Shomèr Ma Mi-Llailah? - Francesco Guccini

La notte è quieta senza rumore,

c'è solo il suono che fa il silenzio

e l’aria calda porta il sapore

di stelle e assenzio,

le dita sfiorano le pietre calme

calde d’un sole, memoria o mito,

il buio ha preso con se le palme,

sembra che il giorno non sia esistito…

Io, la vedetta, l’illuminato,

guardiano eterno di non so cosa

cerco, innocente o perchè ho peccato,

la luna ombrosa

e aspetto immobile che si spanda

l’onda di tuono che seguirà

al lampo secco di una domanda,

la voce d’uomo che chiederà:

Shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle…

Sono da secoli o da un momento

fermo in un vuoto in cui tutto tace,

non so più dire da quanto

sento angoscia o pace,

coi sensi tesi fuori dal tempo,

fuori dal mondo sto ad aspettare

che in un sussurro di voci o vento

qualcuno venga per domandare…

e li avverto radi, come le dita,

ma sento voci, sento un brusìo

e sento d' essere l' infinita eco di Dio

e dopo innumeri come sabbia,

ansiosa e anonima oscurità,

ma voce sola di fede o rabbia,

notturno grido che chiederà:

Shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle…

La notte, udite, sta per finire,

ma il giorno ancora non è arrivato,

sembra che il tempo nel suo fluire

resti inchiodato…

Ma io veglio sempre, perciò insistete,

voi lo potete, ridomandate,

tornate ancora se lo volete,

non vi stancate…

Cadranno i secoli, gli dei e le dee,

cadranno torri, cadranno regni

e resteranno di uomini e di idee,

polvere e segni,

ma ora capisco il mio non capire,

che una risposta non ci sarà,

che la risposta sull' avvenire

è in una voce che chiederà:

Shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah?

shomèr ma mi-lle.

shomèr ma mi-llailah, ma mi-lle…

Түн шусыз тыныш,

тек тыныштықты тудыратын дыбыс бар

ал ыстық ауа дәм әкеледі

жұлдыздар мен абсент,

саусақтар тыныш тастарға тиеді

күннен, естеліктен немесе мифтен ыстық,

қараңғы алақанды өзімен бірге алып кетті,

бұл күн болмаған сияқты ...

Мен, ізденуші, ағартушы,

мәңгілік қамқоршы мен не екенін білмеймін

Мен іздеймін, жазықсыз немесе күнә жасағандықтан,

көлеңкелі ай

мен оның таралуын қозғалыссыз күтемін

кейін болатын күн күркіреу толқыны

сұрақтың өткір жарқылына,

деп сұрайтын адамның дауысы:

Шомер ма ми-лаллаһ?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле ...

Олар ғасырлар немесе бір сәт болды

бәрі үнсіз бос жерде,

Қанша уақыт айтарымды білмеймін

Мен қайғы немесе тыныштық сезінемін,

уақытқа созылған сезімдермен,

Мен бұл дүниеден күтемін

дауыстардың немесе желдің сыбырына қарағанда

біреу келіп сұрайды...

мен оларды саусақтар сияқты сирек сезінемін,

бірақ мен дауыстарды естимін, ызылдағанды ​​естимін

мен Құдайдың шексіз жаңғырығы екенімді сезінемін

содан кейін құм сияқты сансыз сандар,

мазасыз және анонимді қараңғылық,

бірақ сенімнің немесе ашудың жалғыз дауысы,

деп сұрайтын түнгі айқай:

Шомер ма ми-лаллаһ?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле ...

Түн, тыңда, аяқталуға жақын,

бірақ күн әлі келген жоқ,

уақыт өз ағымында жатқан сияқты

сіз шегеде қаласыз ...

Бірақ мен үнемі бақылап отырамын, сондықтан талап етіңіз,

қайта сұрай аласыз,

келсе қайта кел,

шаршамаңыз...

Ғасырлар, құдайлар мен құдайлар құлайды,

мұнаралар құлайды, патшалықтар құлайды

және олар адамдар мен идеялардан қалады,

шаң мен іздер,

бірақ түсінбегенімді енді түсіндім

жауап болмайтынын,

болашақ туралы жауапқа қарағанда

ол сұрайтын дауыспен:

Шомер ма ми-лаллаһ?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле.

shomèr ma mi-llailah?

шомер бірақ ми-лле.

шомер ма ми-лалла, ма ми-лле ...