Белая птица - Екатерина Яшникова, Uma2rman

Вечером встал — горькая скука.

Выпил конфету — рад.

Помню, ходил с мамой за руку

Маленьким в детский сад.

Плёлся за ней, дёргал за пальцы,

Помню наощупь путь.

Мам, можно мне не просыпаться,

Можно поспать чуть-чуть?

Можно ли...

На потолке тени повисли —

Ветер листву трясёт.

Душат меня страшные мысли

Капля ещё и всё.

Спал на боку, в детстве не верил,

Что приглянусь волкам.

Детство прошло, волк у постели,

Что же мне делать, мам?

Светлая память кружит

Белая птица в окне

Белое облако жизнь

Вдаль уплывает по не...

Будет ещё потеплей

Будет полегче и мне

Вот бы увидеть скорей

Белую птицу в окне.

Тонкая нить, как кинолента

Связывает людей

Только бы быть, быть этим кем-то

В этом условном где.

Только бы стать нужным кому-то

Кем-то хотя бы стать.

Тянутся дни, мчатся минуты

Мимо меня опять.

Мимо ме...

Нянчит траву доброе солнце,

Всякой былинке луч.

Раз я живу, мне остаётся

Ждать его из-за туч.

Выйдет оно, пообещает

Светлое впереди.

Словно шепнёт: «хватит печали.

Птица уже летит».

Светлая память кружит

Белая птица в окне

Белое облако жизнь

Вдаль уплывает по не...

Будет ещё потеплей

Будет полегче и мне

Вот бы увидеть скорей

Белую птицу в окне.

Кешке тұрды - ащы зерігу.

Мен кәмпит іштім - қуаныштымын.

Анамның қолынан ұстап жүргенім есімде

Балабақшаға аз.

Мен оның соңынан ердім, саусақтарын тарттым,

Жол есімде.

Анашым, мен оянбаймын ба?

Мен ұйықтай аламын ба?

Болады ма...

Төбеде көлеңкелер ілініп тұрды

Жел жапырақтарды тербетеді.

Қорқынышты ойлар мені тұншықтырды

Бір тамшы және бәрі.

Бүйірімнен ұйықтадым, бала кезімде сенбейтінмін

Қасқырларға не ұнайды.

Балалық шақ кетті, қасқыр төсекте,

Не істеуім керек, апа?

Жарқын естелік айналады

терезеде ақ құс

ақ бұлт өмірі

Қалқып кетеді емес...

Ол одан да жылы болады

Мен үшін оңайырақ болады

Мен оны тезірек көрсем деп тілеймін

Терезедегі ақ құс.

Пленка тәрізді жіңішке жіп

Адамдарды байланыстырады

Тек болу, сол біреу болу

Бұл шартты жерде.

Тек біреуге керек болу үшін

Тым болмаса біреу бол.

Күндер өтеді, минуттар өтеді

Менен тағы да өтті.

Менен өткен...

Жақсы күн шөпті емеді,

Шөптің әрбір талы – сәуле.

Мен өмір сүргендіктен, ол мен үшін қалады

Оны бұлттардың артында күтіңіз.

Ол шығады, уәде

Алда нұр.

Сыбырласып тұрғандай: «Қайғылық жеткілікті.

Құс қазірдің өзінде ұшып келеді.

Жарқын естелік айналады

терезеде ақ құс

ақ бұлт өмірі

Қалқып кетеді емес...

Ол одан да жылы болады

Мен үшін оңайырақ болады

Мен оны тезірек көрсем деп тілеймін

Терезедегі ақ құс.