Argentina - Francesco Guccini

Il treno, ah, un treno è sempre così banale se non è un treno della prateria

O non è un tuo «Orient Express» speciale, locomotiva di fantasia

L' aereo, ah, l' aereo è invece alluminio lucente, l' aereo è davvero saltare

il fosso

L' aereo è sempre «The Spirit of Saint Louis» ,"Barone Rosso"

E allora ti prende quella voglia di volare che ti fa gridare in un giorno

sfinito

Di quando vedi un jumbo decollare e sembra che s' innalzi all’infinito

E allora, perchè non andare in Argentina?

Mollare tutto e andare in Argentina

Per vedere com'è fatta l’Argentina…

Il tassista, ah, il tassista non perse un istante a dirci che era pure lui

italiano

Gaucho di Sondrio o Varese, ghigna da emigrante, impantanato laggiù lontano

Poi quelle strade di auto scarburate e quella gente anni '50 già veduta

Tuffato in una vita ritrovata, vera e vissuta

Come entrare a caso in un portone di fresco, scale e odori abituali

Posar la giacca, fare colazione e ritrovarsi in giorni e volti uguali

Perchè io ci ho già vissuto in Argentina, chissà come mi chiamavo in Argentina

E che vita facevo in Argentina?

Poi un giorno, disegnando un labirinto di passi tuoi per quei selciati alieni

Ti accorgi con la forza dell' istinto che non son tuoi e tu non gli appartieni

E tutto è invece la dimostrazione di quel poco che a vivere ci è dato

E l' Argentina è solo l' espressione di un' equazione senza risultato

Come i posti in cui non si vivrà, come la gente che non incontreremo

Tutta la gente che non ci amerà, quello che non facciamo e non faremo

Anche se prendi sempre delle cose, anche se qualche cosa lasci in giro

Non sai se è come un seme che dà fiore o polvere che vola ad un respiro

L' Argentina, l' Argentina, che tensione!

Quella Croce del Sud nel cielo terso

La capovolta ambiguità d' Orione e l' orizzonte sembra perverso

Ma quando ti entra quella nostalgia che prende a volte per il non provato

C'è la notte, ah, la notte, e tutto è via, allontanato

E quella che ti aspetta è un' alba uguale che ti si offre come una visione

La stessa del tuo cielo boreale, l’alba dolce che dà consolazione

E allora, com'è tutto uguale in Argentina!

Oppure, chissà com'è fatta l'

Argentina

E allora… «Don't cry for me, Argentina»…

Пойыз, аһ, пойыз далалық пойыз болмаса, әрқашан қарапайым

Немесе бұл сіздің арнайы «Шығыс экспрессі», фантастикалық локомотив емес

Ұшақ, аа, ұшақ орнына жылтыр алюминий, ұшақ шынымен секіреді

арық

Ұшақ әрқашан «Сент-Луис рухы», «Қызыл барон».

Содан кейін сізде бір күнде айқайлайтын ұшуға деген құштарлық пайда болады

таусылды

Сіз жұмбақтың ұшып кеткенін көргенде, ол шексіздікке көтерілетін сияқты

Неліктен Аргентинаға бармасқа?

Барлығын тастап, Аргентинаға барыңыз

Аргентинаның қалай жасалғанын көру үшін ...

Таксист, әй, такси жүргізушісі бұл да ол екенін айтып, бір сәтке босқа жібермеді

итальян

Гаучо ди Сондрио немесе Варезе эмигрант сияқты күлімсіреп, анау жерде батпаққа батып кетті

Содан кейін тыртықты көліктердің көшелері мен 50-ші жылдардағы адамдар көрді

Қайта ашылған, шынайы және өмір сүрген өмірге еніп кетті

Кездейсоқ жаңа есікке кіру сияқты, баспалдақ пен үйреншікті иіс

Пиджакыңызды қойып, таңғы асыңызды ішіңіз және өзіңізді сол күндер мен беттерге тап

Өйткені мен Аргентинада тұрып келдім, Аргентинада менің атым кім екенін кім біледі

Ал мен Аргентинада қандай өмір сүрдім?

Содан кейін бір күні сол бөтен тас тастарға арналған қадамдарыңыздың лабиринтін сызыңыз

Сіз инстинкттің күшімен олар сіздікі емес және сіз оларға тиесілі емес екеніңізді түсінесіз

Оның орнына бәрі бізге өмір сүруге берілген аздығының көрінісі

Ал Аргентина нәтижесі жоқ теңдеудің өрнегі ғана

Біз тұрмайтын жерлер сияқты, біз кездестірмейтін адамдар сияқты

Бізді жақсы көрмейтін барлық адамдар, біз істемейтін және жасамайтындар

Сіз әрқашан бір нәрсені алып жатсаңыз да, тіпті бір нәрсе қалдырсаңыз да

Гүл берген дәндей ме, деммен ұшқан шаң ба, білмейсің

Аргентина, Аргентина, қандай шиеленіс!

Ашық аспандағы Оңтүстік крест

Орион мен көкжиектің төңкерілген екіұштылығы бұрмаланған болып көрінеді

Бірақ сіз ностальгияны сезінгенде, ол кейде сыналмағанды ​​талап етеді

Түн бар, а, түн, бәрі де алыс, алыс

Ал сізді күтетін нәрсе - аян ретінде сізге ұсынатын тең таң

Солтүстік аспаныңдай, Жұбаныш беретін тәтті таң

Сонымен, Аргентинада бәрі қалай бірдей!

Немесе кім білсін

Аргентина

Содан кейін ... «Мен үшін жылама, Аргентина» ...