Tango Per Due - Francesco Guccini

Coppia che sta silenziosa, un po' rigida e in posa a ballare una sera:

la vita è solo una cosa rimasta indietro, non c'è più, ma c’era;

composta e indomenicata, eleganza sfuocata raggiunta a fatica,

l’oggi ha cambiato facciata, ma di quell’ieri passato io so

che tante ne potreste raccontare e il ricordo stempera e non guasta,

quante cose e facce da narrare che come si dice un romanzo non basta,

nate con un rapido: «a domani», continuate in giorni di «sì» e «no»

lampi sotto cieli suburbani e raffica il tango che vi presentò.

Lui biella, stantuffo, leva, muscoli, grinta, officina, sole,

lei quiete, chitarra, vela, segreti, donna, calore, viole,

lui bar, alcol, nicotina, capelli indietro, cravatta, bici,

lei raion, lei signorina, la permanente coi ricci.

Coppia di fronte a un bianchino, anonimo vino frizzante anidride:

la vita che buffa cosa, ma se lo dici nessuno ride.

Coppia legata dai giorni, partenze e ritorni, fortezza e catena,

datemi i vostri ricordi, ditemi che ne valeva la pena.

Ora le luci son spente, sta uscendo la gente, saluti e rumore,

ditemi che avete in mente, come una volte, di fare l’amore,

quello che è stato il segreto di un prato o di un greto,

del buio d’un viale,

quel gioco ardente e discreto, d’allora sempre diverso ed uguale…

Chi lo sa se ciò che è da cercare,

ciò che non sai mai se vuoi o non vuoi,

sia così banale da trovare, sia lungo ogni strada,

sia a fianco di noi,

perso in tante scatole di odori, angoli e tendine che non so

impronte di paesaggi e di colori,

manciata di un tango che vi accompagnò.

Lui biella, stantuffo, leva, muscoli, grinta, officina, sole,

lei quiete, chitarra, vela, segreti, donna, calore, viole,

lui bar, alcol, nicotina, capelli indietro, cravatta, bici,

lei raion, lei signorina, lei lei.

Тыныш тұрып, аздап қатып, бір түнде билеп тұрған жұп:

өмір тек артта қалған нәрсе, ол енді жоқ, бірақ сонда болды;

құрастырылған және indomenicata, қиыншылықпен қол жеткізілген анық емес талғампаздық,

бүгін беті өзгерді, бірақ кешегі өткенді білемін

Сіз көп нәрсені айта аласыз және жады жұмсартады және бұзылмайды,

Роман ретінде қаншама нәрселерді және жүздерді айту жеткіліксіз,

жылдам туылған: «ертең кездескенше», «иә» және «жоқ» күндерінде жалғастырыңыз

қала маңындағы аспан астында найзағай ойнап, ол сізге ұсынған тангоны жарып жіберді.

Ол шатун, поршень, рычаг, бұлшық ет, анықтау, шеберхана, күн,

ол дыбыстар, гитара, желкен, құпиялар, әйел, жылу, шегіргүлдер,

ол бар, алкоголь, никотин, шаш артқа, галстук, велосипед,

ол ауданы, ол сағындым, бұйралар бар пермь.

Бианхино алдында тұрған жұп, анонимді ангидридті жарқыраған шарап:

өмір қандай қызық, бірақ оны айтсаң ешкім күлмейді.

Күндер, кетулер мен оралулар, қамал мен шынжыр байланған жұп,

Маған естеліктеріңізді беріңіз, маған бұл тұрды деп айтыңыз.

Қазір шамдар сөнді, адамдар өшіп жатыр, сәлемдесу мен шу,

Бұрынғыдай ғашық болу ойыңда бар екенін айт,

шалғынның, жағаның сыры неде еді,

даңғылдың қараңғылығынан,

сол қызу және ақылды ойын, содан бері әрқашан әртүрлі және бірдей ...

Кім біледі не іздеу керек,

Сіз не қаласаңыз, не қаламасаңыз, оны ешқашан білмейсіз

Әр көшенің бойынан табу өте маңызды емес,

қасымызда бол,

Мен білмейтін иістердің, бұрыштардың және бөртпелердің көптеген қораптарында жоғалып кетті

пейзаждар мен түстердің іздері,

сенімен бірге келген бір уыс танго.

Ол шатун, поршень, рычаг, бұлшық ет, анықтау, шеберхана, күн,

ол дыбыстар, гитара, желкен, құпиялар, әйел, жылу, шегіргүлдер,

ол бар, алкоголь, никотин, шаш артқа, галстук, велосипед,

ол аудан, ол сағынады, ол.