Однажды я разбил стекло - Агния Барто

Нет, в жизни мне не повезло,

Однажды я разбил стекло.

Оно под солнечным лучом

Сверкало и горело,

А я нечаянно - мячом!

Уж как мне нагорело!

И вот с тех пор,

С тех самых пор,

Как только выбегу

Во двор,

Кричит вдогонку кто-то:

- Стекло разбить охота?

Воды немало утекло

С тех пор, как я разбил стекло.

Но стоит только мне вздохнуть,

Сейчас же спросит кто-нибудь:

- Вздыхаешь из-за стекол?

Опять стекло раскокал?

Нет, в жизни мне не повезло,

Однажды я разбил стекло.

Идет навстречу мне вчера,

Задумавшись о чем-то,

Девчонка с нашего двора,

Хорошая девчонка.

Хочу начать с ней разговор,

Но, поправляя локон,

Она несет какой-то вздор

Насчет разбитых окон.

Нет, в жизни мне не повезло,

Меня преследует стекло.

Когда мне стукнет двести лет,

Ко мне пристанут внуки.

Они мне скажут:

- Правда, дед,

Ты брал булыжник в руки,

Пулял по каждому окну?-

Я не отвечу, я вздохну.

Нет, в жизни мне не повезло,

Однажды я разбил стекло.

Жоқ, менің өмірімде жолым болмады

Бірде мен әйнекті сындырдым.

Ол күн астында

Ол ұшқындап, жанып кетті

Мен кездейсоқ - доп!

Мен қандай ыстықпын!

Ал содан бері,

Содан бері

Мен жүгірген бойда

Аулаға

Артынан біреу айғайлайды:

- Шыны сындырғыңыз келе ме?

Көп су ағып кетті

Мен әйнекті сындырғаннан бері

Бірақ маған дем алу керек

Енді біреу сұрайды:

– Терезенің ар жағынан күрсініп тұрсың ба?

Тағы да сынған әйнек?

Жоқ, менің өмірімде жолым болмады

Бірде мен әйнекті сындырдым.

Кеше маған қарай жүрді

Бір нәрсе туралы ойлау

Біздің ауладан келген қыз

Жақсы қыз.

Мен онымен әңгімені бастағым келеді

Бірақ бұйраны түзетіп,

Ол бос сөз айтып жатыр

Сынған терезелер туралы.

Жоқ, менің өмірімде жолым болмады

Шыны мені аңдып тұр.

Екі жүз жасқа келгенде,

Маған немерелерім келеді.

Олар маған айтады:

- Рас, ата,

Сіз тасты қолыңызға алдың

Әр терезеде таңбаланған ба?

Мен жауап бермеймін, күрсінемін.

Жоқ, менің өмірімде жолым болмады

Бірде мен әйнекті сындырдым.