Cyrano - Francesco Guccini

Venite pure avanti, voi con il naso corto, signori imbellettati,

io più non vi sopporto

Infilerò la penna ben dentro al vostro orgoglio perché con questa spada vi

uccido quando voglio

Venite pure avanti poeti sgangherati, inutili cantanti di giorni sciagurati,

buffoni che campate di versi senza forza, avrete soldi e gloria,

ma non avete scorza;

godetevi il successo, godete finché dura, che il pubblico

è ammaestrato e non vi fa paura.

E andate chissà dove per non pagar le tasse,

col ghigno e l’ignoranza dei primi della classe

Io sono solo un povero cadetto di Guascogna, però non la sopporto la gente che

non sogna

Gli orpelli?

L’arrivismo?

All’amo non abbocco e al fin della licenza io non

perdono e tocco, io non perdono, non perdono e tocco!

Facciamola finita, venite tutti avanti nuovi protagonisti, politici rampanti,

venite portaborse, ruffiani e mezze calze, feroci conduttori di trasmissioni

false che avete spesso fatto del qualunquismo un arte, coraggio liberisti,

buttate giù le carte tanto ci sarà sempre chi pagherà le spese in questo

benedetto, assurdo bel paese

Non me ne frega niente se anch’io sono sbagliato, spiacere è il mio piacere,

io amo essere odiato;

coi furbi e i prepotenti da sempre mi balocco e al fin

della licenza io non perdono e tocco, io non perdono, non perdono e tocco!

Ma quando sono solo con questo naso al piede che almeno di mezz’ora da sempre

mi precede si spegne la mia rabbia e ricordo con dolore che a me è quasi

proibito il sogno di un amore;

non so quante ne ho amate, non so quante ne ho

avute, per colpa o per destino le donne le ho perdute e quando sento il peso d'

essere sempre solo

Mi chiudo in casa e scrivo e scrivendo mi consolo, ma dentro di me sento che il

grande amore esiste, amo senza peccato, amo, ma sono triste perché Rossana è

bella, siamo così diversi, a parlarle non riesco: le parlerò coi versi,

le parlerò coi versi…

Venite gente vuota, facciamola finita, voi preti che vendete a tutti un' altra

vita;

Se c'è, come voi dite, un Dio nell’infinito, guardatevi nel cuore,

l' avete già tradito

E voi materialisti, col vostro chiodo fisso, che Dio è morto e l' uomo è solo

in questo abisso, le verità cercate per terra, da maiali, tenetevi le ghiande,

lasciatemi le ali;

Tornate a casa nani, levatevi davanti, per la mia rabbia enorme mi servono

giganti

Ai dogmi e ai pregiudizi da sempre non abbocco e al fin della licenza io non

perdono e tocco, io non perdono, non perdono e tocco!

Io tocco i miei nemici col naso e con la spada, ma in questa vita oggi non

trovo più la strada

Non voglio rassegnarmi ad essere cattivo, tu sola puoi salvarmi,

tu sola e te lo scrivo:

Dev’esserci, lo sento, in terra o in cielo un posto dove non soffriremo e tutto

sarà giusto

Non ridere, ti prego, di queste mie parole, io sono solo un’ombra e tu, Rossana,

il sole, ma tu, lo so, non ridi, dolcissima signora ed io non mi nascondo

sotto la tua dimora perché oramai lo sento, non ho sofferto invano,

se mi ami come sono, per sempre tuo, per sempre tuo, per sempre tuo… Cyrano

Келіңіздер, қысқа мұрын мырзалар, қуырылған,

Мен саған енді шыдай алмаймын

Мен сенің мақтанышыңа қаламды жақсы жабыстырамын, өйткені сен осы қылышпен жасайсың

Мен қалаған кезде өлтіремін

Келіңіздер, жыртқыш ақындар, бақытсыз күндердің түкке тұрғысыз әншілері,

Күшсіз өмір сүретін ақымақтар, сізде ақша мен атақ болады,

бірақ сізде дәм жоқ;

табыстан ләззат алыңыз, ол ұзақ уақыт бойы ләззат алыңыз, аудитория

ол дайындалған және сізді қорқытпайды.

