Болото - Wolf Rahm

Мерзкая склизкая скользкая жидкость

Знаменита в тусовке лесной.

Звери и птицы сюда даже близко

Не ступают мохнатой ногой.

Страшно до дрожи, себе же дороже

Ошиваться в болотной глуши!

Во избежание мурашек по коже

Здесь давно уже нет не души.

Но что за звук?

Хруст и стук...

Старый ворон опустился на сук.

Вниз посмотрел,

Откашлялся: «Кхе»,

И громким голосом он сладко запел:

«Звери и птицы, давайте сюда!

Здесь под водою хранится еда.

Это болото не то, что везде –

Нету опасности в этой воде!

Я вам не вру, я не подлец, ну вот вам крест!

Поторопитесь, кто успеет, тот и съест!».

Жители лесные приходили и прилетали:

Плакали от счастья и друг друга поздравляли:

Ворону «спасибо» говорили, головы склоняли:

В воду заходили, под водой исчезали.

Добрая весть разошлась по округе,

Во все норы и дупла внеслась.

Сотни существ плотно шли друг за другом,

Погружаясь в болотную грязь.

Кто поумней, заподозрил подставу:

«Старый ворон нас хочет убить!

Ну-ка пойдём-ка к нему всей оравой!

Птица, нам надо поговорить!

Что ж ты, мразь, натворил!

Своей ложью столько душ загубил!»

Ворон взлетел

И вниз посмотрел,

И тихим голосом печально запел:

«В чем моя ложь, не докажете вы –

Здесь под водой километры жратвы.

С каждой минутой все больше и больше ее

Мне приносит лесное зверье!

На их костях растут цветы моей мечты!

Я так люблю их вкус, попробуйте и вы!

Разве виноват я в том, что все любят так халяву?

Ради дармовых харчей нырнут в любую яму!

Жалкие никчемные создания – как сырье...

В этом есть основа мирозданья - каждому свое!»

Жағымсыз шырышты тайғақ сұйықтық

Орман кешінде танымал.

Жануарлар мен құстар мұнда тіпті жақын

Шалғай аяқпен қадам жасамаңыз.

Дірілдеу қорқынышты, өзіңе қымбатырақ

Батпақты шөл далада ілулі!

Қаздың ісінуі үшін

Мұнда енді жан жоқ.

Бірақ дыбыс қандай?

Қырсыл мен дауыл...

Кәрі қарға бұтағына қонды.

төмен қарады,

Тамағын тазартып: "Кхе"

Ол қатты дауыспен тәтті ән айтты:

«Жануарлар мен құстар, мұнда келіңдер!

Мұнда азық-түлік су астында сақталады.

Бұл батпақ барлық жерде емес -

Бұл суда ешқандай қауіп жоқ!

Мен саған өтірік айтпаймын, мен арамза емеспін, жарайды, міне саған крест!

Асығыңыз, кімнің уақыты болса, жейді!

Орман тұрғындары келіп ұшып келді:

Қуаныштан жылап, бір-бірін құттықтады:

Олар қарғаға «рахмет» деп бастарын иіп:

Олар суға түсті, су астында жоғалып кетті.

Жақсы жаңалық айналаға тарап кетті

Ол барлық шұңқырлар мен шұңқырларға кірді.

Жүздеген жаратылыс бір-бірінің соңынан ерді,

Батпақты лайға батып.

Кім ақылды, орнатудан күдіктенеді:

«Кәрі қарға бізді өлтіргісі келеді!

Ендеше, оған бүкіл жұртпен бірге барайық!

Құс, біз сөйлесуіміз керек!

Не істедің!

Өтірігіммен қаншама жанды өлтірдім!

Равен ұшып кетті

Және төмен қарады

Ал бәсең дауыспен мұңайып әндеді:

«Менің өтірігім не, сен дәлелдей алмайсың...

Мұнда судың астында шақырымдаған азық-түлік бар.

Әр минут сайын оған көбірек

Маған орман жануарын әкеледі!

Сүйектерінде менің арманымның гүлдері өседі!

Мен олардың дәмін қатты жақсы көремін, сіз де көріңіз!

Барлығының мұндай тегін нәрсені жақсы көретіні мен кінәлі ме?

Тегін құрттар үшін олар кез келген шұңқырға сүңгиді!

Өкінішті пайдасыз жаратылыстар шикізат сияқты...

Бұл ғаламның негізі - әрқайсысына жеке!