Теряю - Екатерина Яшникова

Всё по плечу тому, кто налегке.

Я шагну во тьму – вина в потёртом рюкзаке.

И кто-то усмехнётся за спиной.

А я шагну во тьму, а ты... Ты не шагнёшь со мной.

Всё потому, что пропасть велика.

И не сорвётся правда тихим словом с языка,

А растворится в долгой тишине.

Но это ли не то, что нужно мне?

Нас не связать в одно, и не столкнуть губами.

Ни слова про любовь, ни слова между нами.

Но гаснут краски дня, в закате догорая.

Ты смотришь на меня, и я себя теряю.

Уходи, уходи, как тепло уходящего лета,

Как из памяти строчка куплета, чаинка из сита – незаметно.

Потому что больнее держать неуместную ноту,

Чем упасть в тишину, есть в падении доля полёта.

Спасибо за это.

Нас не связать в одно, и не столкнуть губами.

Ни слова про любовь, ни слова между нами.

Но гаснут краски дня, в закате догорая.

Ты смотришь на меня, и я себя теряю.

Бәрі де жеңіл болғанның мойнында.

Мен қараңғылыққа қадам басамын - тозған рюкзактағы шарап.

Ал сіздің артыңыздан біреу күледі.

Ал мен қараңғылыққа қадам басамын, ал сен ... Менімен бірге қадам баспайсың.

Өйткені алшақтық өте үлкен.

Тілден шыққан тыныш сөзбен шындық бұзылмайды,

Және ұзақ тыныштықта ерітіңіз.

Бірақ бұл маған керек емес пе?

Бізді бір-біріне байлап, ерінді итеруге болмайды.

Махаббат туралы бір ауыз сөз, арамызда бір ауыз сөз жоқ.

Бірақ күннің түстері күн батқанда жанып кетеді.

Сен маған қарайсың, мен өзімді жоғалтып аламын.

Кет, кет, өтіп бара жатқан жаздың жылуындай,

Жадтан алынған бір шумақ, електен шай қасық – сезілмейтіндей.

'Себебі қате жазбаны ұстау одан да ауырады

Тыныштыққа құлаудан гөрі, құлауда ұшудың үлесі бар.

Бұл үшін рахмет.

Бізді бір-біріне байлап, ерінді итеруге болмайды.

Махаббат туралы бір ауыз сөз, арамызда бір ауыз сөз жоқ.

Бірақ күннің түстері күн батқанда жанып кетеді.

Сен маған қарайсың, мен өзімді жоғалтып аламын.