Ал салық төлеуден қашатын жерді кім біледі,

жоғарғы таптың күлкісі мен надандығымен

Мен жай ғана Гаскониядан келген кедей курсантпын, бірақ мен мұндай адамдарға шыдай алмаймын

армандамайды

Тұзбалар?

Арривизм?

Мен жемді қабылдамаймын және демалысымның соңында алмаймын

Мен кешіремін және тиемін, мен кешірмеймін, мен кешірмеймін және ұстаймын!

Осымен бітейік, бәрі жаңа кейіпкерлер, кең таралған саясаткерлер шығады,

сөмке тасымалдаушылар, руффиандар мен жартылай шұлықтар, қатыгез хабар таратушылар келеді

Сіз жиі немқұрайлылық өнерін жасадыңыз деген жалған, батыл либералистер,

карталарды лақтырыңыз, осылайша шығындарды төлейтіндер әрқашан болады

берекелі, абсурдты әдемі ел

Мен де қателессем мән бермеймін, кешіріңіз, мен үшін қуаныш,

Мен жек көргенді жақсы көремін;

Мен әрқашан ақылды және тәкаппарлармен және соңында ойнадым

лицензияның мен кешірмеймін және тиіспеймін, мен кешірмеймін, мен кешірмеймін және тиіспеймін!

Бірақ мен бұл мұрынмен жалғыз қалғанда, бұл әрқашан кем дегенде жарты сағат болды

Менің ашуым сөнді, мен оның маған жақын екенін есіме түсіремін

махаббат туралы арманға тыйым салынады;

Қанша сүйгенімді білмеймін, қаншама сүйгенімді білмеймін

болды, кінәлі немесе тағдырдың, Мен әйелдерді жоғалтты және мен салмағын сезінгенде

әрқашан жалғыз бол

Мен үйде өзімді жауып, жазамын және жазамын өзімді жұбатамын, бірақ іштей сезінемін

ұлы махаббат бар, мен күнәсіз сүйемін, сүйемін, бірақ мен мұңдымын, өйткені Россана

сұлу, біз басқашамыз, мен онымен сөйлесе алмаймын: мен онымен өлең жолдарымен сөйлесемін,

Мен онымен өлең жолдарымен сөйлесемін ...

Келіңіздер, бос адамдар, бәрін бітірейік, басқаларды сататын діни қызметкерлер

өмір;

Егер сіз айтқандай, шексіздікте Құдай бар болса, жүрегіңізге қараңыз,

сен оған опасыздық жасадың

Ал сендер материалистер, Құдай өлі, адам жалғыз деген құмарлықпен

осы тұңғиықта, жерден іздеген шындықтарды, шошқалар арқылы, тырнақтарыңызды сақтаңыз,

маған қанаттарды қалдыр;

Үйге барыңыз, ергежейлілер, алға тұрыңыз, менің үлкен ашуым үшін олар маған керек

алыптар

Мен әрқашан догмалар мен алдын ала пікірлерді қабылдамаймын және демалысымның соңында қабылдамаймын

Мен кешіремін және тиемін, мен кешірмеймін, мен кешірмеймін және ұстаймын!

Жауларыма мұрныммен, қылышымды тигіземін, бірақ бұл өмірде бүгін жоқ

Мен жолды көбірек табамын

Мен жаман болғым келмейді, мені құтқара аласың,

Сіз жалғыз және мен оны сізге жазамын:

Менің ойымша, жерде немесе көкте біз зардап шекпейтін жер және бәрі болуы керек

дұрыс болады

Өтінемін, менің бұл сөздеріме күлме, мен жай ғана көлеңкемін, ал сен, Россана,

күн, бірақ сен, мен білемін, күлме, тәтті ханым және мен жасырмаймын

Сенің үйіңнің астында, өйткені мен оны қазір сезініп отырмын, мен бекер азап шеккен жоқпын,

егер мені мен сияқты сүйсең, мәңгі сенікі, мәңгі сенікі, мәңгі сенікі ... Cyrano