Piccola Città - Francesco Guccini

Piccola città, bastardo posto

Appena nato ti compresi o fu il fato che in tre mesi mi spinse via

Piccola città, io ti conosco

Nebbia e fumo non so darvi il profumo del ricordo che cambia in meglio

Ma sono qui nei pensieri le strade di ieri e tornano

Visi e dolori e stagioni, amori e mattoni che parlano…

Piccola città, io poi rividi

Le tue pietre sconosciute, le tue case diroccate da guerra antica

Mia nemica strana, sei lontana

Coi peccati, fra macerie e fra giochi consumati dentro al Florida

Cento finestre, un cortile, le voci, le liti e la miseria

Io, la montagna nel cuore, scoprivo l’odore del dopoguerra…

Piccola città, vetrate viola

Primi giorni della scuola, la parola ha il mesto odore di religione

Vecchie suore nere, che con fede

In quelle sere avete dato a noi il senso di peccato e di espiazione

Gli occhi guardavano voi, ma sognavan gli eroi, le armi e la bilia

Correva la fantasia verso la prateria, fra la via Emilia e il West…

Sciocca adolescenza, falsa e stupida innocenza

Continenza, vuoto mito americano di terza mano

Pubertà infelice, spesso urlata a mezza voce

A toni acuti, casti affetti denigrati, cercati invano

Se penso a un giorno o a un momento ritrovo soltanto malinconia

E tutto un incubo scuro, un periodo di buio gettato via…

Piccola città, vecchia bambina

Che mi fu tanto fedele, a cui fui tanto fedele tre lunghi mesi

Angoli di strada, testimoni degli erotici miei sogni

Frustrazioni e amori a vuoto mai compresi

Dove sei ora, che fai, neghi ancora o ti dai sabato sera?

Quelle di adesso disprezzi o invidi e singhiozzi se passano davanti a te?

Piccola città, vecchi cortili

Sogni e dei primaverili, rime e fedi giovanili, bimbe ora vecchie

Piango e non rimpiango la tua polvere, il tuo fango, le tue vite

Le tue pietre, l’oro e il marmo, le catapecchie

Così diversa sei adesso, io son sempre lo stesso, sempre diverso

Cerco le notti ed il fiasco, se muoio rinasco, finché non finirà…

Шағын қала, бейбақ жер

Мен сені дүниеге келгеннен-ақ түсіндім, әлде үш айдың ішінде мені итеріп жіберген тағдыр болды

Шағын қала, мен сені білемін

Тұман мен түтін Мен сізге жақсы жаққа өзгеретін жадтың иісін бере алмаймын

Бірақ кешегі көшелер менің ойымда осында және олар қайта оралады

Жүздер мен азаптар мен жыл мезгілдері, махаббат пен сөйлейтін кірпіш ...

Кішкентай қала, мен қайтадан көрдім

Сіздің беймәлім тастарыңыз, ескі соғыстан қалған тозығы жеткен үйлеріңіз

Жат жауым, сен алыстасың

Күнәлармен, үйінділер арасында және Флоридада тұтынылатын ойындар арасында

Жүз терезе, аула, өсек, дау-дамай, қасірет

Мен, жүрегімдегі тау, соғыстан кейінгі кезеңнің иісін аштым ...

Шағын қала, күлгін түсті витраждар

Мектеп табалдырығын аттаған кезде бұл сөзден діннің мұңды иісі бар

Сенімі бар ескі қара монахтар

Сол кештерде сен бізге күнә мен кешірім сезімін бердің

Көздер саған қарады, бірақ олар батырларды, қару-жарақ пен мәрмәрді армандады

Қиял Виа Эмилия мен Батыс арасындағы далаға қарай жүгірді ...

Ақымақ жастық шақ, жалған және ақымақ кінәсіздік

Континенция, бос үшінші қол американдық миф

Бақытсыз жыныстық жетілу, жиі баяу дауыспен айғайлады

Өткір тондарда пәк сезімдер қорланды, босқа іздеді

Бір күнді немесе бір сәтті ойласам, мен тек мұңды сезінемін

Мұның бәрі қара түнек, тасталған қараңғылық кезеңі ...

Шағын қала, кәрі бала

Кім маған адал болды, кімге ұзақ ай бойы адал болдым

Көше бұрыштары, эротикалық армандарымның куәгерлері

Көңілсіздік пен бос махаббат ешқашан түсінбейді

Қазір қайдасың, не істеп жатырсың, сенбі күні кешке әлі де бас тартасың ба, әлде өзіңді бересің бе?

Сіз қазір менсінбей немесе қызғанып, алдыңыздан өтіп кетсе, жылайды ма?

Шағын қала, ескі аулалар

Көктемгі армандар мен көктемгі рифмалар мен жастық сенімдер, қазір қартайған кішкентай қыздар

Шаңыңды, лайыңды, өміріңе өкінбеймін жылап

Сіздің тастарыңыз, алтын мен мәрмәр, құмыралар

Сіз қазір басқасыз, мен әрқашан бірдеймін, әрқашан басқамын

Мен түндер мен сәтсіздіктерді іздеймін, егер мен өлсем қайта туамын, ол біткенше ...