Уходи. Уходи - Екатерина Яшникова

Уходи.

Уходи.

Как тепло отыгравшего лета,

Как из памяти строчка куплета,

Чаинка из сита – незаметно.

Пусть голос и черты ещё не забыты,

Я попробую их заменить каламбурами быта.

Потому что больнее держать неуместную ноту,

Чем упасть в тишину.

Есть в падении доля полёта.

И пока я лечу, я почти не жалею об этом.

Кетіңіз.

Кетіңіз.

Ойнаған жаздың жылуындай,

Есте қалған өлең сияқты,

Електен алынған шай қасық сезілмейді.

Дауысы мен ерекшеліктері әлі ұмытылмасын,

Мен оларды күнделікті сөздермен алмастыруға тырысамын.

'Себебі қате жазбаны ұстау одан да ауырады

Үнсіздікке түскеннен гөрі.

Күзде ұшудың үлесі бар.

Ал мен ұшып бара жатқанда, өкінбеймін десем болады.