Paris - Wise Guys

Ein Frühlingsabend in Paris.

Das Wetter ist ein schen mies:

Il fait très froid und dann il pleut —

ich werde nass und denk: «Och nö!»

Ich rette mich ins Grand Café,

wo ich den Kellner überseh.

Ich weiche aus und stoß frontal

zusammen mit einer Chantal.

«Nix passiert?

Da bin ich froh!»

Ich order erst mal zwei Merlot.

Wir setzen uns und auf den Schreck

hauen wir die zwei Merlot gleich weg.

Ich sag zu ihr: «Je suis allemand,

und mein Francais ist nicht so bon.

Wenn’s mir erlaubt ist, sag ich «du» —

oder bleiben wir beim «vous»?

Oh la la, Paris ist wie ein Paradies,

denn wie es aussieht hat l’amour

tous les jours Hochkonjunktur.

Oh la la, Paris ist wie ein Paradies,

als Stadt der Liebe, kein Klischee,

so wunderschön wie eh und je.

Sie ist charmant, diese Chantal,

und redet wie ein Wasserfall.

Wie schad, dass ich kein Wort versteh.

Doch als ich ihre Augen seh,

sag ich zu ihr: «Chère mademoiselle,

normal verlieb ich mich nicht schnell,

doch deine Augen, ja, les yeux,

die sind so unwahrscheinlich bleu!

Ach, sag mir doch: Qu’est-ce que tu pense?

Hab ich denn überhaupt 'ne Chance?

Ist es verlorene Liebesmüh'?

Sagst du zu mir ‚Rien ne vas plus?'»

Ich nehme zärtlich ihre Hand.

Draußen der erste Autobrand.

Ein hochromantischer Moment,

als bald die halbe Straße brennt.

Oh la la, Paris ist wie ein Paradies,

denn wie es aussieht hat l’amour

tous les jours Hochkonjunktur.

Oh la la, Paris ist wie ein Paradies,

doch leider bin ich, sagt Chantal,

malheureusement nicht ganz ihr Fall.

Ein Frühlingsabend in Paris.

Das Wetter ist ein schen mies:

Il fait très froid und dann il pleut —

ich werde nass und denk: «Och, nö!»

Париждегі көктемгі кеш.

Ауа-райы өте нашар:

Il fait très froid, содан кейін il pleut —

Мен дымқылданып, «Ой, жоқ!» деп ойлаймын.

Мен өзімді Гранд кафеде сақтаймын,

Мен официантқа назар аудармаймын.

Мен жалтарып, оны бетпе-бет ұрдым

Шанталмен бірге.

«Ештеңе болған жоқ па?

Мен қуаныштымын!»

Мен алдымен екі Мерлотқа тапсырыс беремін.

Біз отырамыз және қорқамыз

бірден екі Мерлотты кесіп алайық.

Мен оған айтамын: «Иесуис Аллеманд,

және менің Франсейім онша жақсы емес.

Егер маған рұқсат болса, мен «сіз» деймін -

әлде «vous» дегенді ұстанамыз ба?

О ла ла Париж жұмақ сияқты

өйткені маған ұнайтын сияқты

tous les jours бум.

О ла ла Париж жұмақ сияқты

махаббат қаласы ретінде, клишесіз,

бұрынғыдай әдемі.

Ол сүйкімді, бұл Шантал,

және сарқырамадай сөйлейді.

Бір сөзді түсінбегенім қандай өкінішті.

Бірақ мен оның көздерін көргенде

Мен оған: «Шер мадмуазель,

Мен әдетте оңай ғашық болмаймын

бірақ сенің көздерің, иә, les yeux,

олар соншалықты екіталай bleu!

Маған айтыңызшы: Qu'est-ce que tu pense?

Менің мүмкіндігім бар ма?

Бұл махаббат еңбегін жоғалтты ма?

Сіз маған 'Rien ne vas plus' дейсіз бе?»

Мен оның қолын нәзік ұстаймын.

Бірінші көліктің сыртында өрт.

Өте романтикалық сәт

көп ұзамай көшенің жартысы жанып жатқанда.

О ла ла Париж жұмақ сияқты

өйткені маған ұнайтын сияқты

tous les jours бум.

О ла ла Париж жұмақ сияқты

бірақ, өкінішке орай, мен, дейді Шанталь,

malheureusement оның жағдайы емес.

Париждегі көктемгі кеш.

Ауа-райы өте нашар:

Il fait très froid, содан кейін il pleut —

Мен дымқылданып, «Ой, жоқ!» деп ойлаймын.