Это возможно - Екатерина Яшникова

Всё начиналось с простого аккорда Am…

Всё начиналось с простого аккорда Am.

Аккорд Am мне доставил немало проблем.

Звук был ужасен, пальцы ныли, и шептался народ:

«Всё это ненадолго, она бросит через год».

Но вот прошло два года, затем три, четыре и пять,

А я всё так же продолжаю на гитаре играть.

И не затем, чтоб доказать им, мол, «Недолго?

Нате!»,

А потому что песням тесно на листах тетради.

И мне хотелось вышивать на сердцах людей

Узоры света ните-нотами своих идей.

И постепенно разгораясь от куплета к куплету,

Хотя бы на канделу светлее сделать всю планету.

Да, звучит амбициозно и запальчиво,

Но я помню, сколько лет мной на мечту потрачено.

Начерно – в диктофон, начали – микрофону плачу

Оттого, что не надеюсь на удачу.

Путь к успеху один, и он, увы, не нов:

Чтобы достичь вершины, нужно начинать с основ.

Ступени нот и слов, искусство – ремесло,

Иди вперёд вопреки и всему назло!

Пусть кто-то говорит, что ты слаб и бездарен,

Не слушай и играй на любимой гитаре.

Для новой высоты нужно время и силы.

Твой звук станет самым красивым.

Дорога впереди – вызов горному склону.

Ты больше не один – за тобой миллионы.

Пусть кто-то говорит: «До мечты не дойдёшь!»,

Но я верю, что это возможно,

Это возможно.

Четырнадцатый год.

Себя ещё не зная толком,

Сняла на конкурс кавер, дома сидя перед ёлкой.

В кадре мешал новогодний шар золотой,

Не выиграла ни шиша, канал завела зато –

Зря, что ли завела?

Держите пару моих песен.

И вдруг канал внезапно стал кому-то интересен.

Пять, восемь, десять подписчиков – вот это да!

Держите ещё пару, дамы и господа.

Ай-яй-яй, я про Кастанеду выложила трек –

И на канале стало плюс сто сорок человек.

«Где концерты, Катя?

Видео нам не хватит!»

Ну и дела, как мне ответить и что сказать им?

Два года поисков звучания и музыкантов,

Два года критики, что нет ни слуха, ни таланта.

И после песни про кошек я решила: довольно.

Я остаюсь одна.

Я выступаю сольно.

Путь к успеху тернист, много ям на пути,

И чтобы не упасть, хотя бы для себя свети.

Пусть пока ты один, но где-то за углом

Тебя ждут те, кому от музыки твоей светло.

Четыре следующих года я гнала вперёд,

А под ногами был то ад, то вода, то лёд.

Как дерево корой, я обрастала опытом,

Что дал мне силы петь о том, что раньше было шёпотом.

Что потом?

Звук оброс железом, стал звучать богато,

За что спасибо следует сказать моим ребятам.

Как и всем тем, что со мной играли когда-то.

Что впереди – Пикник «Афиши»?

«Дикая мята»?

До главной цели не хватает едва-едва.

Я как в «Морском бою» корабль ставлю на «М2».

Парусник вырастет, станет большим линкором,

И доплывёт до каждого из вас.

Надеюсь, скоро.

Но сколько б не было побед, главная награда –

Люди, что поверили в меня и до сих пор рядом.

Моя главная сила и большая радость –

Люди, что поверили в меня и до сих пор рядом.

Путь к успеху ведёт, когда успешен шаг,

Когда ты видишь цель и волю сжимаешь в кулак,

Когда есть деньги, удача, а в руках – стяг.

Но если рядом друзья – ты дойдёшь и так.

Барлығы қарапайым Am аккордынан басталды...

Барлығы қарапайым Am аккордынан басталды.

Am аккорды маған көптеген қиындықтар туғызды.

Дыбыс қорқынышты болды, саусақтар ауырып, адамдар сыбырлады:

Мұның бәрі көп уақыт емес, ол бір жылдан кейін жұмысын тоқтатады», - дейді ол.

Бірақ екі жыл өтті, содан кейін үш, төрт және бес,

Ал мен әлі күнге дейін гитарада ойнаймын.

Және оларға дәлелдеу үшін емес, олар: «Ұзақ емес пе?

