Lettera - Francesco Guccini

In giardino il ciliegio è fiorito

Agli scoppi del nuovo sole

Il quartiere si è presto riempito

Di neve, di pioppi e di parole

All’una in punto si sente il suono

Acciottolante che fanno i piatti

Le tv sono un rombo di tuono

Per l’indifferenza scostante dei gatti

Come vedi tutto è normale

In quest’inutile sarabanda

Ma nell’intreccio di vita uguale

Soffia il libeccio di una domanda

Punge il rovaio di un dubbio eterno

Un formicaio di cose andate

Di chi aspetta sempre l’inverno

Per desiderare una nuova estate

Son tornate a sbocciare le strade

Ideali e ricami del mondo

Ci girano tronfie la figlia e la madre

Nel viso uguali e nel culo tondo

In testa identiche, senza storia

Sfidando tutto senza confini

Frantumano un attimo quella boria

Grida di rondini e ragazzini

Come vedi tutto è consueto

In quest’ingorgo di vite morte

Ma mi rattristo, io sono lieto

Di questa pista di voglie sorte

Di questa rete troppo smagliata

Di queste mete lì da sognare

Di questa sete mai appagata

Di chi starnazza e non vuol volare

Appassiscono piano le rose

Spuntano a grappi i frutti del melo

Le nuvole in alto van silenziose

Negli strappi cobalto del cielo

Io sdraiato sull’erba verde

Fantastico piano sul mio passato

Ma l’età all’improvviso disperde

Quel che credevo e non sono stato

Come senti tutto va liscio

In questo mondo senza patemi

In questa vita presa di striscio

Di svolgimento corretto ai temi

Dei miei entusiasmi durati poco

Dei tanti chiasmi filosofanti

Di storie tragiche nate per gioco

Troppo vicine o troppo distanti

Ma il tempo, il tempo chi me lo rende

Chi mi dà indietro quelle stagioni

Di vetro e sabbia, chi mi riprende

La rabbia e il gesto, donne e canzoni

Gli amici persi, i libri mangiati

La gioia piana degli appetiti

L’arsura sana degli assetati

La fede cieca in poveri miti

Come vedi tutto è usuale

Solo che il tempo stringe la borsa

E c'è il sospetto che sia triviale

L’affanno e l’ansimo dopo una corsa

L’ansia volgare del giorno dopo

La fine triste della partita

Il lento scorrere senza uno scopo

Di questa cosa che chiami… vita

Бақшада шие ағашы гүлдеді

Жаңа күн шыққанда

Маңай тез толып кетті

Қардан, теректен, сөзден

Сағат бірде дыбыс естіледі

Ыдыс-аяқ жуатын тастар

Теледидар күн күркіреді

Мысықтардың немқұрайлылығы үшін

Көріп отырғаныңыздай, бәрі қалыпты

Мына пайдасыз сарабанда

Бірақ тең өмірдің тоғысында

Сұрақтың ырғағы соғады

Бұл мәңгілік күмәнның роваиосын шағып алады

Жоғалған заттардың құмырсқасы

Әрқашан қысты күтетіндердің

Жаңа жазға тілек білдіру

Көшелер қайтадан гүлдей бастады

Әлемнің идеалдары мен кестелері

Қызы мен анасы ісіп айналады

Бетінде бірдей және дөңгелек есекте

Басында бірдей, тарихы жоқ

Шексіз бәріне қарсы тұру

Олар бір сәтке бұл менмендікке нұқсан келтіреді

Қарлығаштар мен кішкентай ұлдардың айқайы

Көріп отырғаныңыздай, бәрі әдеттегідей

Бұл өлі өмірдің кептелісі

Бірақ мен қайғырамын, мен бақыттымын

Туған белгілердің осы ізінен

Бұл желі тым тығыз

Бұл бағыттардың ішінде армандауға болады

Бұл шөлді ешқашан қанағаттандырмайды

Шырқырап, ұшқысы келмейтіндердің

Раушан гүлдер баяу қурап қалады

Алма ағашының жемісі топ-топ болып өседі

Жоғарыдағы бұлттар үнсіз

Аспанның кобальт көз жасында

Мен жасыл шөпте жатырмын

Өткенім туралы керемет жоспар

Бірақ жас кенеттен таралады

Мен сенген және сенбеген

Қалай ойлайсыз, бәрі ойдағыдай өтіп жатыр

Бұл дүниеде алаңсыз

Бұл өмірде шетте қалған

Тақырыптарды дұрыс дамыту

Менің ынта-жігерім ұзаққа созылмаған

Көптеген философиялық хиазмалардың ішінен

Көңіл көтеру үшін туған қайғылы оқиғалар

Тым жақын немесе тым алыс

Бірақ уақыт, маған оны жасайтын уақыт

Кім маған сол маусымдарды қайтарады

Шыны мен құмнан, Мені кім қайтарады

Ашу мен ым, әйелдер мен әндер

Жоғалған достар, жеген кітаптар

Тәбеттің қарапайым қуанышы

Шөлдегеннің сау ыстығы

Нашар мифтерге соқыр сенім

Көріп отырғаныңыздай, бәрі әдеттегідей

Оны қоспағанда, уақыт таусылып жатыр

Оның үстіне бұл ұсақ-түйек деген күдік бар

Тыныс алу және жарыстан кейінгі алаңдаушылық

Келесі күннің өрескел уайымы

Ойынның қайғылы соңы

Мақсатсыз баяу ағын

Сіз бұл нәрсені ... өмір деп атайсыз