Canzone Per Anna - Francesco Guccini

La luce incerta della sera getta fantasmi ed ombre sulla tua finestra

Non pensi o non vorresti più pensare

Bambine in fiore con sorrisi ambigui che lungo i colli si faranno cupi

Rincasano veloci per mangiare

E tu, che hai già conosciuto questo gioco

Non sai più com’era in quel passato

Non sai se sorridere od urlare

Non sei più bella come un tempo quando cercò il tuo corpo quello di un compagno

Dimmi se fu paura o fu piacere

Ma adesso senti il tempo che ti abbraccia come qualcosa che ti segna in faccia

Che non si vede ma che sai d' avere

È come quel male a cui non si dà il nome

Un' ossessione circolare

Fra la volontà ed il non potere

Brandelli di canzoni, frasi e televisioni parlano dalle finestre aperte

In un telegiornale qualcuno il bene o il male denuncia, auspica, avverte

Frasi del quotidiano ti sfiorano pian piano ed entrano senza toccarti

S’infilano negli angoli della tua casa suoni che tu non sai

Un uomo in canottiera, dietro ad una ringhiera, innaffia dei fiori cittadini

Un grido e un pianto acuto già spenti in un minuto segnalano tragedie di bambini

Odori di frittate e minestre riscaldate combattono lo smog di un diesel

Un fuoristrada assurdo che romba per partire e non va mai

E tu sei sola, sola, sola, sola

Ti senti sola, sola, sola, sola e pensi a un figlio temuto che ora non hai

Ma dura un attimo quel tuo pensiero, atomo incerto in mezzo al falso e al vero

Per lasciar posto ai giorni che vivrai…

Niente «se» e «forse», fra le occasioni avute e perse

Restano solo ore scomparse

Di certo hai solo quello che farai…

La luce incerta della sera fonde col buio che entra, e presto si confonde tutto

Come a chi guarda senza un fuoco

La luce accendi e in viso si disegna forse un sorriso che le labbra spiega

Come se fosse stato tutto un gioco…

Fa niente, danno in TV un programma intelligente

Ci vuole un tè aromatico e bollente

E poi che il sonno arrivi a poco a poco…

Кештің белгісіз нұры терезеңізге елес пен көлеңке түсіреді

Сіз енді ойламайсыз немесе ойлағыңыз келмейді

Кішкентай қыздар төбелердің бойында мұңайып тұратын екіұшты күлкілерімен гүлдейді

Олар тамақ ішуге тез үйге келеді

Ал сіз бұл ойынды бұрыннан білетінсіз

Бұрынғы кезде оның қандай болғанын енді білмейсің

Күлеріңді де, айқайларыңды да білмейсің

Ол сіздің денеңізді серік іздеген кездегідей сұлу емессіз

Айтыңызшы, бұл қорқыныш па, әлде ләззат ма?

Бірақ қазір сіз бетіңізді таңбалайтын нәрсе сияқты сізді құшақтайтын уақытты сезінесіз

Бұл көрінбейтін, бірақ сізде бар екенін білесіз

Аты аталмаған зұлымдық сияқты

Дөңгелек құмарлық

Ерік пен билік еместің арасында

Ашық терезелерден әндердің, фразалар мен теледидарлардың үзінділері сөйлейді

Ақпараттық бағдарламада біреу жақсылық пен жамандықты әшкерелейді, үміттенеді, ескертеді

Күнделікті фразалар сізге баяу тиіп, сізге тимей кіреді

Сіз білмейтін дыбыстар үйіңіздің бұрыштарына енеді

Желтоқсан киген адам қоршаудың артында қала гүлдерін суарып жатыр

Айқай мен шыңғырған айқай балалардың трагедиясының бір минутында сөнді

Омлет пен қыздырылған сорпалардың иісі дизельдің түтінімен күреседі

Кету үшін айқайлайтын және ешқашан кетпейтін абсурдты жол талғамайтын көлік

Ал сен жалғызсың, жалғызсың, жалғызсың

Сіз өзіңізді жалғыз, жалғыз, жалғыз, жалғыз сезінесіз және сізде қазір жоқ қорқынышты баланы ойлайсыз

Бірақ сіздің бұл ойыңыз бір сәтке созылады, жалған мен шындықтың ортасында белгісіз атом

Өмір сүретін күндерге жол ашу үшін...

Мүмкіндіктердің арасында «егер» және «мүмкін» ештеңе жоқ

Тек жетіспейтін сағаттар қалды

Әрине, сізде тек не істеу керек ...

Кештің белгісіз нұры кірген қараңғылықпен қосылып, көп ұзамай бәрі шатасады

Кім отсыз қараса

Жарық жанады, мүмкін еріндер түсіндіретін жүзде күлімсіреу пайда болады

Мұның бәрі ойын сияқты...

Уайымдама, теледидарға смарт бағдарлама қояды

Ол хош иісті және қайнаған шайды алады

Содан кейін ұйқы біртіндеп келеді ...