Нейт!»,

Бірақ қойын дәптер парақтарында әндер толып жатқандықтан.

Ал мен адамдардың жүрегіне кесте тігкім келді

Жеңіл жіп үлгілері-олардың идеяларының ноталары.

Бірте-бірте өлеңнен өлеңге дейін өрлейді,

Бүкіл планетаны жарықтандыру үшін кем дегенде кандела.

Иә, бұл өршіл және құмарлық естіледі,

Бірақ арманға қанша жыл жұмсағаным есімде.

Жоба - магнитофонға, басталды - микрофонға жылап

Өйткені мен сәттіліктен үміттенбеймін.

Табысқа жетудің бір ғана жолы бар, және, өкінішке орай, бұл жаңа емес:

Шыңға жету үшін сіз негіздерден бастауыңыз керек.

Ноталар мен сөздердің қадамдары, өнер - қолөнер,

Ештеңеге қарамастан алға!

Біреу сені әлсіз және орташа деп айтсын,

Сүйікті гитараңызды тыңдамаңыз және ойнамаңыз.

Жаңа биіктерге жету үшін уақыт пен күш қажет.

Сіздің дауысыңыз ең әдемі болады.

Алдағы жол тау баурайындағы сынақ.

Сіз енді жалғыз емессіз - сіздің артыңызда миллиондар бар.

Біреу айтсын: «Сен арманыңа жете алмайсың!»,

Бірақ мен бұл мүмкін екеніне сенемін

Бұл мүмкін.

Он төртінші жыл.

Мен өзімді әлі білмеймін,

Мен үйде шыршаның алдында отырып, байқауға кавер түсірдім.

Кадрда жаңа жылдық алтын доп кедергі келтірді,

Ешқандай жеңіске жетпеді, бірақ арнаны бастады -

Бекер, сен бастадың ба?

Бір-екі әнімді сақта.

Және кенеттен арна біреуге қызық болып кетті.

Бес, сегіз, он жазылушы - уау!

Тағы бір жұп қалдырыңыз, ханымдар мен мырзалар.

Ай-яи-яи, мен Кастанеда туралы трек жарияладым -

Ал арна плюс жүз қырық адамға айналды.

«Концерттер қайда, Катя?

Бейне бізге жеткіліксіз!

Мен қалай жауап беруім керек және оларға не айтуым керек?

Екі жыл дыбыстар мен музыканттарды іздеу,

Есту де, талант та жоқ деп екі жыл сын.

Ал мысықтар туралы әннен кейін мен шештім: жеткілікті.

Мен жалғыз қаламын.

Мен жеке орындаймын.

Жетістікке апарар жол тікенді, жолда ойықтар көп,

Ал құлап қалмас үшін, ең болмаса, өзің үшін жарқырат.

Жалғыз қалғанда рұқсат етіңіз, бірақ бұрышта бір жерде

Әніңізден нұрлы жандар күтеді.

Келесі төрт жыл бойы мен алға қарай жүрдім,

Ал аяқтарының астында тозақ, одан кейін су, одан кейін мұз болды.

Ағаштың қабығындай, Тәжірибеге толы болдым,

Бұл маған бұрын сыбырлаған нәрселер туралы ән айтуға күш берді.

Сонда ше?

Дыбыс темір басып, бай естілді,

Сол үшін жігіттеріме алғыс айтамын.

Менімен бір рет ойнағандардың барлығы сияқты.

Алда не бар - Афиша пикнигі?

«Жабайы жалбыз»?

Басты мақсат әрең жетеді.

«Теңіз шайқасында» сияқты мен кемені «М2-ге» қойдым.

Желкенді қайық өсіп, үлкен шайқасқа айналады,

Әрқайсыларыңызға жүзіңіздер.

Жақында үміттенемін.

Қанша жеңіс болса да, басты марапат -

Маған сенген және әлі де бар адамдар.

Менің басты күшім және үлкен қуанышым -

Маған сенген және әлі де бар адамдар.

Қадам сәтті болған кезде сәттілікке апарар жол,

Мақсатты көріп, ерік-жігеріңді жұдырықтай түйгенде,

Ақша бар кезде сәттілік, ал қолында - баннер.

Бірақ жақын жерде достар болса, бәрібір оған жетесіз.