?

adesso ridi al gioco degli amanti?

Sei pronto per gettarti sulle strade,

l' inutile bagaglio hai dentro in te,

ma temi il sole e l' acqua prima o poi cadr?

e il tempo andato non ritorner…

Professionisti acuti, fra i sorrisi ed i saluti,

ironizzano i tuoi dubbi sulla vita,

le madri dei tuoi amori sognan trepide dottori,

ti rinfacciano una crisi non chiarita:

la sfera di cristallo si?

offuscata

e l' aquilone tuo non vola pi?,

nemmeno il dubbio resta nei pensieri tuoi

e il tempo passa e fermalo se puoi…

Se i giorni ti han chiamato tu hai risposto da svogliato,

il sorriso degli specchi?

gi?

finito,

nei vicoli e sui muri quel buffone che tu eri

?

rimasto solo a pianger divertito.

Nel seme al vento afferri la fortuna,

al rosso saggio chiedi i tuoi perch?,

vorresti alzarti in cielo a urlare chi sei tu,

ma il tempo passa e non ritorna pi…

E un altro giorno?

andato, la sua musica ha finito,

quanto tempo?

ormai passato e passer?!

Tu canti nella strada frasi a cui nessuno bada,

il domani come tutto se ne andr?:

ti guardi nelle mani e stringi il vuoto,

se guardi nelle tasche troverai

gli spiccioli che ieri non avevi, ma

il tempo andato non ritorner?,

il tempo andato non ritorner?,

il tempo andato non ritorner…

қанша уақыт?

енді өтіп кетті ме?

Мотор оркестрлері күрсіністерді сүйемелдейді:

бүгін қайда?

кеше кеткен күн кетеді.

Кештің қалтасына қарасаңыз

бұрыннан білетін сағаттарды табыңыз,

бірақ минуттардағы күлкі қазір көз жасына ауысады

ал өткен уақытты енді таба алмайсың...

Мағынасыз күндер, желсіз теңіздей,

қайғының моншақтары сияқты ...

Қыстан жаздың есіктері дымқыл:

ит сенің жастық шағыңдай қашады.

Үйіңнің түкпір-түкпірінен дүниені іздейсің,

Кітаптар мен ақындардан өзіңді іздейсің,

бірақ ақының өліп, таң атқан жоқ па?

ал уақыт қайда өтеді, кім біледі?

Аулалардың күнінде жастық елестеріңіз

Сильвияны мазақ еткеннен кейін жүгіріп,

иә?

субұрқақты өшірді, иә?

қоңырауды тотықтырды:

неге?

Сіз қазір ғашықтар ойынына күлесіз бе?

Өзіңді көшеге тастауға дайынсың ба,

ішіңізде бар пайдасыз жүк,

бірақ сіз күн мен су ерте ме, кеш пе түседі деп қорқасыз ба?

Ал өткен уақыт қайтып келмейді...

Күлімсіреу мен сәлемдесу арасында өткір кәсіпқойлар,

өмірге деген күмәніңді күлдір,

Сіздің сүйікті аналарыңыз дәрігерлерді армандайды,

олар сізді түсініксіз дағдарыс деп айыптайды:

хрусталь шар иә?

бұлыңғыр

және сіздің батпырауық енді ұшпайды,

ойларыңызда тіпті күмән қалмайды

және уақыт өтеді, егер мүмкін болса, оны тоқтатыңыз ...

Күндер сені шақырса, сен бейқам адамдай жауап бердің,

айналардың күлкісі?

қазірдің өзінде

аяқталды,

Сіз ақымақ болған аллеялар мен қабырғаларда

?

Жалғыз көңілді жылап қалды.

Желді тұқымда сіз сәттілікке ие боласыз,

дана қызылға неге сұраңыз?

Кім екеніңді айтып аспанға көтерілгің келе ме,

бірақ уақыт өтеді, қайта оралмайды...

Ал басқа күні?

кетті, оның музыкасы аяқталды,

қанша уақыт?

енді өтті және өте ме?!

Сіз көшеде ешкім назар аудармайтын фразаларды айтасыз,

ертең бәрі қалай болады?:

Сіз қолдарыңызға қарап, бос орынды ұстайсыз,

қалтаңды ақтарсаң табасың

Сізде кеше болмаған бос өзгеріс, бірақ

өткен уақыт қайтып келмейді?

өткен уақыт қайтып келмейді?

өткен уақыт қайтып келмейді...