Canzone Della Vita Quotidiana - Francesco Guccini

Inizia presto all’alba o tardi al pomeriggio

Ma in questo non c'è alcuna differenza

Le ore che hai davanti son le stesse, son tante

Stesso coraggio chiede l’esistenza

La vita quotidiana ti ha visto e già succhiato

Come il caffè che bevi appena alzato

E l’acqua fredda in faccia cancella già i tuoi sogni

E col bisogno annega la speranza

E mentre la dolcezza del sonno si allontana

Inizia la tua vita quotidiana…

E subito ti affanni in cose in cui non credi

La testa piena di vacanze ed ozio

E non sono peggiori i mali dei rimedi

La malattia è la noia del lavoro

Fatiche senza scopo, furiose e vane corse

Angosce senza un forse, senza un dopo

Un giorno dopo l’altro il tuo deserto annuale

Con le oasi in ferragosto e per Natale

Ma anno dopo anno, li conti e sono tanti

Quei giorni nella vita che hai davanti

Ipocrisie leggere, rabbie da poco prezzo

Risposte argute date sempre tardi

Saluti caldi d’ansia, di noia o di disprezzo

O senza che s’incrocino gli sguardi

Le usate confidenze di malattie o di sesso

Dove ciascuno ascolta sol se stesso

Finzioni naturali in cui ci adoperiamo

Per non sembrar di esser quel che siamo

Consolati pensando che inizia e già è finita

Questa che tutti i giorni è la tua vita…

Amori disperati, amori fatti in fretta

Consumati per rabbia o per dovere

Che spengono in stanchezza con una sigaretta

I desideri nati in tante sere

Amori fatti in furia, ridicolo contrasto

Dopo quei film di fasto e di lussuria

Rivincita notturna dove, per esser vero

L’uno tradisce l’altro col pensiero:

Son questi che tu vedi, che vivi e che hai d’attorno

Gli amori della vita d’ogni giorno…

Le tue paure assidue, le gioie solitarie

I drammi che commuovon te soltanto

Le soluzioni ambigue, i compromessi vari

Glorie vantate poi di tanto in tanto

I piccoli malanni sempre più numerosi

Più dolorosi col passar degli anni

La lotta vuota e vana, patetico tentare

Di rimandare un poco la vecchiaia…

E poi ti trovi vecchio e ancor non hai capito

Che la vita quotidiana ti ha tradito

Таңертең ерте немесе түстен кейін басталады

Бірақ бұл жерде ешқандай айырмашылық жоқ

Сіздің алдыңыздағы сағаттар бірдей, олар көп

Сол батылдық бар болуды талап етеді

Күнделікті өмір сізді көрді және қазірдің өзінде сорды

Тұра сала ішетін кофе сияқты

Ал сіздің бетіңіздегі суық су сіздің армандарыңызды жоққа шығарады

Ал мұқтаждықпен үміт суға батады

Ал ұйқының тәттілігі азайған сайын

Күнделікті өміріңізді бастаңыз...

Сіз бірден сенбейтін нәрселер туралы алаңдайсыз

Басы мерекеге толы, бос жүріс

Ал емдеу әдістерінің зұлымдықтары бұдан жаман емес

Ауру – жұмыстан жалықу

Мақсатсыз еңбек, ашулы және бос жарыстар

Мүмкіндіксіз, кейінсіз күйзеліс

Күн сайын жыл сайынғы шөліңіз

Тамыздың ортасында және Рождествода оазистермен

Бірақ жыл санап санайсың, олар көп

Сіздің өміріңізде сол күндер алда

Жеңіл екіжүзділік, арзан ашулар

Тапқыр жауаптар әрқашан кеш беріледі

Мазасыздық, зерігу немесе менсінбеу туралы жылы сәлемдесу

Немесе олардың көздері көрмей

Сіз оның ауруға немесе жыныстық қатынасқа деген сенімін пайдаланасыз

Әркім өзін ғана тыңдайтын жерде

Біз жұмыс істейтін табиғи фантастика

Біз сияқты емес сияқты

Ол басталып, бітті деп ойлап, өзіңізді жұбатыңыз

Бұл сенің күнделікті өмірің...

Шарасыз махаббаттар, асығыс жасалған махаббаттар

Ашудан немесе қызметтен жеген

Олар шаршаған кезде темекімен сөндіреді

Көптеген кештерде туатын тілектер

Махаббат ашумен, күлкілі контрастпен жасалған

Сол сән-салтанат пен құмарлық фильмдерінен кейін

Кек түні қайда, рас

Біреуі екіншісіне опасыздық жасайды:

Бұл сіз көретін, өмір сүретін және айналаңыздағы адамдар

Күнделікті өмірдегі махаббаттар...

Сіздің қорқыныштарыңыз, жалғыз қуаныштарыңыз

Тек сізді қозғайтын драмалар

Түсініксіз шешімдер, әртүрлі ымыралар

Даңқтар содан кейін анда-санда мақтанатын

Кішкентай аурулар барған сайын көбейеді

Жылдар өткен сайын ауырады

Бос және бос күрес, аянышты әрекет

Қарттықты сәл кейінге қалдыру үшін ...

Сосын қартайып, әлі түсінбейсің

Сол күнделікті өмір саған опасыздық жасады