100 Pennsylvania Ave - Francesco Guccini

La strada dalla Pennsylvania Station sembrava attraversasse il continente

come se non tornasse pi?

all' indietro, ma andasse sempre avanti ad occidente

fra tombe in ferro-vetro, pianura, pali e gente.

E indietro invece e in fretta ci tornai, ma in certi miei momenti forse oziosi

mi chiedo dove sei e che cosa fai e come passi i tuoi giorni noiosi,

io che non ti risposi in questa casa mia che sai e non sai.

E immagino tu e lui, due americani sicuri e sani, un poco alla John Wayne,

portare avanti i miti kennedyani e far scuola agli indiani:

amore e ecologia lass?

nel Maine.

E l?

insegnare alla povera gente per poco o niente, vita quasi pia,

fingendo o non sapendo proprio niente di quello che pu?

ancora far la CIA,

santi dell’occidente, per gli USA, e cos?

sia…

Mi ha detto chi t' ha vista l?

da poco che sei rimasta quella che eri allora,

un po' pi?

vecchia, ma quasi per gioco e forse solo appena un po' signora,

vorrei vederti ora perch?

il ricordo mi diventa fioco…

E provo a immaginare in un momento per ridere di stare qui con te,

ma sarebbe poi stato un cambiamento?

Ci penso, ma non sento

che un' altra ancora ha i soliti perch…

Per?

tu sai che?

il gioco d' un istante perch?

da allora gi?

lo sentivamo

che possibilit?

ce ne son tante per quei due tipi che allora eravamo:

io son quasi importante, tu cosa sei, e chi siamo?

Ma forse almeno tu hai conservato quell' ideale che avevamo in testa,

probabilmente in te cenni ha lasciato, ogni cosa alla lunga mi molesta

e cerco un' altra festa e poi le feste in fondo mi han stancato…

Poi erano ideali alla cogliona fatti coi miti del '63,

i due Giovanni e pace un po' alla buona, Ramblas di Barcellona,

la prima crisi dura dentro in me…

Io credo che sappiamo che?

diverso se le cose son state poi pi?

avare,

le accetti, tiri avanti e non hai perso se sono differenti dal sognare

perch?

non?

uno scherzo sapere continuare.

E scusami se sono qui a pensare a te, alle tue parole e ai tuoi sorrisi,

come il «Matto"fra carte da giocare pu? risolvere un attimo di crisi,

anche se allora smisi, ora vado, e «via andare»…

Non voglio far felice proprio adesso tua madre che odi?

l' italiano istrione

quando disse a tuo padre che era un fesso lui e il liberal-progresso

e url?

«rivoluzione!».

Son cose spero che perdonerai com' io ti ho perdonato ormai a quest' ora,

come se fossi solo un piantaguai, il «but I love him"che gli urlasti allora,

cos?

ti canto ancora in questa casa mia che sai e non sai…

Пенсильвания станциясынан келетін жол құрлықты кесіп өткендей болды

ол ешқашан қайтып келмегендей

артқа, бірақ әрқашан алға қарай батысқа қарай жүрді

темір шыны бейіттер, жазықтар, сырықтар мен адамдар арасында.

Оның орнына мен асығыс оралдым, бірақ кейбір сәттерімде бос жүрдім

Сіз қайдасыз, не істейсіз және қызық күндеріңізді қалай өткізесіз деп ойлаймын.

Өзің білетін де, білмейтін де осы үйімде саған жауап бермеген мен.

Менің ойымша, сіз және ол, екі қауіпсіз және есі дұрыс американдық, кішкентай Джон Уэйн

Кеннеди мифтерін жалғастырыңыз және үндістерге үйретіңіз:

махаббат пен экология сонда?

Мэн штатында.

Және осында?

кедейлерді аз немесе ештеңе үшін, дерлік тақуалық өмірге үйрету,

ол не істей алатыны туралы ештеңе білмеймін бе?

әлі де ЦРУ жасайды,

Батыстың әулиелері, АҚШ үшін және т.б.

бұл…

Ол маған сені сонда кім көргенін айтты ма?

Жақында сен сол кездегідей болып қалдың,

сәл көбірек?

ескі, бірақ көңіл көтеру үшін және кішкентай ханым,

Мен сені қазір көргім келеді, неге?

есімнен кетпейді...

Мен бір сәтте сенімен бірге болуды елестетуге тырысамын,

бірақ бұл өзгеріс болар ма еді?

Мен бұл туралы ойлаймын, бірақ мен сезбеймін

бұл басқа біреуде әдеттегідей, өйткені ...

Үшін?

Сіз мұны білесіз бе?

лезде ойын неге?

содан бері?

сезіндік

қандай мүмкіндік?

Біз сол кездегі екі түрдің көп түрі бар:

Мен дерлік маңыздымын, сіз кімсіз және біз кімбіз?

Бірақ, кем дегенде, сіз біз ойлаған идеалды сақтаған шығарсыз,

Сізде қалған белгілер, ұзақ мерзімді перспективада бәрі мені тітіркендіреді

мен басқа кешті іздеп жүрмін, содан кейін кештер мені шаршатты ...

Содан кейін олар 63 жылғы мифтермен жасалған есекке идеалдар болды,

екі Джон және сәл бейбітшілік, Барселонаның Рамбласы,

бірінші дағдарыс менің ішімде созылады ...

Менің ойымша, біз мұны білеміз бе?

Егер заттар одан да көп болса, басқаша ма?

сараң,

сіз оларды қабылдайсыз, сіз жалғастырасыз және олар армандаудан өзгеше болса, сіз жоғалтпадыңыз

неге?

емес пе?

қалай жалғастыру керектігін білу үшін әзіл.

Егер мен сені, сенің сөздеріңді және сенің күлкіңді ойлап жүргенім үшін кешірім сұраймын.

Ойнайтын карталар арасындағы «Ақымақ» дағдарыс сәтін қалай шеше алады,

Мен сол кезде тоқтаған болсам да, қазір мен барамын және «кетемін» ...

Сен жек көретін анаңды дәл қазір қуантқым келмейді ме?

итальяндық Истрионе

ол сенің әкеңе оның ақымақ екенін айтқан кезде ол және либерал-прогресс

және url?

«Революция!».

Міне, мен сені осы уақытқа дейін кешіргенімдей, сен де кешірерсің деп үміттенемін.

Сіз жай ғана бұзақы болған сияқты, сіз оған «бірақ мен оны жақсы көремін» деп айқайладыңыз,

өйткені?

Мен саған әлі күнге дейін осы үйімде сен білетін және білмейтін ән айтамын ...