Il Bello - Francesco Guccini

Bello col vestito della festa, bello con la brillantina in testa

Bello, con le scarpe di coppale e l’andata un po' per male, ed in bocca il riso

amar…

Le donne treman quando monto la Gilera, fremono aspettando alla balera

Muoion spasimando nell’attesa che ad un mio cenno d’intesa io le stringa nel «casqué»

Modestamente: olè!

Poi mi decido e avanzo tra la folla, lalala, e con un fischio invito la più

bella, lalala

Lei mi stramazza sulla spalla, poverina, quell’odor di brillantina è il profumo

dell’amor

E mentre il tango dolcemente vola, sussurro piano: «Bambola, il tuo nome!»

Risponde dolce «Sguazzinelli Argìa, sto qui in fondo alla via al centoventitré.

Dimenticavo: olè!

Bello con la mossa, olè, dell’anca, bello mentre turbina la danza

Bello con lo sguardo vellutato ed il labbro corrucciato e la voluttà nel cor!

Oh, la stringo forte in una spastica carezza e nello spasimo una costola si

spezza

Ma che m’importa, poiché sono quasi un mito

Questo è il minimo tributo che una donna pagar dè…

Sono fatale: olè!

Tace il violino, si tace la chitarra, lalala, sazio d’amore la risbatto sulla

panca, lalala

Lei sta piangendo il suo dolore, poverina, quell’odor di brillantina non

scorderà mai più…

Mentre la notte tenebrosa impera, risalto al volo sulla mia Gilera:

Per questa sera ho troppo amato e sono stanco

La notte tutta in bianco non posso far perché

Sono anemico!

Olè!

Той көйлегімен әдемі, басына май жағылған әдемі

Жақсы, аяқ киіммен және аздап жаман сапармен және аузында күрішпен

махаббат...

Мен Гилераға шыққанда әйелдер дірілдейді, олар би залында күтіп тұр

Олар менің «каскеде» оларды қатайту үшін менің түсіністік белгісін күтіп, азаппен өледі.

Қарапайымдылықпен: оле!

Содан кейін мен шешім қабылдап, көпшіліктің арасынан өтіп, лалала мен ысқырықпен ең көп шақырамын

әдемі, лалала

Иығыма түседі, байғұс, майдың иісі иіссу

махаббаттан

Ал танго ақырын ұшқанда, мен ақырын сыбырлаймын: «Қуыршақ, сенің атың!».

Ол тәтті жауап береді: «Сгуаззинелли Аргиа, мен көшенің соңында жүз жиырма үште тұрмын.

Мен ұмытып қалдым: оле!

Қозғалысымен әдемі, жамбас, би билегенде әдемі

Барқыттай келбеті, қабағы түйілген ерін және жүректегі ерікті сұлу!

О, мен оны спастикалық сипағанда және қабырғаның спазмы кезінде қатты қысамын

үзілістер

Бірақ мен үшін бұл не маңызды, өйткені олар аңыз дерлік

Бұл әйел төлейтін ең аз сый...

Мен өлімшімін: оле!

Скрипка үнсіз, гитара үнсіз, қанат махаббатқа толы, мен оны ұрдым

орындық, лалала

Ауырғанына жылап жатыр, байғұс, майдың иісі жоқ

ешқашан ұмытпайды...

Қараңғы түн билеген кезде мен Гилерамдағы ұшуды ерекше атап өтемін:

Осы кеште мен тым қатты жақсы көрдім және шаршадым

Түні бойы ақ киімде мен көмектесе алмаймын

Мен анемиямын!

Оле!