Старый мельник и ячмень - Wolf Rahm

Обитый бахромой степной,

Подставив зоб реке шипящей,

Яр зелено-золотой

Примкнул плечом к колючей чаще.

И каждый раз, когда сугробы

Сдувает чохом старый жар,

Усталый грунт взрезают всходы,

Чтоб подлый нанести удар по нам.

Из шелухи, из чешуи, из волосатого нутра

Вдруг вылезают мускулистые и злые семена.

Скрипя плодовой оболочкой, в алейроновой броне -

Они сбиваются в порядки и готовятся к невиданной войне.

И сразу жители селений,

Местных сонных деревень, лесных строений,

Видя наступление семян растений,

Чтобы не было растлений и возможных умерщвление,

Сонмы шлют оповещений,

Мол, на нас идет ячмень!

Тут-то, круто вышибая двери,

Ячменю навстречу бородатый мельник

С жерновами и руках из могучих сосен,

Весом каждое центнеров по восемь.

Вот кто спасет родное село,

Кто не боится совсем ничего,

Тот, кто из года в год, как спадает лед,

Удалью своею радует народ.

Дёмин, безумен и черен.

Злобный, аки пень,

Выходит бить ячмень.

Старый Дёмин-мельник

За свою деревню

Бой начнет лихой:

Что б зернам стало жарко.

Кричит гагарка, Скрипят хибарки,

В траве потеет поседевшая овчарка.

«Детей в охапку», - кудахчут бабки;

Потырив тряпки,

В погребах трясутся зябко.

Но интерес свое берет,

И вот сквозь ставни наблюдает весь народ,

Как человек на пыльной улице ведет

Войну на смерть не на живот

И жерновами зерна бьет.

Хотя со лба струится пот,

Он не сдается и орет:

«Так и знайте

Старый мельник Дёмин не боится совсем мускулистых зерен.

Бьется жерновами, загоняет в лес, ровно как его тому обучил отец».

Там во лесу за бугром меж кустов

Древнее вертит ручей колесо.

Тысячу лет оно не кончает петь,

Ячменю скорейшую предрекая смерть.

Дёмин Безумен и черен.

Злобный, аки пень, выходит бить ячмень.

Старый Дёмин-мельник за свою деревню

Бой начнет лихой: Чтоб зернам стало жарко.

И каждый год силач давал зерну решительный отпор –

Но этим летом злобный злак как-то особенно хитер.

Решил застопорить теченье на ручье коварный враг,

Подговорив на саботаж сей сумасбродный

популяцию коряг.

Замолкла мельница тогда: ее не двигает вода.

Беспомощные привода зерну не принесут вреда.

А храбрый мельник истощен и еле машет жерновом.

Ячмень в цимбалы бьет победу -

Старый воин обречен.

Но не знал ячмень, что в древние века

Клан бобров и мельники заключили пакт –

И в минуту Х третий бобровзвод

Дал приказ прогрызть сквозь коряги ход.

Всё, ты, ячмень, получишь сполна!

Смоет врагов завитая волна,

А тех, кто останется на берегу,

Быстро размелет в мучную труху.

Дёмин безумен и черен.

Злобный, аки пень, выходит бить ячмень.

Старый Дёмин-мельник за свою деревню

Бой начнет лихой: чтоб зернам стало жарко.

Шегір даламен,

Ысылдаған өзеннің орнына зобты,

Яр жасыл-алтын

Ол иығын тікенді қалың бұтаға сүйеді.

Әр жолы қар үйінділері

Ескі отты дроссельмен үрлейді,

Шаршаған топырақ кесілген көшеттер,

Бізге соққы беру зұлымдық.

Қабығынан, қабыршақтан, түкті ішегінен

Кенеттен бұлшықетті және зұлым тұқымдар шығады.

Алейрон брондалған жеміс қабығы -

Олар тәртіптен адасып, бұрын-соңды болмаған соғысқа дайындалады.

Бірден ауыл тұрғындары,

Жергілікті ұйқышыл ауылдар, орман ғимараттары,

Өсімдік тұқымдарының басталуын көріп,

Сыбайлас жемқорлық пен мүмкін болатын азғындық болмас үшін,

Хосттар хабарландырулар жібереді,

Бізге арпа келе жатқан сияқты!

Міне, кенет есікті теуіп,

Арпа сақалды диірменшіге қарай

Диірмен тастарымен және құдіретті қарағайлардың қолдарымен,

Әр центнерден сегіз.

Туған ауылын кім сақтайды,

Кім ештеңеден қорықпайды

Жылдан жылға мұз құлаған сайын,

Адамдар алыстығына риза.

Демин, жынды және қара.

Зұлымдық, діңгек сияқты,

Арпаны соғады екен.

Ескі Демин-диірменші

Ауылың үшін

Жекпе-жек тартысты басталады:

Дәндер қызып кетуі үшін.

Аук айқайлайды, саятшылықтар сықырлайды,

Шөпте сұр шашты овчарка терлейді.

«Құшақтағы балалар», - деп әжелер қыңқылдайды;

Үйкеліс шүберектер,

Жертөлелер салқындап дірілдеп тұр.

Бірақ қызығушылық өз құнын алады

Барлық адамдар терезе жапқыш арқылы қарап тұр,

Шаңды көшедегі адам жетектейді

Өлімге дейін соғыс іште емес

Ал астықты диірменмен ұрады.

Маңдайдан тер төгілсе де,

Ол берілмейді және айқайлайды:

«Сонымен сіз білесіз

Қарт диірменші Демин толығымен бұлшықетті дәндерден қорықпайды.

Әкесі үйреткендей, диірменмен ұрып, орманға айдап жібереді».

Орманда, бұталардың арасындағы төбенің артында

Ежелгі ағын дөңгелекті айналдырады.

Мың жыл бойы ән айтуды тоқтатқан жоқ,

Арпа мүмкіндігінше тезірек өлімді болжайды.

Демин Жынды және қара.

Арпаны сабау үшін дүбірдей зұлымдық шығады.

Қарт Демин өз ауылының диірменшісі

Шайқас дірілдей бастайды: дәндерді ыстық ету үшін.

Ал мықты адам жыл сайын дәнге батыл тойтарыс берді -

Бірақ осы жазда зұлым дәнді дақылдар қандай да бір түрде әсіресе айлакер.

Жаман жау ағысты тоқтатуға шешім қабылдады,

Бұл экстравагантты диверсияға көндірді

дрифт популяциясы.

Диірмен сол кезде үнсіз қалды: оны су қозғалтпайды.

Дәрменсіз жетектегі астықтың зияны жоқ.

Ал ержүрек диірменші таусылып, диірмен тасын әрең дегенде бұлғайды.

Жеңісті арпа жеңеді -

Қарт жауынгердің өмірі жойылды.

Бірақ арпа ертеде мұны білмеген

Құндыз әулеті мен диірменшілер келісім жасады -

Ал X минутта үшінші құндыз взвод

Ағашты кеміруге бұйрық берді.

Барлығы, сіз, арпа, толық аласыз!

Бұйра толқын жауларды шайып тастайды,

Ал жағада қалғандар,

Ол тез ұн шаңына айналады.

Демин жынды және қара.

Арпаны сабау үшін дүбірдей зұлымдық шығады.

Қарт Демин өз ауылының диірменшісі

Шайқас басталады: дәндер қызып кетуі үшін.