Проведи меня через туман - Екатерина Яшникова

Проведи меня через туман, сквозь эту небыль,

На меня как белый океан упало небо,

Сходят дни лавинами с ума, впадают в кому.

Проведи меня через туман к родному дому.

Знаешь кто мы?

Мне говорили надо быть как все,

Уйти в резерв, нет-нет, не асуром, а белкой в колесе

Висеть на телефоне, доске почёта, волоске…

О чём ты, к тридцати ты должен завести семью, неважно с кем,

Неважно как – а кто не справился, тот либо под могильной плитой, либо под градусом.

Рад бы сам, да только жить неймётся.

Хоть и согласен с тем, что Витя пел про Солнце.

Я шла против схем, шаблонов с чёрным парусом.

Не то чтоб Ломоносовым, скорее Нострадамусом

Я шла уверенно, шаг со ступеней на ступени, но

Спустилась пелена, шаг в никуда и цель потеряна.

Проведи меня через туман, сквозь эту небыль,

На меня как белый океан упало небо,

Сходят дни лавинами с ума, впадают в кому.

Проведи меня через туман к родному дому.

Проведи, у Данко боль в груди,

Нить Ариадны спутана, пол-лабиринта позади

Не посадить бы голоса, свою мечту аукая,

Где все танцуют локтями, искала чью-то руку я

Ёжик в тумане видел белую лошадь.

Не надо этого, Лиличка, дорогая, хорошая.

Вы говорите: в офис, у всех з/п, а ты нищий,

Поймите, песни для меня стали единственной пищей,

Эй!

Не подскажете ли путь ad astra?

Все ваши тернии по сути – просто растры, и

В одной решетке вы сидите по клеткам,

Как углерод в цепях, чёрт побери, звучит крайне метко.

Да,

Шаг вовне почти что равен пату,

Но если ты идёшь – значит придёшь куда-то

До прозрачных врат, молочных рек, до берегов кисельных

Иди, плевать, что кто-то говорит тебе:

«Спустись с небес на землю…»

Проведи меня через туман, сквозь эту небыль,

На меня как белый океан упало небо,

Сходят дни лавинами с ума, впадают в кому.

Проведи меня через туман к родному дому.

Мені тұман арқылы, осы фантастика арқылы,

Аспан маған ақ мұхиттай түсті,

Күндер көшкіндерде ессіз өтеді, комаға түседі.

Мені тұман арқылы үйіме апар.

Сіз біздің кім екенімізді білесіз бе?

Маған басқалар сияқты бол деді

Резервке барыңыз, жоқ, жоқ, асура емес, дөңгелектегі тиін сияқты

Телефонды ұстаңыз, Құрмет тақтасы, шаш...

Не айтып тұрсың, отызға келгенде отбасын құру керек, кіммен болса да,

Қалай болғаны маңызды емес - және кім жеңе алмады, ол не қабір астында, не дәреженің астында.

Мен өзім қуанар едім, бірақ өмір сүргім келеді.

Витяның Күн туралы ән айтқанымен келісемін.

Мен схемаларға, қара желкенді үлгілерге қарсы шықтым.

Бұл Ломоносов емес, Нострадамус

Мен сенімді жүрдім, қадамнан қадамға, бірақ

Перде түсіп, ешқайда қадам басылып, мақсат жоғалды.

Мені тұман арқылы, осы фантастика арқылы,

Аспан маған ақ мұхиттай түсті,

Күндер көшкіндерде ессіз өтеді, комаға түседі.

Мені тұман арқылы үйіме апар.

Оны жұмсаңыз, Данко кеуде ауырады,

Ариаднаның жібі шатасып жатыр, жарты лабиринт артта

Дауыстарды қондырмас па едің, арманың,

Барлығы шынтақтап билеп жатқан жерде мен біреудің қолын іздедім

Кірпі тұманда ақ атты көрді.

Бұлай етпе, Лиличка, қымбаттым, жақсы.

Сен айтасың: кеңсеге бәрінің айлығы бар, ал сен қайыршысың,

Түсінемін, ән мен үшін жалғыз тамақ болды,

Эй!

Сіз маған жарнаманың жолын айта аласыз ба?

Сіздің барлық тікенектеріңіз негізінен тек растрлар және

Бір торда сіз ұяшықтарда отырасыз,

Шынжырдағы көміртегі сияқты, бұл өте дәл естіледі.

Иә,

Шығу тығырықтан шығумен тең дерлік

Бірақ егер сіз барсаңыз, онда сіз бір жерге келесіз

Мөлдір қақпаларға, сүтті өзендерге, желе жағаларына

Бар, біреудің не айтатыны маңызды емес:

«Аспаннан жерге түс...»

Мені тұман арқылы, осы фантастика арқылы,

Аспан маған ақ мұхиттай түсті,

Күндер көшкіндерде ессіз өтеді, комаға түседі.

Мені тұман арқылы үйіме апар.