Canzone Delle Situazioni Differenti - Francesco Guccini

Andammo i pomeriggi cercando affiatamento

Scoprivo gli USA e rari giornaletti

Ridesti nel vedermi grande e grosso coi fumetti

Anch’io sorrisi sempre più scontento

Poi scrissi il nome tuo, versando piano sulla neve

La strana cosa che sembrava vino

Mi aveva affascinato il suo colore di rubino

Perché lo cancellasti con il piede?

La scatola meccanica per musica è esaurita

Rimane solo l’eco in lontananza

Ma dimmi cosa fai, lontana, via nell’altra stanza

Ma dimmi cosa fai della tua vita

O sera, scendi presto!

O mondo nuovo, arriva!

Rivoluzione, cambia qualche cosa!

Cancella il ghigno solito di questa ormai corrosa

Mia stanca civiltà che si trascina

Poi piovve all’improvviso sull’Amstel, ti ricordi?

Dicesti qualche cosa sorridendo

Risposi, credo, anch’io qualche banalità

Scoprendo il fascino di un dialogo tra i sordi

Tuo nonno era un grand’uomo, famoso chissà cosa

Di loro si usa dire «è ancora in gamba»

Mi espose a gesti e a sputi quella «weltanshauung» sua stramba

Puntando con un indice una rosa

Malinconie discrete che non sanno star segrete

Le piccole, modeste storie mie

Che non si son mai messe addosso il nome di poesie

Amiche mie di sempre, voi sapete!

Ebbrezze conosciute già forse troppe volte

Di giorno bevo l’acqua e faccio il saggio

Per questo, solo a notte, ho quattro soldi di messaggio

Da urlare in faccia a chi non lo raccoglie

Il tuo patrigno era un noto musicista

Tuo padre lo incontravi a qualche mostra

Bevemmo il tè per terra e mi piaceva quella giostra

Di gente nelle storie tue d’artista

Mi confidasti trepida non so quale segreto

Dicendo «donna» e non «la cameriera»

Tua madre aveva un forte mal di testa quella sera

Fui premuroso, timido, discreto

E tu nell’altra stanza che insegui i tuoi pensieri

Non creder che ci sia di meglio attorno

Noi siamo come tutti e un poco, giorno dopo giorno

Sciupiamo i nostri oggi come ieri

Ma poi che cosa importa?

Bisogna stare ai patti

Non voglio il paradiso né l’inferno

Se a volte urlo la rabbia, poi dimentico e mi perdo

Nei mondi dentro agli occhi dei miei gatti

Uscimmo un po' accaldati per il troppo vino nero

Danzammo sulla strada, già albeggiava

Sembrava una commedia musicale americana

Tu non lo sai, ma dentro me ridevo…

Түстен кейін үндестік іздеп жүрдік

Мен АҚШ пен сирек журналдарды таптым

Сіз мені үлкен және семіз комикстермен көріп күлдіңіз

Мен де барған сайын көңілсіз күлдім

Сосын қарға ақырын құйып, атыңды жаздым

Шарапқа ұқсайтын біртүрлі нәрсе

Оның рубин түсі мені таң қалдырды

Неге оны аяғыңмен сүрттің?

Механикалық музыка қорабы жоқ

Алыстағы жаңғырық қана қалады

Бірақ маған не істеп жатқаныңызды айтыңыз, алыста, басқа бөлмеде

Бірақ маған өміріңізбен не істейтініңізді айтыңыз

О, кеш, ерте түс!

О, жаңа әлем, міне келді!

Революция, бір нәрсені өзгерт!

Бұл енді тоттанған әдеттегі күлкіден бас тартыңыз

Созылып бара жатқан шаршаған өркениетім

Содан кейін кенеттен Амстелге жаңбыр жауды, есіңізде ме?

Сіз күліп бірдеңе айттыңыз

Мен жауап бердім, менің ойымша, кейбір жалаңаштықтар

Саңыраулар арасындағы диалогтың сүйкімділігін ашу

Атаң даңқты адам болған, кім білсін

Олар «ол әлі де ақылды» дейді

Оның біртүрлі «велтаншауунгтары» мені ым-ишараға және түкіруге ұшыратты

Сұқ саусақпен раушан гүлін көрсету

Құпия болуды білмейтін ақылды меланхолиялар

Менің кішкентай, қарапайым әңгімелерім

Олар ешқашан өлең атын қоймаған

Менің барлық уақыттағы достарым, білесіз бе!

Маскүнемдік әлдеқашан белгілі болған шығар

Күндіз су ішіп, эссе жазамын

Ол үшін түнде ғана хабарға төрт тиыным бар

Оны жинамағандардың алдында айқайлау

Сіздің өгей әкеңіз белгілі музыкант болған

Сіз әкеңізді бірнеше шоуларда кездестірдіңіз

Екеуміз шәйді еденде іштік, маған сол серуен ұнады

Сіздің суретшіңіздің әңгімелеріндегі адамдар туралы

Сіз маған уайымдап айттыңыз, мен білмеймін қандай құпияны

«Даяшы» емес, «әйел» деп айту

Сол түні анаңның басы қатты ауырды

Мен ойлы, ұялшақ, ақылды болдым

Ал сен басқа бөлмеде өз ойыңды қуып жүрсің

Айналада жақсырақ бар дегенге сенбеңіз

Біз бәріміз сияқтымыз және күн сайын аз

Бүгінгі күнімізді кешегідей босқа өткіземіз

Бірақ содан кейін бұл не маңызды?

Біз келісімдерге берік болуымыз керек

Мен жұмақ пен тозақты қаламаймын

Кейде ашуланып айқайласам, ұмытып, адасып кетем

Менің мысықтарымның көзіндегі әлемдерде

Тым көп қара шараптан аздап қызып шықтық

Көшеде биледік, таң атқан болатын

Бұл американдық музыкалық комедияға ұқсайды

Сіз білмейсіз, бірақ мен іштей күлдім ...