Canzone Della Bambina Portoghese - Francesco Guccini

E poi e poi, gente viene qui e ti dice

Di sapere gia' ogni legge delle cose

E tutti, sai, vantano un orgoglio cieco

Di verita' fatte di formule vuote

E tutti, sai, ti san dire come fare,

Quali leggi rispettare, quali regole osservare,

Qual e' il vero vero,

E poi, e poi, tutti chiusi in tante celle,

Fanno a chi parla piu' forte

Per non dir che stelle e morte fan paura.

Al caldo del sole, al mare scendeva la bambina portoghese

Non c’eran parole, rumori soltanto come voci sospese.

Il mare soltanto, e il suo primo bikini amaranto,

Le cose piu' belle e la gioia del caldo alla pelle.

Gli amici vicino sembravan sommersi dalla voce del mare;

O sogni o visioni qualcosa la prese e si mise a pensare;

Senti' che era un punto al limite di un continente,

Senti' che era un niente, l’Atlantico immenso di fronte.

E in questo sentiva qualcosa di grande

Che non riusciva a capire, che non poteva intuire;

Che avrebbe spiegato, se avesse capito lei, e l’oceano infinito;

Ma il caldo l’avvolse, si senti' svanire e si mise a dormire.

E fu solo del sole, come di mani future.

Restaron soltanto il mare e un bikini amaranto.

E poi e poi, se ti scopri a ricordare,

Ti accorgerai che non te ne importa niente.

E capirai che una sera o una stagione

Son come lampi, luci accese e dopo spente.

E capirai che la vera ambiguita'

E' la vita che viviamo, il qualcosa che chiamiamo esser uomini,

E poi, e poi, che quel vizio che ci uccidera'

Non sara' fumare o bere, ma il qualcosa che ti porti dentro,

Cioe' vivere

Содан кейін адамдар осында келіп, сізге айтады

Заттардың әрбір заңын білу

Олардың барлығы, сіз білесіз, соқыр мақтанышпен мақтанады

Бос формулалардан құралған ақиқат

Және бәрі, сіз білесіз бе, мұны қалай істеу керектігін білесіз бе?

Қандай заңдарды сақтау керек, қандай ережелерді сақтау керек,

Шынайы қандай,

Содан кейін, содан кейін барлығы көптеген ұяшықтарда жабылды,

Олар сөйлегендерді қаттырақ етеді

Жұлдыздар мен өлім қорқынышты екенін айтпағанның өзінде.

Күннің ыстығында португал қызы теңізге түсіп кетті

Ешқандай сөз жоқ, тек тоқтап тұрған дауыстар сияқты шулар.

Тек теңіз және оның алғашқы амарант бикинисі,

Ең әдемі заттар және теріге жылулық қуаныш.

Жақын достары теңіздің даусынан басылғандай болды;

Не арман, не аян оны бірдеңе алды және ол ойлана бастады;

Материктің шетіндегі нүкте екенін сезініңіз,

Ол мұның ешнәрсе емес екенін, оның алдында тұрған Атлант мұхиты екенін сезінді.

Және бұл жерде ол керемет нәрсені сезінді

Түсіне алмағанын, болжай алмағанын;

Ол түсіндірді, егер ол оны түсінсе және шексіз мұхит;

Бірақ ыстық оны орап алды, ол жоғалып кеткенін сезіп, ұйықтап қалды.

Және бұл болашақ қолдар сияқты тек күн болды.

Тек теңіз және амарант бикини қалды.

Ал содан кейін, егер сіз өзіңізді еске түсірсеңіз,

Сізге бәрібір екенін көресіз.

Ал сіз кеш немесе маусым екенін түсінесіз

Олар найзағай сияқты, шамдар қосылады, содан кейін сөнеді.

Ал сіз нағыз екіұштылық екенін түсінесіз

Бұл біз өмір сүріп жатқан өмір, біз оны ер адам деп атаймыз,

Сосын, содан кейін бізді өлтіретін жамандық

Бұл темекі шегу немесе ішімдік ішу емес, бірақ іште алып жүрген нәрсе,

Яғни өмір сүру