L'Avvelenata - Francesco Guccini

Ma s' io avessi previsto tutto questo, dati causa e pretesto, le attuali

conclusioni

Credete che per questi quattro soldi, questa gloria da stronzi, avrei scritto

canzoni;

Va beh, lo ammetto che mi son sbagliato e accetto il «crucifige» e così sia

Chiedo tempo, son della razza mia, per quanto grande sia, il primo che ha

studiato…

Mio padre in fondo aveva anche ragione a dir che la pensione è davvero

importante

Mia madre non aveva poi sbagliato a dir che un laureato conta più d' un

cantante:

Giovane e ingenuo io ho perso la testa, sian stati i libri o il mio

provincialismo

E un cazzo in culo e accuse d' arrivismo, dubbi di qualunquismo,

son quello che mi resta…

Voi critici, voi personaggi austeri, militanti severi, chiedo scusa a vossìa

Però non ho mai detto che a canzoni si fan rivoluzioni, si possa far poesia;

Io canto quando posso, come posso, quando ne ho voglia senza applausi o fischi:

Vendere o no non passa fra i miei rischi, non comprate i miei dischi e

sputatemi addosso…

Secondo voi ma a me cosa mi frega di assumermi la bega di star quassù a cantare

Godo molto di più nell' ubriacarmi oppure a masturbarmi o, al limite, a scopare.

Se son d' umore nero allora scrivo frugando dentro alle nostre miserie:

Di solito ho da far cose più serie, costruire su macerie o mantenermi vivo…

Io tutto, io niente, io stronzo, io ubriacone, io poeta, io buffone,

io anarchico, io fascista

Io ricco, io senza soldi, io radicale, io diverso ed io uguale, negro, ebreo,

comunista!

Io frocio, io perchè canto so imbarcare, io falso, io vero, io genio, io cretino

Io solo qui alle quattro del mattino, l’angoscia e un po' di vino,

voglia di bestemmiare!

Secondo voi ma chi me lo fa fare di stare ad ascoltare chiunque ha un tiramento?

Ovvio, il medico dice «sei depresso», nemmeno dentro al cesso possiedo un mio

momento

Ed io che ho sempre detto che era un gioco sapere usare o no ad un certo metro:

Compagni il gioco si fa peso e tetro, comprate il mio didietro, io lo vendo per

poco!

Colleghi cantautori, eletta schiera, che si vende alla sera per un po' di

milioni

Voi che siete capaci fate bene a aver le tasche piene e non solo i coglioni…

Che cosa posso dirvi?

Andate e fate, tanto ci sarà sempre, lo sapete

Un musico fallito, un pio, un teorete, un Bertoncelli o un prete a sparare

cazzate!

Ma s' io avessi previsto tutto questo, dati causa e pretesto, forse farei lo

stesso

Mi piace far canzoni e bere vino, mi piace far casino, poi sono nato fesso

E quindi tiro avanti e non mi svesto dei panni che son solito portare:

Ho tante cose ancora da raccontare per chi vuole ascoltare e a culo tutto il

resto!

(Grazie a tiziano per questo testo)

Бірақ мен мұның бәрін алдын ала білсем, себеп пен сылтау айтсам, қазіргілерді

қорытындылар

Осы азғантай ақшаға, мына тентектердің даңқы үшін мен жазар едім деп ойлайсың ба

әндер;

Жарайды, мен қателескенімді мойындаймын және «крестті» қабылдаймын, солай болады

Мен уақыт сұраймын, мен өз нәсіліммін, қанша үлкен болса да, біріншісі

оқыды…

Өйткені, әкемнің де зейнетке шығу дегені дұрыс болған

маңызды

Анам түлек бір емес, көп санайды десе қателеспеген

әнші:

Жас әрі аңғал мен кітаптан ба, менікі ме, ақыл-ойымнан айырылдым

провинцияшылдық

Ал есек пен мансаптық айыптаулар, немқұрайлылыққа күмәндану,

Мен қалдырғаныммын...

Сыншылар, қатал кейіпкерлер, қатал содырлар, мен сендерден кешірім сұраймын

Бірақ төңкеріс жырда болады, өлең шығаруға болады деп ешқашан айтқан емеспін;

Қолымнан келгенше, қалай аламын, қолымнан келгенше қол шапалақсыз, ысқырықсыз ән айтамын:

Сату немесе сатпау менің тәуекелім емес, менің жазбаларымды сатып алмаңыз e

маған түкір...

Сіздің ойыңызша, бірақ мен мұнда ән айтудың қиындығын өз мойныма алудың несі бар?

Маған мас болу, мастурбациялау немесе, ең болмағанда, траховка жасау көбірек ұнайды.

Көңіл-күйім қара болса, қайғы-қасіретімізді іздеп жазамын:

Әдетте мен маңыздырақ істермен айналысуым керек, үйінділерге құрылыс салуым керек немесе өзімді тірі қалдыруым керек ...

Мен бәрім, мен ештеңе емеспін, мен маскүнем, мен ақынмын, ақымақпын,

Мен анархистпін, мен фашистпін

Мен баймын, мен тиынсызмын, мен радикалмын, мен әртүрлімін және мен бірдеймін, нигга, еврей,

Коммунист!

Мен ақымақ, мен ән айтамын, өйткені мен кірісуді білемін, жалғанмын, мен шынмын, мен данышпанмын, мен ақымақпын

Мен мұнда таңғы төртте жалғызбын, азап пен шарап,

қарғыс тілеу!

Сіздің ойыңызша, бірақ мені кім итермелейді, кімнің сөзін тыңдаймын?

Дәрігер «сен күйзеліп қалдың» дегені анық, әжетханада өзімдікі де жоқ.

сәт

Белгілі бір есептегішті қалай пайдалану керек, не қолданбау ойын болды деп айтатын мен:

Жолдастар, ойын ауыр және мұңды болады, менің арқамды сатып алыңыз, мен оны сатамын

аз!

Әріптестер ән авторлары, сайланған топ, кешке аздап сататын

миллиондаған

Сізде шарлар ғана емес, қалталарыңыз толық болғаны жақсы...

Сізге не айта аламын?

Барыңыз және жасаңыз, әрқашан болады, сіз білесіз

Сәтсіз музыкант, тақуа, теоретик, Бертончелли немесе ату үшін діни қызметкер

ақымақ!

Бірақ егер мен мұның бәрін алдын ала білсем, себеп пен сылтау айтсам, мен мұны істейтін едім

бірдей

Мен ән айтқанды, шарап ішкенді ұнатамын, араласқанды ұнатамын, содан кейін мен ақымақ болып тудым

Сондықтан мен әдеттегідей киетін киімімді шешпеймін:

Тыңдағысы келетіндерге айтарым әлі көп

демалыс!

(Осы мәтін үшін Тизианоға рахмет)